Met Lennaert en Nova trok ik vrijdag naar Beesd. Alles was goed voorbereid, de auto gewassen, grondig gezogen en volgetankt en dat geeft een gevoel alsof de auto dan net iets beter rijdt. Dat dacht ik vele jaren geleden tenminste toen ik mocht rondcrossen in de “race kadett” van mijn ouders en vader me had geleerd hoe ik alles zelf netjes moest bijvullen, controleren en onderhouden. Dan doet zo’n autootje extra zijn best voor jou…en zo werkt het ook met honden….

Ik had hoog ingezet door zowel Lennaert en Nova in te schrijven voor de (orweja) KNJV  Jachthondenproef op de “Heerlijkheid Marinwaerdt” te Beesd georganiseerd door de “Vereniging de Drentsche Patrijshond”. Twee jaar geleden vergaapte ik me nog aan de foto’s en bestudeerde de uitslagen en nu stond ik er zelf.

Met Lennaert wilde ik aantonen dat hij nog altijd steady B kan scoren en vorig jaar geen toeval was en voor Nova zou het haar eerst officiële KNJV diploma moeten worden.

Ze lieten me niet in de steek en hoewel ik mijn handen vol had, Lennaert nog altijd onrustig en mensen me fronsend aankeken….”ga je daarmee de proef in”…en Nova nog zo jong en onervaren…..maar ze deden het. En na 5 uur werken, lopen, wachten, inzetten, over water, door struikgewas liepen ze monter (trekkend) vooruit. Want ze waren nog niet moe en wilde nog meer!

Karin de Wolf heeft me de hele dag bijgestaan. Ze was het rustpunt en kon ik met een gerust hart een van de twee achterlaten terwijl de ander moest worden ingezet. Ze begreep mijn spanning en mijn zwijgen want concentratie was vereist met twee honden, allebei dezelfde gedrevenheid, maar allebei een andere manier van benaderen. Zenuwachtig was ik niet en het kon me niet snel genoeg gaan, stierde vooruit en hoorde ik hulpkreetjes van Karin, want Nova wilde zo graag bij Lennaert zijn. Maar het goede nieuws is dat we allebei niet zijn onderuit gegaan…iets wat wel eens gebeurd tijdens trainingen en wandelingen.

Lennaert werd geprezen om zijn mooie enthousiaste voorkomen en “rustige” stijl….vooral dat rustige klink een beetje ongeloofwaardig, maar het is wel waar…. tijdens het werken. Maar hij maakte het wel spannend voor mij door toch wat onvoorspelbare dingen te doen. En dan Nova…wat moet ik over haar zeggen. Zij werd geprezen door de keurmeesters dat ze ondanks haar jonge leeftijd in staat was de proeven tot een goed einde te brengen.  Het ging me niet om de punten, het ging me om een constante prestatie van twee honden die een B zou opleveren.

Thuis aangekomen stroomde de felicitaties en warme welgemeende berichten binnen. Mijn trainingsgroep uit Posterholt  was op dat moment bezig met extra training op locatie in Roermond. Ze stuurde me een foto van de groep en dat ook zij, de  instructeurs en groep trots zijn op mijn prestatie met de honden!

De nacht was kort, de dag was lang, maar om een hond voor te jagen hoef je geen jager te zijn, om dronken te worden hoef je niet te drinken, om je geliefd te voelen hoef je niet verliefd te zijn, en om iets duidelijk te maken hoef je niets te zeggen!

Lennaert..mooie stijl

Nova…ver weg uit het zicht…maar blijven werken ondanks haar jonge leeftijd en de vele verleidingen.

Nova heeft al sinds de dag ze deel uit maakt van Kennel van de Grensmaas een eigen “knop” binnen deze site. Maar haar pagina was nog leeg want ze moest nog opgroeien, spelen en zich ontwikkelen tot een mooie, lieve, sportieve drentendame. Inmiddels is haar pagina meer dan gevuld!

Klik hier

Het ligt in de bedoeling om begin 2018 een nestje met Nova te fokken. Wat de reu betreft heb ik gewikt en gewogen en zijn naam is FALCON!  

De inteeltcoëfficiënt is 6,82% over 10 generaties en 18.20% over alle generaties. Dat is een mooie opsteker voor de genenpoel! De stamboom van dit nu nog op papier fictieve nest kun je hier bekijken. Fictiefnest

(jeanny.bustin@gmail.com / ++ 31 46 4491080)

   Sinds een paar dagen is het roedel drenten uitgebreid met een heidelwachtel met de mooie naam Nickels. Hij is het trainingsmaatje van Nova en ze hebben een mooie band opgebouwd. Het vrouwtje van Nickels moest overhaast op reis en zo kwam het dat ze de vraag durfde te stellen. Denk je dat het kan? Nickels samen met Cartouche en Lennaert? Jacky een nette drentendame is ook al 10 dagen hier geweest dit jaar en dat verliep soepeltjes.

Jacky in het midden!

Jacky , het prinsesje!

Maar Nickels is een reu en nogal dominant, maar toch durfde ik het aan. Op de jachttraining laat Nickels zien dat hij beschikt over een tomeloze energie. “een superjachthond” maar het knopje moet nog omgezet worden. Cartouche en Lennaert hebben er een speelkameraad bij, en helemaal geen reuen toestanden. Bij het toezeggen had ik even niet nagedacht over de katten, en die verblijven dus nu permanent in hogere sferen. Buiten op de schuur, het afdak en ’s nachts  de slaapkamer. Even dacht Poemalotje dat Nickels naar huis was en kwam naar me toe in de woonkamer. Allebei waren ze reuze verbaasd elkaar te zien….en er gebeurde even niets. Totdat ik een paar geruststellende woordjes liet vallen en ze zich allebei gesteund voelde en er een tekenfilm-scene volgde. Even was Nickels aan de winnende hand maar toen nam Lennaert het op voor zijn kattenvriendje en was alles opgelost.

Vier bruine koppetjes..

Hilde, het bazinnetje van Nickels heeft het wel eens over een tweede hond erbij en ze weet nu al de naam …”Dimes”…Zou dat een mooie drentennaam zijn?

De beste maatjes!!!

Bij een opleiding hoort een examen of op z’n minst een generale. Zaterdag was het voor Nova zover. De onderlinge proef stond op de agenda. We werden verwacht op “Landgoed Blueberries Criens” te Haelen. Tijdens de rit ernaar toe betrok de lucht en begon het te regenen. “Tja…hoort helemaal bij deze opleiding” dacht ik want bijna alle lessen op één na regende het en daalde wel eens de stemming tot mineur. Maar de zon brak door en was het al snel dampend heet.

Ik was wel een beetje benieuwd hoe Nova er nu echt voor stond. We hadden toch een aantal lessen gemist door respectievelijk loopsheid, 2 shows, een blessure, een familiedag en een zware griep die maar bleef aanslepen. maar de laatste weken had ik met Nickels, Hilde en René goed en gevarieerd getraind.

Maar het meisje deed het goed…niet alles perfect maar wel een dusdanig prestatie op alle proeven dat ze met een mooie B naar huis mocht. Het hoogst haalbare. Later kreeg ik ook de resultaten van de andere honden en werd haar prestatie nog meer waard. Als jonge drent heeft ze het echt voortreffelijk gedaan…..en oké we hebben wat punten laten liggen maar sommige waren ook mijn schuld. Zo had ik bij apport over water de lijn naast me neergelegd. Ze kwam terug en klauterde omhoog langs de glibberige en modderige kant. Mijn bedoeling was de eend met 2 handen aan te pakken zodat ik zeker wist dat ze niet zou vallen. Net voordat ze ging zitten zei de keurmeester..”denk aan het lijntje”. In plaats dat ik bleef bij mijn oorspronkelijke plan maakte ik een grijpbeweging naar het lijntje maar liet ook Nova de eend los omdat ze dacht dat ik naar de eend greep…en zo waren er nog wat misverstanden. Maar nu weet ik het weer…wat er ook gebeurt ik blijf bij mijn eigen plan en inschatting. Dat werkte vorig jaar perfect bij Lennaert en dat zal het ook doen bij Nova. Ze steekt grote broer naar de kroon. Die was 3 toen hij zijn diploma haalde, en mijn madammeke pas 1,5 jaar. Lennaert is wel wat beter in de afwerking maar fanatiek en gedreven zijn ze allebei. Tophonden!!, al zeg ik het zelf. Allebei dezelfde moeder maar verschillende vaders. Geen schot-angst, geen watervrees en een enorme will to please! <3

Onderstaande berichtje stuurde Nova naar de fokker en de eigenaar van de dekreu:

Hee Paps(Jantine) en Mams (Jan), ik had vandaag de afsluitende proef van mijn knjv jachtopleiding. Begonnen met 28 honden, draadharen, kortharen, langharen en nog meer met haar, er zat geen kale hond tussen. Er vielen er een hoop af en het was vaak afzien door het slechte weer al maanden lang. Maar ik heb de drenten-eer hoog gehouden en allemaal goeie punten gescoord, dus een B diploma. Het was nog wel niet helemaal voor het eggie…maar ik hoop dat jullie trots op me zijn want ik heb erg mijn best gedaan. Maar wat is je best doen als je zo graag werkt en je passie niet kan verbergen, dan gaat het bijna vanzelf. Goed Hé! Die andere honden zijn vaak supergoed in één bepaalde proef…nou ik ben dan wel niet altijd de beste op één proef maar constant goed op alle proeven. Zo zijn wij drenten, dapper, sterk en slim. Uiteindelijk kregen maar 5 honden een B diploma en daar was ik bij! Vrouwtje is zoek…die zit ergens in de zevende hemel…maar die komt vanzelf wel weer naar beneden. Heel veel liefs!

Jullie kleine meisje Nova!

Een rare week die eigenlijk nog niet voorbij is!

Gisterenavond laat de aankondiging van een “extra nieuwsuitzending” en dan weet je al dat het niet klopt. Nog voordat de extra nieuwsuitzending begon, druppelde het verschrikkelijke nieuws al binnen via Facebook..vage beelden met verwarde kreten en foto’s. Maar ook snel een mededeling van Facebook zelf waarin mensen werden opgeroepen geen materiaal meer te delen wegens piëteit jegens de slachtoffers. Wat begon met een aankondiging van mogelijk enkele slachtoffers is uitgelopen op een groots drama met 84 dodelijke slachtoffers en 50 mensen die vechten voor hun leven.

Nog niet zolang geleden was Facebook een “feestboek”. Inmiddels vult het zich met video’s en foto’s met de verschrikkelijkste beelden. Tieners en mensen.. die worden neergeschoten en doodbloeden vastgelegd met een mobieltje, kinderen die verongelukken, de ene aanslag na de andere, wanhopige geluidsopnames van laatste woorden. Facebook is geen feestboek meer. Maar niet alleen ver weg, ook dichtbij sterven mensen en hun laatste reacties en posting blijven hangen en zweven. En soms zie je zelfs een berichtje uit het hiernamaals..want die persoon vindt nog altijd dingen leuk! Leven en dood zijn nog nooit zo dichtbij geweest!

Een week vol tegenstrijdigheden en uiteindelijke het besef dat mijn beproefde loyaliteit een dubbele kwartslag heeft gemaakt.

En dan maar luisteren naar Johnny die losjes uit de pols en schijnbaar zonder moeite in één take een mooie song nog mooier maakt!

Het harde werken met de honden gaat dan toch niet onopgemerkt voorbij en levert het in juni een aardige oogst vermeldingen en publicaties op.

Het ultieme doel is de  “Drenten proef in Beesd” en zowel Nova en Lennaert prijken nu op de startlijst. Vandaag zijn alle papieren en het programma binnengekomen…..het wordt spannend maar gezien de groepsindeling ook leerzaam….en leuk!

De laatste EK voorspelling vanavond en Lennaert heeft Portugal gekozen. En ook al is het niet goed…dat maakt niet zoveel uit want hij blijft mijn slimme, trouwe, mooie en unieke Lennaert. Het was een feest om het te delen en de vele reacties te lezen van de mensen. Hij heeft zomaar een schare fans opgebouwd en de saaie voetbal-avonden voor vele vrouwen wat draaglijker gemaakt. En ook de mannen konden het wel waarderen dat hij dan toch “schijnbaar”  af en toe gewoon verstand van voetbal had 😉

Zijn laatste EK voorspelling!

Finale Frankrijk-Portugal

Lennaert’s voorspellingen wat betreft de uitslagen van de EK wedstrijden komen vaker wel dan niet uit. Hij had een klein dipje, maar heeft zich hersteld en inmiddels is de finale bekend, Frankrijk-Portugal. De gevoelens over deze finale zijn gemengd. De een vindt de aanvoerder van het Portugese team maar een te gladde jongen en de ander claimt Frankrijk als thuisland en daar is geen speld tussen te krijgen. Zondag zal Lennaert zijn laatste voorspelling doen, wat betreft de EK, maar er staat ons nog een mooie sportieve zomer te wachten…

Maar alle gekheid op een stokje…kan die Lennaert ook nog andere dingen? Jazeker!
Met Nova en hem trok ik er gisteren op uit op zoek naar water om goed te oefenen op de afwerking van waterwerk van Nova.
Na een paar keer succesvol over een sloot te zijn gegaan zocht ik een vijver op. Hij was groot en rond, met een paar serieuze obstakels, zoals 2 grote eilanden waterlelies, kwakende kikkers en waterhoenen. Het feit dat hij rond was vormde nog de grootste uitdaging want terugkomen over land ligt dan voor de hand.

Ik bond Lennaert en Nova aan een boom en liep om de vijver heen om de eend te verstoppen. Ze zagen me lopen maar het verstoppen van de eend gebeurde buiten hun gezichtsveld.

Lennaert trappelde zoals altijd van ongeduld en ik zette hem in. Eén woord…”over” meer niet. Hij vertrok, omzeilde al zwemmend de eilandjes, naar de overkant. Uit het water, nam zich geen tijd om te schudden, vond de eend, en direct terug weer het water in. Hij was ver weg en met zijn wilskrachtige kop boven water kwam hij recht naar me toe. De verleiding was groot om iets complimenteus te zeggen maar de oefening was nog niet klaar. Hij ging voor me zitten en het water liep in straaltjes van hem af, in zijn oren en over zijn ogen. Ik nam de eend aan en pas toen het jachtlijntje over zijn hoofd gleed kreeg hij zijn 2^de commando in een tijdspanne van 9 minuten “schudden”.

Het is eigenlijk moeilijk onder woorden te brengen hoe dit voelt…als een hond zich zo perfect van zijn taak kwijt…ik had hem wel willen zoenen, maar ja hij had net een eend geapporteerd die al 6 keer gebruikt was…wel 5 keer tussendoor ingevroren en weer ontdooid, maar ik bespaar u de details. Ik ken trouwens iemand die na een zware wedstrijd uiteindelijk de winnaar werd, en die kuste toen wel …de eend! 😉

Nova heeft mogen toekijken hoe grote broer dit deed. Ze is pas 1,5 jaar maar werkt ook als de beste. Ze is stukken rustiger dan Lennaert maar zeer gedreven en gefixeerd op de actie. Bij haar schort het nog een beetje aan de afwerking want zij houdt niet zo van telkens weer ontdooide dooie beesten. Op de cursus werd geadviseerd haar strenger aan te pakken. Nou nee dus….ingespeeld op haar drentenkarakter en gevoeligheid…en het is gelukt, van de 5 apporten zijn er 4 moddelapporten en ook het “schudden” zit inmiddels tussen de natte oortjes.

Het witte stipje aan de overkant is Lennaert

En weer terug  de waterlelies barrières ontwijkend..

En nu nog de afwerking!