feb 27

De jongen in de lift……

download

Na het behalen van mijn MAVO diploma stroomde ik door naar de HAVO. Mijn klassenleraar was leraar Duits. Natuurlijk had ik als Limburger het vak Duits in mijn pakket want het spreken en lezen ging bijna net zo makkelijk als mijn moedertaal, maar het schrijven en vervoegen…….dat was toch andere koek, en daarom bleven de punten wat achter.  Maar deze enthousiaste en gedreven leraar opende een nieuwe wereld richting Duitse literatuur, en van “een vak voor het gemak” veranderde hij het in een wereld van verbazing over zoveel verborgen eenzaamheid, ellende maar ook schoonheid. Het was niet min wat hij ons voorschotelde, en hij hamerde het vast in onze hoofden….zodat ook wij het nooit meer zouden vergeten. Het waren vooral de “Kurzgeschichten” met beangstigde titels als “Nacht schlafen die Ratte doch”,  “Wanderer, kommst du nach Spa…” en de gedichten “Keine Sandkunst mehr” en “Todesfuge” .

Over een blogger kun je denken…Nederlands…makkelijk toch, maar dat is niet zo. Ook bij Nederlands struikelde ik vaak over de deetjes en de teetjes . Maar ook hier werd gelukkig de literatuur belangrijker dan alleen maar saai spellen. We kregen hele nieuwe, lekker ruikende Nederlandse boeken. Ook voor de leraar waren ze nieuw en hij moest zijn weg nog zoeken hoe ons hier iets uit te leren, en dan geen saaie teksten over korenvelden en boten op de Noordzee, maar rauwe werkelijkheid en hedendaagse problematiek, politiek, neutronenbommen en ….. seks en drugs.

In het fraaie boek stond een gedicht en dat moesten we lezen en verklaren. Ik las.. “Testament” …“Na 22 jaren in dit leven maak ik het……” Ik stak mijn vinger op! “Meneer dit is geen gedicht maar de tekst van een liedje…”  “Bustin… gewoon doorwerken, dit is een gedicht en hou je aan de opdracht…”  “Ja meneer….wat is de opdracht?”  “Verklaren wat er staat!”

IJverig en geconcentreerd stortte ik me op de analyse van “het gedicht” Ik schreef er met dikke letters boven! BOUDEWIJN DE GROOT en LENNAERT NIJGH en fantaseerde erop los waar dat liedje wel niet allemaal over ging en hield me niet aan de opdracht van zomaar simpel verklaren….

Ondertussen zat de leraar in een dun boekje te bladeren met dezelfde kleur als de werkboeken. Hij had er het “Het antwoordenboekje” bijgehaald want het was ook voor hem allemaal nieuw. Hij kwam naar me toe en schoof het boekje onder mijn neus en ik las wat ik al wist,  Tekst/Muziek: Lennaert Nijgh / Boudewijn de Groot!
Ik kon het wel waarderen dat hij me toch deelgenoot maakte van mijn gelijk.  De dag erna kon ik een mooie 8,6 ophalen.

De volgende uitdaging was een heel klein stukje tekst over een jongen die vast kwam te zitten in een lift. Daar moesten we zelf op doorborduren……….nou ik was helemaal los, vooral niet aan de opdracht houden, niets vragen aan andere hoe zij het zouden aanpakken, gewoon schrijven over een jongen van 17 jaar die in een lift zat opgesloten en nadacht over seks, drugs en Rock&Roll!

En toen werd ik ziek…….hartstikke geveld door de griep en ik vergat de jongen in de lift.  Na een week uitzieken hoorde ik dat de leraar mijn verhaal had voorgelezen in de klas en dat het over seks en drugs ging!!!…..en Rock&Roll, vulde ik aan. Nee!  Dat had hij weggelaten tijdens het voorlezen………maar ik heb hem vergeven dat hij nooit had gehoord over Boudewijn de Groot en Ian Dury.

En nu vele jaren later maak ook ik een “Testament” op over 22 jaren!
21 jaar en 11 maanden ben ik werkzaam bij INTRON en neem morgen voorgoed afscheid,… een mensenleven!

“Verder niets, er zijn alleen nog een paar dingen
die ik hou omdat geen mens er iets aan heeft.
Dat zijn mijn goede jeugdherinneringen
die neem je mee zolang je verder leeft.”

feb 25

Grensgeval…

P1120218 (1024x768)

De Faesroedel heeft zich weer iets bijzonders laten invallen! We hebben al van alles meemaakt, zoals wandelen, terugkomdagen en nestkeuring. De honden vormen dan altijd “de aanleiding tot” en staan in het middelpunt van de belangstelling. Het zijn altijd gezellige gebeurtenissen en wordt ook de inwendige mens niet vergeten. Dat zal zaterdag aanstaande tijdens de “winterwandeling” niet anders zijn, maar nu zit er ook een serieus geschiedkundig thema aan verbonden. Het gaat een wandeling worden in de Belgisch⇐|⇒ Nederlandse grensstreek tussen Hoogstraten en Baarle Hertog⇔Baarle Nassau.

Jan Faes zegt hier over “ We kwamen op dit idee door de herdenking 100 jaar Wereldoorlog I 1914-1918 en de reconstructie van de “dodendraad”, een elektrische draadversperring met een spanning van 2000 Volt om het door de Duitsers bezette België hermetisch af te scheiden van het neutrale en dus vrije Nederland. In Zondereigen een gehucht van Baarle Hertog, de omgeving waar wij de wandeling plannen heeft men een deel van “de draad” naar werkelijkheid terug geplaatst op de originele plaats, en ook staan er verschillende info borden naar het reilen en zeilen destijds in de buurt van de dodendraad

En hij vervolgt: “Ons opzet voor de wandeling met de honden is een wandeling langs de mooie dreven langs de grens (Grensdreef) via weiden en velden in de buurt van Wortel Kolonie. Nu gevangenis maar voorheen een landlopers kolonie of opvang van daklozen.

Ook is er een gids geregeld en die zal tijdens de wandeling het een en ander uitleggen. Qua lengte is deze wandeling goed te doen maar aangezien er veel te vertellen en te zien is zullen we toch een 2 uurtjes onderweg zijn.

dodendraad-fietsroute-kaart

Afwisselend wordt regelmatig de Nederlandse en Belgische grens overgestoken, maar als we “mot en boel” krijgen met de Belgen kunnen de Nederlanders toch de route lopen aan de Nederlandse zijde en de Belgen blijven dan maar lekker op hun “eige” kant…..en dit valt onder de categorie plagerijtjes want zover komt het nooit!

P1120259 (1024x768)

Af en toe pauze!

Na de wandeling staan er spek en eieren “all you can eat” op het menu en vast weten ze bij “Café in Holland” ook te tappen uit vaatjes met lekkere biertjes!

Het is altijd leuk om de familie van Lennaert terug te zien en dit jaar ook nog eens de pups uit het laatste nest. Deze zijn nog te jong om de hele route te lopen maar de kennismaking met de grote familie past goed in hun nu, zo belangrijke socialisatie fase.

Zo komen wij met onze  “drentsche patrijshonden ” op plekken waar je normaal niet zo snel komt en straks hebben we ook nog stof om over na te denken…….. http://www.dodendraad.org/

P1120286 (1024x768)

Zo modderig kan het zijn!

P1120263 (1024x768)

Hondjes onder elkaar!

 

feb 22

Bekend terrein…

P1020845 (1024x768)

Brrrrr…best koud, het vroor net niet, of net wel!! De thermometer in mijn auto gaf precies 0 graden aan! Overal had ik vrolijke aankondigingen gehoord en gezien van strakke blauwe luchten met een lenteachtig zonnetje, maar dat viel even tegen in het zuiden des lands!

Netjes op tijd waren Lennaert en ik op de afgesproken plek in Posterholt voor de jachttraining.  In de kantine was ik wel eens geweest want daar had mijn broer Joep zijn 50tigste verjaardag gevierd en die avond was een aaneenschakeling van bizarre sketches, ondeugd, parodieën, schutterij manoeuvres, een goeie muziekband en veel eigen geproduceerde live-muziek. Mijn  neven gebruikte een tractor met lopende motor als beat voor hun combo.https://www.youtube.com/watch?v=S4zFlZBq0l0

We waren toen bezig met het opruimen van het ouderlijk huis en Joep had zijn zegje gedaan………”det en det wil ich neet!!!”…….dat had hij beter niet kunnen doen want dan verschijnen er duivels hoorntjes op mijn kop, en wat is er leuker dan mensen verrassen met zaken “die ze niet willen”!! Hij moest heel veel “cadeautjes” uitpakken die avond zoals het smyrna tapijt geknoopt door mijn moeder, de porta potti in jaren 70tig kleuren, met inhoud, uit de caravan, het rokende jongetje uit de zigeunerschilderijen reeks en nog meer zaken die volgens hem beter rechtstreeks naar het stort gebracht moesten worden. Met een glimlach heeft hij alles uitgepakt en hij zag er wel de humor van in, en ik verdenk hem ervan dat hij toch nog alles stiekem bewaard heeft………………………………………maar ik dwaal gigantisch af!

De jachttraining bestond vooral uit het opnemen van veel informatie en werden alle proeven door een ervaren hond en instructeur voor gedaan. Lennaert  dacht dat we gingen wandelen dus die wilde kopwerk verrichten en kon ik me met moeite staande houden op de glibberige ondergrond……..totdat hij de instructeur en hond in de gaten kreeg en was hij alleen nog maar een en al aandacht! Volgende week mag hij het zelf gaan proberen met 25 andere honden die verdeeld worden over een 5-tal groepen. We hebben er zin in……!!

P1020840 (1024x768)

De kennismaking!

P1020841 (1024x768)

 

P1020849 (1024x768)

Een en al aandacht!

feb 21

KNJV……

DSC04821 (1024x685)

Morgen…al om 9.00 uur moet ik me melden bij de “Koninklijke Nederlandse Jagers Vereniging.- Organisatie voor Jacht en Wildbeheer.- Gewest Limburg” (een hele mond vol!!) samen met Lennaert. Tijdens deze kennismaking en/of introductie bijeenkomst krijg ik een hoop informatie en uitleg over de cursus die ik ga volgen, de proeven en wat ze van mij en Lennaert verwachten. Voor Lennaert zal het vooral betekenen wachten en nog eens rustig wachten. Wel maakt hij kennis met de instructeurs en moet hij laten zien welk niveau hij aan kan. Best spannend dus!!!

DSC04820 (1024x685)
DSC04819 (1024x685) Len2 IMG_3008 (1280x853)

feb 18

Yenna!

1000308_565500873513442_123757822_n (800x600)

Ik ben Yenna!

Ze kwam een paar dagen geleden hier al “versierd” voorbij, want voor de Carnaval maakt ze een uitzondering, maar in het normale leven laat Yenna zich niet versieren!
Dit heeft Lennaert al eens ondervonden toen hij haar tegenkwam op de Maasdijk. Veel te enthousiast wilde hij haar begroeten maar een nauwelijks hoorbare grom en een kort optrekken van haar lipje…waren voldoende. Respectvol bleef Lennaert op afstand en haar kordate trippelgangetje werkte schijnbaar rustgevend en netjes trippelde hij naast haar, af en toe stiekem verliefd naar haar kijkend, maar Yenna stak haar neusje parmantig en koket in de lucht, en daar moest hij het dan maar mee doen!

Jeannet van Har was toen met haar aan de wandel omdat haar bazinnetje Annemie van Tuur moest werken. Iedereen houdt van Yenna en Annemie vertrouwde me toe dat ze moet opletten dat Tuur niet te vaak met haar gaat wandelen want dan blijft er niets meer voor haar over………Ook zoon Rico en Janneke zijn dol op haar en rond Kerst kreeg Yenna de heel belangrijke taak toebedeeld om Annemie en Tuur te vertellen dat ze opa en oma gaan worden!!
Wat maakt deze Yenna zo bijzonder? Haar baasje is overleden en hij hield veel van haar, maar Yenna kon in de familie helaas nergens terecht! De dochter woont waar honden verboden zijn. Er werd met spoed een vervangend tehuis gezocht. Yenna was erg verdrietig en miste haar baasje maar Annemie en Tuur bedachten zich geen moment en gingen haar halen en nu is Roosteren een diva rijker, maar zonder kapsones….

10984918_846827658714094_1464217379_n (600x800)

Een streepje zonlicht is voldoende!

10872500_822580097805517_1004428131_n (600x800)

Uitkijkend naar Roosteren…maar wel vanuit de Belsche kant!

10846701_809653802431480_804723366_n (600x800)

Is er wat?

1623729_726354044094790_4127393177423948292_n (469x431)

Oranje fan!

10968038_846533555410171_907916036_n (600x800)

Zalig!!!

1622764_653999231330272_1997108446_n (800x600)

ALWEER wandelen??? Ik lig net!!

1503994_625407194189476_1793475363_n (600x800)

Life is beautiful!

1972331_776592782404249_4264563350587128377_n (600x800)

Dikke kus!

1471110_628594677204061_1134271153_n (535x800)

Fris gewassen en naar de kapper!!

1005650_559520420778154_485998729_n (800x600)

Maar ik heb ook een mandje, een “gouden mandje”!

feb 16

Lekker zunke…..

De bonte storm wervelt over de zuidelijke provincies en dan valt er soms weinig…..maar ook weer heel veel te melden. Uit verschillende hoeken duiken foto’s op met onherkenbare mensen die ik dan toch ken!!

Wat een fantastische dagen om “buitencarnaval” te vieren en zullen de mooie creaties extra glans krijgen door het heerlijke zonnetje! In 1978 is er een carnavals liedje geschreven over dit weer en het gevoel!

Van de muziek ben ik niet zo kapot….maar de tekst…..die kan er vandaag mee door:  https://www.youtube.com/watch?v=lhYbrZXhPGA

Lekker zunke, lekker windje, lekker waerke

Nog efkes en dan zit alweer de linte in de lôch,
dan ligge de Jônge flotse weer te piëpe in d’n bôch.
Dan plökke weej weer veldboeketjes,
en d maedjes laupe lôchtig in eur zomerkledjes.
Nog efkes en dan zien we weer zoë wiëd,
dan zien we weer ôs wintertiëne kwiët.

Lekker zunke, lekker windje, lekker waerke,
lekker danse door `t laeve wie ein vaerke.
Och hadde weej maar vleugelkes,
Dan vloge weej wie de veugelkes.
Lekker zunke, lekker windje, lekker waerke
lekker danse door `t laeve wie ein vaerke.
Weej springe gater in de lôch,
Det kan gerös, dr is nog lôch genôg.

11012591_1574898792756682_1387848466873067290_n (960x540)

LaVief in aktie!

11006071_851349071595286_329359444_n (720x960)

Yenna kan niet wachten!

11001855_762026593882070_286179206707656722_n (720x960)

Tosca en Lukas gaan voor de prijzen!

11001839_776886685721370_4837063126305271314_n (960x540)

Veel plezier Christian!!

10991193_1585117078399953_124483421987940958_n (540x960)

Broederliefde, Theo en Bart!

10959818_630689467059257_5914173342610013501_n (960x717)

Suzanne en Christo…maar waar????

10959511_10206047869342009_4379975775944374376_n (480x480)

Danielle met Bruno…..alweer 1e prijs!

10422402_865572800171792_2671589253261643415_n (720x960)

Frau Conny aus Schalbruch in Maastricht!

10407553_1605731909660874_7686737197188380039_n (960x540)

Sem, vindt het spannend! Opa en oma zitten op Madeira! Ze zijn toch niet ziek?

10302525_1397165003925997_1349732159530972224_n (720x960)

Prins Rens I, alweer lang geleden!

16506_10153570972868998_4475506517654170839_n (960x857)

Genietend van de optocht!

 

10987625_617389235028443_1167251613256089538_n

Mijn kapster! Bazinnetje van Teddie!

10423910_10202823389900489_2025093916684025887_n

De buren!! Ook zonder honden 4 blauwe ogen!

 

feb 13

Carnaval….

Dit jaar even niet……..na vele jaren plezier, bouwen, muziek, zingen en bier eventjes niet aan de zwier.
Carnaval vieren we met gemak, maar met hetzelfde gemak slaan we het over.

Best lang geleden woonde we in Buurt Schettereind en dat was een fantastische tijd met die buurtbewoners en vooral met Lambert en Elly Derrez.
Ieder jaar begonnen we op tijd met het bouwen van een carnavalswagen, maar uiteindelijk waren we pas net op het nippertje klaar. Lambert zei dan altijd “eine gooie wagen mot nog plekke”. Van de verf dus. De mannen waren met velen en er werd vooral gepraat, gemeten, gekeken, nog meer gepraat en weer gemeten. Ik was de schilder en moest altijd wachten totdat de mannen hun ei gelegd hadden. Samen met Mientje schilderde we helemaal alleen ver weg van het overleg, tussen de koeien in bittere kou ….

Lambert zag ons kou lijden en verplaatste het gebeuren naar bij hem thuis en omringde ons met warmtekanonnen en zo bevroor de verf niet aan de kwast. Hij waardeerde mijn schilderwerk en bombardeerde me tot “de kunstenares” en gaf me het aanzien wat daar bij hoorde.
Met onze creaties sleepte we alle prijzen weg en belanden we al snel in een buitencategorie. Het succes smaakte naar meer en daarom trokken we ook mee in allerlei stoeten in Maaseik, Kotem en Bilzen.

Maar het mooiste waren toch de avonden. Er was altijd wel iemand die soep had gemaakt, of balkenbrij, of eieren, spek en ham. De frietpan raakte oververhit en Loekie de papegaai riep dat we rustig moesten zijn!  De vrouwen waren altijd vlijtig bezig met de “pekskes”, maar ik was vrijgesteld van “naaiwerk” als schilder en ontwerper, en schoof gezellig aan bij de mannen bij Lambert en Elly aan de keukentafel om alles te bespreken, de sterke verhalen en oude vetes.

booot

Onze meest gewaardeerde creatie was de Santa Maria, het schip van Columbus, voortgetrokken door Orka’s en belaagd door haaien. Met Johan Derrez, zoon van, die toen nog piepjong was, maar al volop in de muziek zat hebben we toen een liedje ingezongen op de muziek van “An der Nordseeküste” 

Weer vaare door Roostere en komme van wiet,
en es wir den weggoan den seet geer os kwiet.
(Wij varen door Roosteren en komen van ver
en als we dan weggaan dan zijn we weer weg)
Normaal door ’t water en hie door de stroent,
vaare weer same de weireld roend.
(Normaal door het water en hier door de stront
Varen we samen de wereld rond)

En zoalang es weer vare, den vare weer goot
En zoalang es weer zoepe….verzoepe weer noait.
(en zolang als we varen, dan varen we goed
En zolang als we zuipen, verzuipen we nooit)

De mansluu mer wirke ze houwe ’t druk,
zoa als geer seet ’t is weer geluk
(de mannen maar werken ze hadden het druk
zoals jullie zien, het is weer gelukt)
de vrouwluu mer naie, ze naide drop los
en daron stoan weer hie zo schaon oetgedotst
(De vrouwen maar naaien, ze naaide er op los
en daarom staan wij hier nu zo mooi uitgedost)

En zoalang es weer vare, den vare weer goot
En zoalang es weer zoepe….verzoepe weer noait.
(en zolang als we varen, dan varen we goed)
En zolang als we zuipen, verzuipen we nooit)

Lambert

“Lambertus” Columbus zelf!

Chris en “Grote” Johan moesten steeds een stapje terug doen omdat ze met hun harde stemmen iedereen overschreeuwde, zelfs de basgitaar en het accordeon. Uiteindelijk hadden we iets op een cassette bandje staan. Wat een lol hebben we toen gehad, en wat waardeerde we altijd de gastvrijheid van Elly en Lambert en oei ……wat werd het soms laat!

boot2

 

feb 12

Moppentrommel…..

In België wordt nagedacht over Limburgse moppen…….en die zullen we dan hier maar eens een plekje geven!

Een Parijzenaar, een New Yorker en een Limburger komen een geest tegen. Deze zegt: “Ik kan jullie een fantastisch leven bezorgen, maar dan moet je wel aan 1 voorwaarde voldoen : ieder van jullie mag een voorwerp, hoe klein ook, in welke rivier of zee dan ook gooien, maar als ik het terugvind, dan sterf je. 
Zo gezegd, zo gedaan.

De Amerikaan gooit een tandenstoker in de Atlantische Oceaan. De geest zoekt
en vindt het voorwerp. De Amerikaan sterft !
Vervolgens gooit de Parijzenaar een speldenknop in Middellandse Zee. De
geest zoekt en zoekt en vindt hem uiteindelijk terug. Ook de Fransman
bekoopt dat met zijn leven.

Dan is het de beurt aan de Limburger. Hij gooit een voorwerp achteloos in de
Maas en gaat rustig naar huis. De geest zoekt en zoekt en zoekt en zoekt,
maar kan maar niet terugvinden wat de Limburger in de Maas heeft gegooid.
Ten einde raad gaat hij naar hem toe en zegt : “Ik kan niet anders dan jou
een fantastisch leven geven. Dit is me echter nog nooit overkomen, mag ik je
vragen wat je ergens in het water hebt gegooid?”

 De Limburger zwijgt even, glimlacht en zegt dan: ” Een bruistablet ! “

 https://www.youtube.com/watch?v=uO8hkrqoVtw

 

feb 11

Van het Oostermoer!

cropped-oostermoer36

Sonja Weijer heeft een site gelanceerd met haar teefjes Kyra en Vesta in de hoofdrol. Het is een mooie rustige informatieve site.

Ik blog vanuit het Limburgse land maar zij woont dan ook nog eens in de provincie die onze geliefde Patrijshond in zijn naam draagt, nl. Drenthe! Dat moet dus goed zijn 🙂

Sonja is ook de initiatiefneemster van de FaceBook groep “Drentsche patrijzen liefhebbers” met 514 leden en streng doch rechtvaardig handhaaft zij de orde binnen deze praatgroep en dat is soms echt wel nodig!

Kijk eens bij haar rond: https://vanhetoostermoer.wordpress.com en laat eventueel een reactie achter!

cropped-img_7597

 

feb 09

Mad World!

230px-StervendeGalaathoofd

25 jaar geleden zijn we in Rome geweest. Alles klopte! Precies zoals we het gezien en geleerd hadden uit onze schoolboeken. Chris en ik hadden het geluk als één van de eerste lichtingen kunstgeschiedenis in ons examen pakket te mogen opnemen. Mijn scriptie ging over Michelangelo en dan moet je wel naar Rome om al die kunstwerken te bekijken. Uren lang heb ik zitten turen naar de melkwitte doorzichtige aandoende beelden van Michelangelo en kon me niet bedenken hoe hij met behulp van een beitel en hamer aderen kon zichtbaar maken op een strakke huid…in marmer dus! Toch hadden we hier beter niet naar toe kunnen gaan want jaar na jaar kwamen we erachter dat bijna niets kan tippen aan deze overweldigende kunstschatten. Natuurlijk, in het begin loop je tegen een muur van toeristen op, en via ieder zijpad beland je in de souvenirshop, maar na een tijdje hadden we het door, gewoon doorlopen en doorlopen en daarna konden we uren dwalen door lange gangen en hoge zalen zonder last van de stagnerende toeristische medemens. Alleen al naar het Vaticaan museum zijn we drie keer teruggekeerd om alles te zien. We bezochten een oeroud Natuurhistorisch museum en ook de dierentuin, waar ze verbaasd waren dat er zich bezoekers meldden, en dan het Forum! In hartje Rome blijkt gewoon een groot niemands land te liggen met sinaasappel boompjes, ingestorte heuveltjes en bouwsels. Je moest een paar lire entree betalen en na een blik op een triomfboog en de Vestaalse maagden hadden de toeristen het alweer gezien en liepen door naar het Colloseum maar dwaalde wij af, door achter de verwilderde katten aan te lopen en zonder gids de echte oudheid te ontdekken!

Niet echt gepland, en ik wist ook nog niet dat hij bestond kwam ik hem tegen, “de stervende Galliër”. Hij is zo levensecht, geen devoot beeld met gevouwen handen, maar een man, zijn pijn, zijn kwetsbare naaktheid. Je wil een hand naar hem uitsteken om hem overeind te helpen. Je wil de knellende band om zijn nek verwijderen, maar je bent te laat. Hij is al bijna dood en al honderden jaren is hij niet meer te redden. Het is zo’n triest gezicht, die trotse gespierde Galliër, moegestreden, neergeslagen, vernederd en gemarteld.
Wat moet de anonieme maker van dit beeld gedacht hebben? Om zoiets vast te leggen moet hij toch getuige zijn geweest van dit tafereel. En wat wilde hij uitdrukken? De triomf en de overwinning op deze weerbarstige Galliër, of juist het respect voor deze taaie vijand die uiteindelijk zijn hoofd buigt? Wat me ook trof is dat het gezicht van deze Galliër niet veel verschilt van de gezichten die ik dagelijks tegenkom.

8.1_Epigonis,_Stervende_Gallier_Hellen
Er is niet veel veranderd, en de meest verschrikkelijke beelden komen mijn huiskamer binnen en die wil ik gewoon niet zien. Niet dat ik voor de problematiek mijn ogen sluit, maar als ik “per ongeluk” een beeld zie langs flitsen van een gehurkte man in oranje overall, dan wil ik ook mijn hand uitsteken om hem overeind te helpen, en deze waanzin te stoppen. Maar hoe?