Vier weken zijn ze nu al, het geluksgetal uit Groningen! De fokker laat weten “Ze groeien als kool. Vandaag na een week pap nu voor het eerst voor-geweekte brok. De kleindochters volgen met oma hun verrichtingen” Het staat buiten kijf…deze pups hebben weer een goede start met veel aandacht voor socialisatie! Moeder Jona kijkt op de voorgrond goedkeurend toe!
Uit Diesen kwam het bericht dat Jacquine, ondanks dat ze nog niet eens een jaar is, mee op jacht is geweest en twee fazanten en een eend heeft binnengebracht….klasse Jacquine!
Jacquine
Haar broer Marduc heeft ook al laten zien een echte jachthond te zijn….maar tevens is hij ook de mascotte van een Tilburgs rugbyteam….een echte jongen dus, lekker ruig!
Regelmatig zie ik foto’s van Mazzel….tja…en die brengen ze hier naar Roosteren als die eens verloren loopt…zoveel lijkt hij op zijn vader Cartouche. Ook Mazzel kan het uitstekend vinden met de kinderen in het gezin en dat leveren natuurlijk vertederende plaatjes op!
Mazzel!
Loet afkomstig uit de combinatie IsaXCartouche blijkt een nieuwsgierig Aagje te zijn en haalt dan ook nog eens gevaarlijke toeren uit om maar niets te missen!
Loet
De Witjes mogen vaak met Brigitte mee naar het werk…en terwijl zij werkt doet het drietal waar ze goed in zijn…zzzzzzzzzzzzennnnnnnn!
Juno, Isa en Puck!
Josephine van Dijk schreef een leuk verhaaltje over mijn roedel!
“Choose your battles”…. 🙂
Als je de Roosterse Drenten zou “antropomorfismeren” (=menselijke eigenschappen toedichten) dan zou de voorheen stoere en nu op leeftijd zijnde Cartouche een verstandige “eminence grise” en nestor-achtig type zijn. Lennaert een ondernemende, vrolijke (letterlijk en figuurlijk) “jonge hond” en Nova een vrolijk en typisch meisjeachtig dametje.
Ondanks deze onderlinge verschillen zijn ze alle drie aardig en slim. Zij beschikken zelfs over strategisch en psychologisch inzicht.
Dat laatste bleek tijdens een recentelijk door hun mensjes gehouden feestje. Meestal mogen zij zich onder de bezoekers mengen maar soms is het te druk en dan worden ze gestationeerd in de ruime woonkamer van hun residentie.
Alhoewel deze van alle hondengemakken is voorzien, vinden zij dat dan helemaal niks; zij willen participeren in de gezelligheid.
Nadat bescheiden blafjes en piepjes om de aandacht te trekken niet het gewenste resultaat opleverden, besloot Lennaert zelf het voortouw te nemen en de twee deuren die hen scheidden van het gezelschap zelf te openen. Even later kwamen ze triomfantelijk heel beheerst en rustig (voor zover hun natuurlijke enthousiasme dat toeliet) binnen gewandeld.
Slechts één blik van de gastvrouw was vervolgens voldoende om hen naar hun bench te doen begeven waar ze braaf gingen liggen. Je zag hen bijna denken: “We kunnen nu wel vrolijk en wild gaan rondspringen, maar dan moeten wij weer terug naar de andere kamer. Maar voor nu zijn we binnen: deze strijd hebben we alvast gewonnen. En nu proberen te blijven. “Choose your battles”…. 🙂