Nuttige zaken kun je het beste combineren met aangename zaken en dan zit het altijd goed. Nuttig was dit weekend o.a. dat Lennaert en Nova hun jaarlijkse check-up en entingen zijn gaan halen in Hoogstraten bij de daar dienstdoende dierenarts. Ook de geplande vergadering tegen de avond over de vorderingen van de drente-familie-dag valt onder nuttig…en daar tussen moet dan aangenaam liggen.
Lennaert had het al snel in de gaten toen ik de fluit om mijn nek hing. Alleen hij was er niet zeker van of hij daar onderdeel van mocht uitmaken, aangezien de laatste tijd ik veel met Nova alleen vertrek. Hij vloog naar de auto, ging zitten, oren plat naar achter en grote vragende ogen…kies mij, kies mij….en ik heb hem gekozen maar natuurlijk ook Nova.
Het bezoek aan de dierenarts verliep vlotjes. Ze kregen allebei het predicaat “ze staan er goed voor” mee! Toen moest ik nog van Hoogstraten naar Beerse zien te geraken waar ons trainingsparadijs ligt…maar in België is dat niet altijd makkelijk. In “De komst van Joachim Stiller” wordt het al beschreven, opeens ergens duikt een wegversperring op, er liggen stenen, er wordt gegraven en een verfomfaaide “eenmalig” oranje bordje wijst naar een kant die je bij voorkeur niet moet gaan volgen, want je rijdt hopeloos verloren.
Op het terrein van Beerse was de gebruikelijke trainingsclub al aanwezig en werden de basisoefeningen snel en behendig afgewerkt. Karin voorzag ons van een heerlijk tomatensoep met ballen. We hebben de gewoonte ontwikkeld dat iedereen iets meebrengt en dat wordt vrolijk gedeeld. Helaas had ik mijn voorgesmeerde broodjes vergeten.
Met 2 honden deed ik de oefeningen en dat was hard werken. Na de pauze bleven ze om beurten in de auto. Lennaert liet puik apporteerwerk zien over water. Hij heeft het nog niet verleerd ook al had hij bijna 6 maanden niet gezwommen . Nova heb ik deze keer niet laten zwemmen maar wel al eens laten ruiken aan een eend. Voorzichtig ging ik een stapje verder…en nog een stapje. Tot 3 keer toe zocht ze de eend in de dekking en bracht haar netjes terug.
De middag ging snel voorbij en de vergadering duurde wat langer dan gepland, maar er moeten ook veel zaken besproken worden want het aantal aanmeldingen doet ons deugd, en dan ligt direct de de lat wat hoger. En toen was er soep…..dit maal groentesoep, met ballen…
Laat was ik pas thuis en toen het besef dat ik een paar uur later alweer op het trainingsterrein in Posterholt moest zijn. En wat doe je dan als je moe bent…juist…dan lukt het niet de slaap te vatten. Tijdens de training was duidelijk dat Nova moe was….ze deed vol passie haar oefeningen maar was rustig en timide tussendoor. We hebben nu duidelijk “de knuip aaf”
’s Moandigs half zeven, leefs nog get later. Rammelt de wèkker mer doe höbs eine kater! Mit auge vol pupsje, kikse de kamer rondj. Doe veuls dich belabberd zoa krank wie ne hondj”
Wie is wie? Mit auge vol pupsje