apr 26

Wankel evenwicht

In de tuin zit sinds jaar en dag een tortelduivenpaartje! Ze tortelen erop los en zijn inmiddels gewend aan de honden en de kat. Voor de kat hebben ze respect maar ook voor de vele kraaien en eksters die brutaal alle hoge bomen claimen en overal paniek veroorzaken. Vorig jaar is tot twee keer toe hun broedsel verloren gegaan aan dat roversgilde.

Nova zie ik wel eens een sprint trekken als de duifjes op het gazon paraderen maar ze zijn te alert en snel en dwarrelen voor haar neus de lucht in. Gisteren zat ze steeds naar een uitgegroeide conifeer te turen en stond een paar keer voor op de boom. Het kon niet anders daar moet iets zitten! In het begin zocht ik steeds te hoog en opeens zag ik madam tortel op een wankele tak en haar nest gemaakt uit wat losse takjes. Een veilig ongestoord nest lijkt het op het eerste gezicht niet. Maar de duifjes hebben goed nagedacht.  Het ligt exact boven een route die de honden wel 100 keer per dag nemen om de grenzen van hun territorium te controleren! Het lijkt een beetje dom dat wankel evenwicht van de duiven maar het tegenovergestelde is dus het geval…ze weten dat de eksters en kraaien minder snel hun nest zullen plunderen omdat die juist wel respect voor de honden hebben en bij de geringste alarm-roep komen aanspurten.

Hopelijk lukt het de torteltjes dit jaar wel een nestje groot te krijgen, maar het ziet er zo klunzig uit……

Zoek madam tortel

niet echt vakwerk!

 

apr 23

Volg je hart…want dat klopt!

Het was me een weekje wel… dat begon vorige week zondagavond met heftige klachten…een hart dat ging protesteren, een hart dat aangaf niet meer te kunnen brengen wat het moest brengen. Het was voor mij een grote stap….eindelijk toe te geven wat al een tijdje op de loer lag. Eerst me maandagochtend maar eens netje ziek melden en vervolgens naar de dokter. Ik zag er niet slecht uit was haar oordeel en de hartfilm liet ook niets zien. Er werd bloed afgenomen en ging ik naar huis en volgde een dagdeel later een alarmerend telefoontje dat ik met spoed moest worden opgenomen en de ambulance al onderweg was. Het leek onverwachts maar mijn tas stond al klaar, had de voorraad hondenvoer aangevuld, een pan spaghetti gemaakt voor drie dagen, de koelkast rijkelijk gevuld voor Christian! Nu een week later ben ik sinds zaterdag namiddag thuis na een hartkatheterisatie en plaatsing van drie stents. De honden waren natuurlijk blij dat ik er weer was en lieten dat alle drie op hun eigen specifieke wijze zien. Cartouche wilde alleen maar tegen me aanleunen. Nova rende als een dolle door de tuin en kwam me van alles brengen en Lennaert die deed een beetje verongelijkt gereserveerd koeltjes…die wilde me even laten voelen hoe ik het in mijn hoofd had gehaald hem in de steek te laten. Daarna gebruikte hij zijn neus om elke porie en prikpunt af te tasten om erachter te komen wat er gebeurd was en hij begreep het. Over de honden werden vele bezorgde vragen gesteld door de Drentenwereld, over mij minder ;). Christian  heeft samen met de buren Fien en Ben voor ze gezorgd. Ze moeten het even alleen met de tuin doen, en ja bij thuiskomst zag ik al direct het betere graaf- en sloopwerk op één van de dolomieten paden. Tja een hondentestament is geen overbodige luxe, zeker als er meerdere zijn. Maar gelukkig….plan b ligt weer in de kast. Komende week start het revalidatietraject en het klinkt triviaal maar “pluk de dag” is het enige wat nu telt. Het voorjaar maakt het dan wat makkelijker, te genieten van een vroege zondagse voorjaarstuin en drie doldwaze drentjes!

Jippie…vrouwtje is weer thuis…Cartouche pas op!

De jeugd van tegewoordig….Opa Cartouche wordt gewoon omver gelopen!

apr 15

Marduc

Wat mooi om te zien! Drie generaties via de mannelijke lijn. Cartouche als opa, Lennaert als vader en zoon Marduc van d’Ouw Knip.

Sabine Hoenders kwam samen met haar dochters en Marduc op bezoek. Ik had haar al eerder ontmoet. Toen zij hoorde dat Rebelle of Camille door Lennaert gedekt ging worden maakte ze een afspraak om de reu te ontmoeten. Dat is wel bijzonder want normaal spreken de potentiële pupkopers alleen met de fokker. Ze was benieuwd naar het knuffelgehalte van mijn roedel…….nou dan moet je hier zijn…bezoek vinden ze het einde en knuffelen…ach dat hoef ik nog niet eens uit te leggen.

Marduc was eigenlijk helemaal niet onder de indruk van zijn vader, opa en tante. Hij had al een halve dag supporteren op het rugbyveld achter de rug maar speelde onvermoeibaar met eerst Lennaert en daarna Nova. Ten opzichte van Cartouche was hij rustig en nieuwsgierig. Ze bekeken elkaar, snuffelde wat, liepen samen een rondje door de tuin en er was respect. Zo grappig!

Vandaag begint hij met zijn opleiding, de belhamel zoals hij genoemd werd voordat hij zijn officiële stamboomnaam kreeg. We zullen dit manneke eens nauwgezet gaan volgen!

Met opa

Gek doen met Nova

Het prinsje

Kus voor papa

Kijk daar zit papa!

 

 

apr 07

Het vijftal

De pups van Lennaert hebben allemaal een zachte landing gemaakt bij hun nieuwe baasjes en gaan ze tegenwoordig door het leven als Jacquine, Woody, Joep, Joppe en Marduc.

Jacquine

Ze groeien als kool en de baasjes zijn druk bezig met socialiseren en puppy-jachtcursus!

Marduc

 

Twee weken geleden was Lennaert jarig en bracht de postbode een leuke verrassing, een fotoboek met de hoogtepunten van de eerste acht weken. Niet alleen voor Lennaert maar zeker voor mij een mooi naslagwerk!