jul 31

8 jaar!

Cartouche is jarig! Onze witte beer wordt vandaag 8 jaar en is ook al bijna net zolang bij ons. Ja, hij was een dondersteen en een ondeugd, maar van alle drenten die ik tot nu toe ben tegengekomen is hij de makkelijkste. Hij had ook niet veel keus! Hij kwam in een gezin met een jong kind, mijn ouders op leeftijd, een oudere reu, een kat en loslopende kippen! Van hem werd verwacht dat hij zich moest aanpassen en dat deed hij ook. Het is een echte goedzak, en we sleepte hem overal mee naar toe en hij schikte zich overal in. Oké hij heeft geen aansprekende jachttitels en een dummy raapt hij alleen op als daar een brokje onder ligt, maar hij is de perfecte erfhond. Hij is nog altijd blij, vrolijk, enthousiast  en gezond. Zondag gingen we met Lennaert en Cartouche bij Saku op bezoek. Cartouche geniet dan van de “niet aandacht” en doet zijn eigen ding. Toen we weggingen moest hij nog heel belangrijke dingen in de tuin doen, niet luisteren, hard rondjes rennen, gewoon een komisch gezicht. Net een kind dat niet naar huis wil en nog snel achter elkaar in alle speeltoestellen in de speeltuin klautert.Ook verre reizen en vakanties deren hem niet. Overal is hij thuis, waar wij zijn en zijn bench neerzetten!

reu 10 aug 1 (800x600)

10 dagen oud!

8 weken!

P1010489 (640x480)

2 jaar

O

Verschil moet er zijn, en nee niet op de bank (grote zetel!)

P1020520 (800x600)

Liefde is……leven als kat en hond!

P1050283 (800x600)

Zeehond!

P1050252 (800x578)

Genieten in Normandië!

P1050052 (800x600)

Overal mee naar toe, kano tochtje Luxemburg!

P1020139 (800x600)

Genietend van zijn pensioen!

jul 30

Convocatie!

Cartouche Cartouche heeft een convocatie gekregen voor de fokdag van de Nederlandse Vereniging van Drentsche patrijshonden, die 18 oktober 2014 wordt gehouden in de markthal te Barneveld.( http://www.drentschepatrijshond.org/varia/nieuws/135-nieuws-evenementen/475-convocatie-2de-fokdag-2014 ) Samen met Isa (van Brigitte en Henk Witjes) moet hij laten zien wat ze samen voor “foksel” hebben voortgebracht. In maart hebben we het genoegen gehad om dit nest tijdens een terugkomdag in Zevenaar al eens goed te bekijken. Het is een erg mooi nest met 4 stoere reuen en 4 elegante teefjes. Nu zou  ik er ook aan kunnen toevoegen dat het een “stelletje ongeregeld” is, maar volgens mij is dit een drenten-eigenschap! Het nest heeft nogal zijn vleugels uitgeslagen want één reu zit in Duitsland en één teefje in Zwitserland maar er zit er ook eentje dichtbij, nl. Juno in Sittard! Via de Social media komen deze pups nogal eens in het nieuws, en zijn het allemaal boefjes, maar wel met een lief karakter! Benieuwd of we de 18e oktober compleet zijn en in hoeverre Isa en Cartouche al hun goede eigenschappen hebben door geërfd!

Zal ik de vlaai meebrengen?

IMG_1838 (800x533)

Een heel klein beetje chaos!

IMG_1883 (800x650)

Brigitte met Isa en Chris met Cartouche!

jul 28

Born in the USA!!!

logo

Een mooi doordacht logo!

In Amerika hebben ze een eigen drentenvereniging, de DPCNA (Drentsche Patrijshond Club of North America). Ik had al gemerkt dat Saku, Lennaert en hun drentenfamilies vanuit Amerika via FaceBook, de site Kennel Van ’t Roerdal en deze site geamuseerd gevolgd werden.

Deze Drentenvereniging geeft ook een clubblad uit en nu prijken Saku en Lennaert in dit clubblad. De beroemde kus mocht niet ontbreken bij een artikel over fokken!

love

 

 


 

 

 

Verderop in het blad staat nog een artikel over blauwalgen en komen onze waterratten weer in beeld met naam en toenaam.

De drentenpopulatie in Amerika is erg klein en men woont duizenden kilometers bij elkaar uit de buurt. Toen wij met een aantal liefhebbers 31 mei hebben gewandeld in Roosteren kreeg ik een reactie van Jenna Myers uit Texas dat ze zo graag ook eens met een grote groep wilde wandelen.(  https://www.youtube.com/watch?v=zivbKWjVzno&feature=em-upload_owner )

Nu ondernemen we best veel met ons drentengroepje maar of we ooit in Amerika terecht komen???

Voorlopig doen we het met foto’s en misschien…..misschien komt Jenna wel naar Nederland en dan zal een drentendelegatie voor haar klaar staan!

Hier kun je het clubblad bekijken. Op pagina 10 en 12 de foto’s: DPCNA Newsletter 10_final_X (1)

Jeanny

 

 

jul 27

Terugblik!

P1010934 (800x600)

Aangenaam gezelschap!

 

De 2 weken Charentes, Grosbout<-> Ferret zijn omgevlogen! Voor mij tenminste! Van te voren maak ik zoveel plannen, en er is zoveel te zien en dan duikt er een oude kwaal op, “ slapeloosheid en het doel is nooit het einddoel”. Vraag het maar aan mijn zus! Ze weet hoe rusteloos ik kan zijn, als ik tijdens het koffiedrinken opeens opspring en weer weg wil naar het volgende…..

De slapeloosheid is geen probleem, er is genoeg om over na te denken en dan deel je wel eens iets op facebook waarop weer leuke reacties komen.  Dan denken ze dat ik ergens om 4 uur ‘s nachts op een dansvloer sta, maar daarvoor moet je niet naar Charente, maar de sterren daar zorgen wel voor het mooiste discolicht!

Het klikte wonderbaarlijk goed in onze Nederlandse Belgische commune en de 3 honden reageerden op elkaar alsof het nooit anders was geweest. In Ferret was het een ander verhaal, want daar waakt ome Heros over zijn roedel, en die heeft liever geen mannelijke pottekijkers op “zijn koer” en daar moeten we ons naar schikken!

Deze vakantie zal vooral bijblijven als smul- en proefvakantie. Chris was de kok en zorgde op de momenten dat we “thuis” waren voor een gezonde avondmaaltijd. Zelf zorgde ik elke ochtend voor vers brood. Eerst een ronde lopen met Cartouche en Lennaert. Het was een heerlijke ochtendronde, niet te lang en niet te kort. Tussen de uitgestrekte graan- en zonnebloemvelden langs de rand van het bos en door het kleine gehuchtje weer terug. Regelmatig werd ik dan ingehaald door Steven die zijn ochtend trimloop volbracht. Voor het brood moest ik een paar gehuchtjes verder met de auto en ook dit ochtendritje verveelde nooit. In de  wirwar van landweggetjes  was ik de eerste die zonder tomtom zijn weg wist te vinden.

Simonne en Jan hebben ons constant verwend en Eva maakte kennis met ansjovis en artisjok. Tijdens een bezoek aan een restaurant probeerde ik mijn eerste oester en dat kreeg een vervolg tijdens de eind-BBQ,  door Jan aangekondigd als “ongebruikelijk”. Het begon met rauwe oester, daarna gevulde champignons , weer oesters, mosselen, eend, en varkenslapje, en dat allemaal “even laten smoren” op de BBQ.

Ook de vele kazen, worsten, wijntjes, pinneautjes en biertjes hebben we ons laten smaken en het was de bedoeling dat we ons gewicht op peil hielden! Ik heb zo links en rechts teruggelezen dat dit gedeeltelijk is gelukt! Ik ben echt wel een kaasliefhebber, maar namen weet ik niet, en gewoonlijk kies altijd voor zekerheid op kaasgebied. Ik heb eens ergens gelezen dat wil je gelukkig worden je vaker moet kiezen voor dingen die je niet gewend bent. Nou, dat heb ik toegepast op de kazen en dat was lekker!!! En nu ben ik gelukkig 🙂

De eerste week verliep  een beetje rommelig en ik starte met het feuilleton “eau de vie”! Natuurlijk wordt dit mysterie nog opgelost en weet ik inmiddels wie de dader is. Wat ik inmiddels ook weet is dat als er iets vervelend voorvalt, zoals met Lennaert, opeens alle inspiratie en ondeugd weg zijn en het moeilijk is de draad weer op te pakken. Maar een greep tussen de kazen en worsten zetten me weer op de rails!

Toch heb ik mijn rust gevonden! 2 keer ben ik er in mijn eentje op uit getrokken, de ene keer met Lennaert en de andere keer Cartouche. Ik scharrelde wat rond tussen de velden, braakliggende terreinen, verlaten huizen, overwoekerde tuinen op zoek naar plantjes, zaden, stenen, fossielen, eigenlijk niets…..maar als je in de streek waar wij zaten geen fossiel weet te vinden, dan ben je blind.

Nu ben ik gelukkig en niet blind!

Eva, Simonne, Annemie, Steven, Jan en Chris bedankt! 😉

Jeanny

P1020008 (2) (800x600)

Zo lekker!!!!

P1010995 (800x600)

Donkere onweersluchten boven Ferret, maar de BBQ ging gewoon door!

P1010992 (800x600)

Op ontdekkingstocht!

P1010943 (800x600)

Chef kok en Chef de Chien!

jul 26

thuis…

Na een reis met wat oponthoud zijn we terug in Roosteren. De twee hondenmannen hebben de reis goed doorstaan. Lennaert heeft een paar keer licht zitten te kuchen maar na wat geruststellende woorden zette het niet door. Hij ligt nu lekker aan mijn voeten te soezen en hoewel hij de hele reis heeft liggen te slapen is hij uitgeteld!

Morgen een uitgebreider verslag van onze laatste dagen in het mooie ChP1010335arente!!

jul 25

Niet zo leuk!!

P1010940

Lana mist Lennaert!!

We hadden al plannen klaarliggen. De donderdag zouden we lukraak wat gaan rondrijden en dan bij ieder dorp, kerkje, beekje, monument enz. stoppen. Chris en ik hebben de ervaring dat je juist op zo’n visuele strooptocht de leukste dingen ziet al zijn het maar netje uitgehakte openingen in steen om de duiven binnen te laten, maar het verliep allemaal anders. Lennaert had een onrustige nacht. Niet dat hij lawaai maakte maar de geluiden waren anders dan anders. Vroeg in de ochtend had hij braakneigingen en hoestte schuim op. Ik liep het gebruikelijke ochtend rondje met hem maar had geen goed gevoel en toen was het ook goed mis! We hebben niet lang geaarzeld en vlogen met Jan voorop naar Ruffec die ook als tolk fungeerde. We hoefde niet veel uit te leggen want de hoeveelheden bloed die hij inmiddels ophoestte spraken voor zich.

Ik kan niet anders zeggen dan dat er snel en doeltreffend werd ingegrepen terwijl we niet vooraf hadden gebeld en dat de donderdag schijnbaar was gereserveerd voor “op afspraak” en operaties.

Ieder dacht er het zijne van, zo ook de dierenarts maar we durfde nog niet hardop uit te spreken waar we allemaal bang voor waren, nl. een vergiftiging.

Lennaert moesten we achterlaten en Jan bracht zijn bloed naar een laboratorium in Ruffec. De dag verliep daarna wat onwerkelijk, vol zorgen en onwetendheid. We zijn dan toch maar het beroemde cognacboertje gaan bezoeken voor de afleiding en bleven we toch in de buurt van Ruffec. De dierenarts verwachtte ons om 18.00 uur en Lennaert was alweer wat opgeknapt, en volgens het bloedonderzoek was het geen vergiftiging. In zijn neus en keel zitten wel beschadigen, maar het is onduidelijk waar die vandaan komen. Hij is nog niet helemaal de ouwe en we moeten hem zo rustig mogelijk houden, maar vanochtend heeft hij weer gewandeld en gegeten. Hij is lief en aanhankelijk en vanmorgen liet hij opeens onverwachts zien dat hij ook over mij waakt………

Alleen maar lof voor de Franse dierenarts en Jan die geen moment hebben geaarzeld als elke seconden telt!

Vanmorgen stond er een vrouwelijk postbode voor de deur. Ze had een brief, maar die wilde ze niet in de brievenbus duwen en hij bleek voor mij te zijn. Er stond op Wessels, Grosbout, La Foret de Tessé. In de envelop zat de uitslag van het laboratorium onderzoek. Dat is pas service! Binnen een dag tijd vanuit Ruffec naar de “middle of nowhere”, toch de moeite gedaan ons te vinden!

P1010946

Anders als bij de de grote cognachuizen in Cognac, maar minstens zo goed!

P1010953

Aandachtig luisteren!

jul 23

Feestje Eva en Steven!

 

 

P1010928

Champagne!!!

 

 

Eva en Steven zijn vandaag 9 jaar getrouwd, en dat hebben we al een klein beetje gevierd met een fles champagne en een cadeautje. Vanavond gaan we naar een door Jan en Simonne aanbevolen restaurant en aangezien we de weg niet weten…………gaan ze gezellig mee!

 

P1010932

Mijn buit!

Gisteren ben ik met Eva, Steven en Jan gaan shoppen en dan voornamelijk allemaal hondenhebbedingetjes en jachttraining attributen. De buit was aanzienlijk en voor elk wat wils!

Ik heb zelfs een SpongeBob speeltje voor de honden gevonden maar dat vind ik zonde om hem te laten verscheuren door hen, want ik heb een zwak voor SpongeBob. De meeste ouders haten hem omdat ze denken dat de kinderen daar wild van worden. Maar SpongeBob is meer dan een opgedraaide schreeuw spons. Hij is altijd blij en optimistisch ook al doet iedereen  nog zo gemeen tegen hem. Hij blijft geloven in de goedheid van Patrick, Octo en meneer Krab en een betere vriend bestaat er niet! Als je door het geschreeuw en absurditeit heen kijkt dan ontrolt zich daar een mooie levensfilosofie……..en dat vind ik leuk!!

P1010919

Altijd blij!

 

 

 

 

 

 

Over het weer valt echt niet te klagen! De temperatuur is dusdanig dat er nog het een en ander ondernomen kan worden. De streek zit vol met fossielen, en ja hoor, “de grootste fossiel dat ben ik zelf”. Volgens een kenner hoef ik niet ver te zoeken en alleen maar in de spiegel te kijken….pfff…..gewoon jaloers op mijn jeugdig elan.

 

 

jul 22

Oradour-sur-Glane

DSCN0936 Alweer een gastschrijver! Deze keer Chris Wessels!

Onze vakantie in Charente is een aaneenschakeling van plezier, lekker eten en drinken, genieten van elkaar en van de zon. Gisteren echter hebben Eva, Steven en ik een bezoek gebracht aan de resten van het oude Oradour-sur-Glane. Jeanny ging schilderen en paste op de honden. Het oude Oradou-sur-Glane is een verwoest dorp, waarvan de resten als monument getuigenis afleggen van een laffe wraakactie van de Duitse bezetter naar aanleiding van een aanslag van het Franse verzet (waarbij twee Duitse militairen het leven lieten).

Bloedbad
Het bloedbad van Oradour-sur-Glane vond plaats op 10 juni 1944. Het dorp werd die dag door het eerste regiment ‘Der Führer’ van de 2. SS-Panzer-Division Das Reich ingesloten en uiteindelijk verwoest. Bij deze overval werden 642 mensen vermoord. Slechts zes personen overleefden het bloedbad. De mannen werden bijeen gedreven en neergeschoten en de vrouwen en kinderen werden verzameld in de kerk die vervolgens in brand gestoken werd. Het jongste slachtoffertje was pas 8 weken…

Respect
Diep onder de indruk liepen we door het dorp dat na de oorlog ter nagedachtenis in de staat is gelaten zoals het na de verwoesting werd aangetroffen. Door de straten met ruïnes van de in brand gestoken huizen met hier en daar nog een oude naaimachine of de resten van een metalen tafel, een driewielertje. Langs de verwoeste cafés, de garage, de kapper, de meisjesschool. Langs roestige autowrakken. En de kerk. De kerk waarin zich een afschuwelijk drama heeft voltrokken. Vol eerbied liepen de bezoekers door de dakloze, geblakerde kerk. Langs de gesmolten torenklok en de geschonden altaren. Bijna alle bezoekers dan. Een luidruchtige familie, zo te horen uit de Randstad, vond het nodig morbide grapjes te maken. Om de ogen uit je kop te schamen.

Lessons to be learnt
Hebben de mensen iets van dit bloedbad geleerd, vroegen we ons op de terugweg af. Helaas was het antwoord ontkennend. Ook nu nog vinden in de wereld dergelijke slachtpartijen plaats. Of worden vliegtuigen met onschuldige burgers uit de lucht geschoten. En als de omstandigheden zich voordoen, staan ook in ons keurige België en Nederland de oorlogsmisdadigers weer op om hun steentje bij te dragen aan het folteren en uitmoorden van de medemens.

Hoop
Toch denk ik dat we op de goede weg zijn. De verbinding tussen mensen, landen en volkeren groeit en hoe meer we de overeenkomsten zoeken in plaats van de verschillen, hoe kleiner de kans dat we elkaar afmaken. Sloegen in de middeleeuwen Hollanders en Friezen elkaar de hersens in, tegenwoordig leven zij in harmonie in één land. Sinds de tweede wereldoorlog hebben Europese landen de samenwerking gezocht in de Europese Unie en leven in vrede. En Belgen en Nederlanders brengen gezamenlijk een fantastische vakantie door in één huis… Dat geeft hoop op een liefdevolle toekomst!

Chris

https://www.youtube.com/embed/l8Af15OYS9I?feature=player_detailpage

DSCN0937

jul 22

Deel 4

Eau de vie, deel 4.

Eva wilde nog maar één ding, en dat was Steven. Ze was moe, ze was verward, en wilde weg uit deze dompige omgeving, maar mocht niet weg. Ze probeerde te vergeten wat ze had gezien. Het gezicht van een jonge vrouw, helemaal fris, helemaal gaaf, opmerkelijk mooi! Ze sloot haar ogen en dacht intens aan Steven, waarom had ze ooit aan zijn liefde getwijfeld, waarom had ze hem altijd ijzig op afstand gehouden! “Mag ik bellen” vroeg ze aan hoofdcommissaris Michielsen. “Ja natuurlijk Eva”, en hij bekeek haar van boven naar beneden en nog een keer, maar wel beroepsmatig!

Steven kwam aan de lijn en ze hoorde Simmone op de achtergrond kirren. Eva mompelde, en ze stamelde, maar ze kwam niet uit haar woorden. “Ik kom naar je toe” zei Steven kort, hij had geen uitleg of aanmoediging nodig, en dat was precies wat Eva nu op dit moment nodig had. Ze hoorde Simonne nog tegenpruttelen en de verbinding werd verbroken.

Chris zag Eva bellen en dat herinnerde hem aan het mobieltje dat Jeanny nog voor de ontdekking van het lijk had verdonkermaand. Hij stak zijn hand uit en zei met dwingende stem “het mobieltje!” en “je bent hier toch niet bij betrokken? ” “Bij het lijk of de orgie” kaatste ze terug. “Het een zal toch wel met het ander te maken hebben, en vertel me alsjeblief wat je weet!, ik maak me zorgen…” zei hij toen zachtjes. “Zorgen maken?, dat had je eerder moeten doen” antwoorde ze fel en ze liep naar Michielsen toe. “Mag ik weg?”

Hoofdcommissaris Michielsen monsterde met pijn in zijn hart de groep betrokkenen. Wat is toeval? Hij kende ze allemaal stuk voor stuk, ze hadden dezelfde hobby en gezamenlijk hadden ze altijd veel lol. In een balorige bui hadden ze zelfs allemaal dezelfde tatoeage laten zetten en iedereen had hier later spijt van behalve Steven en Jeanny. De rest verborg het gele rechthoekige figuurtje altijd onder halflange mouwen, ook al was het 30 graden. Michielsen had direct al met zijn jarenlange ervaring gezien dat het lijk niet een vers lijk was, maar een goed door de alcohol geconserveerd lijk, en dat sloot al direct de jongelui die hadden ingebroken en huisgehouden als daders uit. Dat betekende wel dat alle mensen hier aanwezig met toegang tot de kelders en depot juist wel bij de verdachten hoorde. Waarschijnlijk waren ze zich dit nog niet bewust, behalve de schipper, want die probeerde altijd conflict situatie te vermijden, maar dan juist raak je overal bij betrokken!!. Michielsen wilde Chris niet passeren met zijn uitspraak “ik neem het nu over” maar zo’n delicate samenloop van omstandigheden……. Hoewel hij vermoedde dat Jeanny iets met de inbraak had te maken, was er geen reden dat ze op het plaats delict nog langer rondliep.  “Je mag weg, je bent niet verdacht…..maar eigenlijk hoor jij altijd bij de verdachten” voegde  Michielsen er quasi streng aan toe, en knipoogde geruststellend naar haar.

Jeanny liep richting boot! Schipper Jan zat met een rood tot paars aangelopen hoofd op een stenen muurtje omringd door een aantal rechercheurs. Hij keek op en ze zag dat zijn wangen geelbleek waren en een vreemd contrast vormde met de rest van zijn hoofd. Snel bracht ze even de wijsvinger naar de lippen, maar de ogen van de schipper waren dof en leeg en leek het gebaar aan hem voorbij te gaan……

“Ik moet bellen” dacht ze, “Karin, José, iemand..”

 

 

jul 21

Easy livin’

pinneauOef wat vliegt de tijd…..en daar wil ik niet al te lang bij stil staan want “genieten” is hier het belangrijkste woord.

In het mooie huis “Butfinal” van Thea van der Borg is het aangenaam toeven. Gisteren had ze ons uitgenodigd om Pineau des Charentese komen proeven en we hebben de beide versie Rouge et Blancs ons royaal laten smaken, zo ook de typische fransen hapjes. Daarna moesten we in het pikkedonker nog huiswaarts schravelen. Chris had wel een zaklamp meegenomen, maar we wilde ervaren hoe donker donker kan zijn. Eva trapte direct op de noodrem, tja en dan krijg je kettingbotsingen en de slappe lach!

Vandaag had ik hondenwacht en zijn Chris, Eva en Steven naar Oradour-sur-Glane vertrokken en ben ik “een bakkie gaan doen” bij Jan en Simonne. Nu weten Jan en Simonne bijna alles en hebben altijd wel een antwoord paraat, maar van een bakkie doen hadden ze nog nooit gehoord. Toch fijn dat zij ook iets van mij kunnen leren. (Bron: Taal in gebruik: Bakkie doen, Nederlanders zijn koffiedrinkers en dat is voor sommigen zo vanzelfsprekend dat ze het woord koffie helemaal niet meer gebruiken. Een bakkie doen is een beetje plat Nederlands voor een kop koffie drinken)

De meningen zijn verdeeld over het weer. Het is afwisselend bewolkt en zonnig en zo’n 28 graden. Voor mij ideaal, maar Eva wil een strak blauw luchtje en een wat hogere temperatuur, maar ze is al mooi bruin en te veel zon is ook niet goed voor een strak huidje!

Vanavond hebben Steven en Eva hondenwacht en gaan wij op bezoek bij Nederlands-Engelse kennissen, en de rest van de week…………easy living!!! https://www.youtube.com/watch?v=DKxZY0DIxIk

De drent met de 6 poten...

De drent met de 6 poten…

P1010907

Gneet!!

P1010911

Alles proeven!