De Novaran’s vliegen uit. Een tweetal blijft wat langer, maar het neemt niet het gevoel weg van een zomerliefde die voorbij gaat. Niet de liefde maar wel het knagende gevoel van afscheid en onomkeerbaarheid!
De tijd is omgevlogen en wat heb ik genoten van alles. De spannende aanloop, “is Nova wel of niet drachtig?”. Ik ging voor een laatste kans en opeens klopte het allemaal. Het was niet makkelijk alles georganiseerd te krijgen. Een éénvrouws huishouden met drie honden, een opgroeiende zoon en er moest ook nog brood op de plank komen. Maar met planning, vindingrijkheid, schrappen van negatieve elementen en “De Creatiespiraal” in gedachte, kom je heel ver.
Ik stond er niet helemaal alleen voor! De juiste mensen op het juiste moment boden hulp en gaven tips. De kist, de lamp, de weegschaal en de “to the point” informatie kwam vanzelf. Helemaal onwetend was ik dan ook weer niet. Opgegroeid in een dorp en een 9+ voor biologie wist ik wel wat er ging gebeuren en had al meerder bevallingen meegemaakt van allerlei boerderijdieren en mijn eigen bevalling…maar van een Drentsche Patrijshond? …dat was toch extra spannend! 😉
Nova is super! Wat een goeie prachtige moeder. Vier en een half jaar geleden heb ik haar gekozen om toch ooit eens moeder te worden. Ze hangt erg aan me en dat is al een groot voordeel maar zeker tijdens het hele traject van bevalling en verzorging. Ze was vol van vertrouwen, iedereen mocht haar pups bewonderen, was alert en aanwezig en het ontbrak de pups aan niets. Op twee vergrote tepels na zie je al niet meer dat ze recent een nest heeft gehad, zit nog altijd goed in de haren, netjes in vorm, glimt als een spiegeltje en heeft haar speelse gedrag weer opgepakt.
De aanloop van bezoek was gigantisch. Niet alleen de pupkopers maar ook andere fokkers, mensen van de Vereniging, vrienden, familie, en de “echte” snuivers. Cartouche en Lennaert genoten ook van die aandacht. Die was in eerste instantie niet voor hen…maar die twee maken overal een feestje van en stalen de show. Het weerzien met Cartouche was voor sommige extra speciaal, de dekreu van hun nesten, de vader van hun hond, de opa van hun hond, de fokster van hem en de fokster van de vader van Cartouche.
Als ik hier mensen ga bedanken die me bijstonden met raad en daad en waar ik mee kon sparren, loop ik het risico er een paar te vergeten maar ik waag me er toch aan…..Marij, Boele Jos, Ali, Marlies, Tiny, Luc, Sandra, Keano, José, Manuela, Anita, André, Suzanne, Sjra, Hilde, Sieka, Gertie, Madelien en natuurlijk een geduldige Christian… thx <3
