nov 26

PUpdate en meer..

De zeven laatstgeboren pups van JonaxLennaert zijn nu dik twee weken….en inmiddels zijn het al  kiloknallers. De fokker de heer Jan Pluis laat weten dat de zwaarste inmiddels 1450 gram weegt en de lichtste 1150 gram en de rest gemiddeld 1350 gram. Hij schrijft ook dat ze al vrij stevig op de benen staan en de oogjes al open zijn! Hij is zeer tevreden over het nest. Inmiddels zijn al een aantal mensen op bezoek geweest en zijn al sommige hondjes voorbestemd voor het veldwerk en de fok…dat hoor ik als reueigenaar graag! We blijven ze volgen de zeven van Kolham!

de kiloknallers

 

Zaterdag was de seizoensafsluiting wat betreft het trainen in Beerse. Bijna iedereen was aanwezig en naast het trainen waren er natuurlijk weer de nodige versnaperingen. Gelukkig tijdens het trainen geen regen maar het was wel bitter koud. Bjorn Dillen zorgde voor hotdogs met alles erop en aan en konden we ons een beetje warmen aan het warme worstje!

Bjorn en Jitse!

 

Dit weekend heb ik ook alles in orde gemaakt wat betreft een nestje met Nova in het voorjaar van 2019. De reu is bekend, de papieren zijn allemaal opgestuurd en de Vereniging heeft goedkeuring gegeven. Zijn naam is Maran en via deze link stelt hij zich voor….

 

 

nov 17

Wandelweer..

Afgelopen weken stond in het teken van vooral wandelingen met onze patrijshonden. Er was volop keuze…de Drentse patrijshonden verenigingen in België en Nederland hielden hun traditionele najaarswandelingen, Regio Zuid deed weer een duit in het zakje maar ook het trainingsgroepje Beerse zocht elkaar weer eens op.

Rita en Maurice uit Massenhoven organiseerde een wandeling in de Kempen. Drentenmensen weten meestal wel de mooiste wandelplekken en ook dit was weer een mooie wandeling met veel herfstkleuren en een stuk historie. Het weer was heerlijk en Maurice had een bepaalde route in gedachten maar er liepen al snel wat belgen verloren….tja toen stonden we toch zeker een half uur stil en werd er besloten de route daarna wat in te korten omdat we rond 17.00 uur in een eetgelegenheid werden verwacht. Maar de slimme stappenteller van Louis toonde na afloop toch aan dat we ondanks de vertragingen meer dan zeven km overbrugd hadden. Tijdens de pauze snoepte we van een heerlijk Hasselts likeurtje. Voor de gelegenheid had Rita de smaak van “Cuberdon neuzeke” genomen en met enigszins rode wangetjes en neuzen werden de laatste kilometers overbrugd.

Karine met Libre, zusje van Lennaert!

Ook de hondjes werden verwend door de gastvrouw!

Afgelopen weekend was het dan de beurt aan de zuiderdrent. Er is inmiddels toch zoiets als een traditie ontstaan wat betreft een wandeling in het mooie Limburg. We flaneerde al eens een jaar over de Maasdijken, balanceerde op de grens tussen  Duitsland en Nederland, kregen een heuse  sneeuwwandeling cadeau op zoek naar de enige kalkmoerassen in Nederland en dit jaar zakte we nog verder naar het zuiden en kwamen uit in Valkenburg.
John Prevoo nam dit keer de organisatie voor zijn rekening en hoefde ik alleen maar relax achterover te leunen. John zijn drent Sjarel is dit jaar op respectabele leeftijd overleden. Hij en zijn gezin missen hem nog dagelijks en ook de wandelingen. Het was voor hen even slikken toen ze allemaal die vrolijke drentjes zagen maar konden ze ook weer hun hart ophalen. Het was een zeer mooie wandeling met stijgen en dalen. Ik was even vergeten dat ik een hart had…maar tijdens het klimmen werd ik er dan toch aan herinnerd dat het er wel degelijk nog zit en besloot ik na de pauze de laatste lus niet mee te lopen.
Twee en een half uur en zeven kilometer later arriveerde de groep op het verzamelpunt. Ze hadden in totaal met het programma voor de pauze twaalf kilometer gelopen…en dat sloeg toch even in de kuiten. John fungeerde als gids en vertelde honderd uit over het landschap en de historie. De vergezichten waren adembenemend en de mensen, die pakte zich allemaal samen en was er een optimale sfeer en veel jolijt binnen de groep. Ze kwamen uit alle windstreken, van Friesland tot Brussel! Tijdens de pauze konden we terecht in een met militaire doortastendheid uit de grond gestampte gaarkeuken, bemand door de zoon en vrouw van John. Heerlijke soep met ballen en broodjes met worst uit het vuistje…en ook hier ging weer een fles rond van Belgische makelij…

Een goed stel..

Mooi uitzicht!

De gaarkeuken!

Ze hadden allemaal “de kneup aaf”!

En natuurlijk nog wat puppyspam! Jona en de pups doen het hartstikke goed. Jona is een goede moeder met volop melk en na een week zitten de pups al op een gewicht van rond de 800 gram!

De pups van Jona en Lennaert. Vandaag acht dagen oud.

nov 09

Happy!

Wilde ik vandaag een stuk posten over de wandeling van afgelopen zaterdag in Zandhoven….wordt ik al ingehaald door de realiteit van de dag…en wel super nieuws!

In Kolham (Groningen) bij fokker Jan Pluis is vannacht het nestje geboren uit de combinatie Jona en Lennaert. Volgens de dierenarts zou het een klein nestje zijn, maar tussen 01.00 uur en 07.00 uur werden zeven gezonde drenten-pups geboren. En dat is een mooi aantal, vier teven en drie reuen. De pups waren na de bekendmaking van het feit dat er een dekking was geweest in september al snel allemaal gereserveerd.

Jona en Lennaert zijn allebei correcte vertegenwoordigers van het ras met een heerlijk karakter. Ook met de jachtpassie zit het bij allebei goed. Jona ging nog mee op jacht toen ze al vijf weken drachtig was, want werken voor de baas, dat wil ze wel.

Lennaert had de week van de dekking een wedstrijd, en had de dekking twee keer op locatie plaatsgevonden en zou Lennaert wel eens kunnen gaan denken dat het altijd feest zou zijn als hij er alleen met de auto op uittrok. De wedstrijddag waren er best wel leuke teefjes die langs paradeerde maar hij had alleen maar oog voor mij, het werk en het wild! Acht uur hield hij de concentratie vast en twee degelijke diploma’s vielen ons ten deel  Dat waardeer ik dus zeer in hem…dat het helemaal goed zit in zijn koppie en ondanks zijn passie en verleidingen hij stabiel blijft. Ik hoop echt dat hij deze eigenschap kan door-erven!

Maar ook de inteelt coëfficiënt mag wel eens genoemd worden. Die is 7,50% over 10 generaties…ik denk op dit moment een laagte record binnen de drenten-wereld. Happy!!!!!!

Het dekbericht en nestaankondiging!

nov 04

Lady’s talk

Het zal niet lang meer duren! Jan Pluis stuurde me een foto van “Jona Yuna van de Jannahoeve” en ze ligt er toch wel erg zwanger bij. Ook als eigenaar van de dekreu is dit altijd een spannende periode. We hopen op een voorspoedige bevalling. Over voldoende pupkandidaten hoeft de heer Pluis zich geen zorgen te maken. Hij is overspoeld met aanvragen en met drie nesten zou hij nog niet eens aan de vraag kunnen voldoen!

Nog even volhouden Jona!

En toen kwam er een bus vol “Mädels” uit Duitsland. Hiltrud had een paar dagen vrij genomen en kwam met vijf teven en drie generaties op bezoek. Dalena en Danessa de twee dochtertjes van Lennaert zijn nu vijf maanden en wat zijn ze ondeugend. De fokster kon niet kiezen uit de twee wat betreft een teefje om haar lijn voort te zetten en heeft ze dus maar allebei aangehouden 🙂 maar dat betekent wel dubbel opvoedwerk. In Duitsland is de drent een zeldzame verschijning maar deze twee laten zich dubbel en dwars zien. Lennaert had de tijd van zijn leven met zijn dames! Opa Cartouche werd onder de voet gelopen…dat ging toch even allemaal te snel voor hem!

Hiltrud und die Mädels!

Sturm und Drang

Eine schöne Familien

En mijn eigen lady Nova? Die mocht mee naar Massenhoven in de Kempen en hebben we een heerlijke herfstwandeling gemaakt door de bossen. Het groepje bestond uit louter teefjes en één reu. Onderweg hebben we gesnoept van een of ander mierzoet naar vroeger smakend likeurtje en de wandeling afgesloten met een gezamenlijk hapje in een kasteel…..pfff…op een half uur na de klok rond in de weer geweest en lokte de warme lakens al vroeg…