nov 27

Half jaar…

Vandaag is het zes maanden geleden dat ze geboren zijn, de pups van Nova en Maran, de Novaran’s!

Ze groeien goed, zijn ondeugend, lief en kunnen niet meer gemist worden. De karakters van de teefjes zijn anders dan de reutjes. Hoor ik van reutjes dat ze al heel goed luisteren en voorbeeldig gedrag vertonen en erg hun best doen op de verschillende cursussen en opleidingen….zijn de twee dametjes de rebellen uit het nest. Nu had ik dat al gezien toen ze nog hier waren, toen waren het niet direct  rebellen maar wel prinsesjes met een koninklijk verwachtingspatroon tov hun onderdanen 🙂 Maar de dametjes volgen samen een gehoorzaamheidscursus en jachtopleiding en dat komt vast goed! Terugkijkend was het een schitterende ervaring. Nova was top! Ze vertrouwde 100% op mij en ik kon niet anders dan ook 200% op haar te vertrouwen. Lennaert en Cartouche waren geduldig en toen de pups begonnen te lopen hielpen ze mee opvoeden. Een eerste nest is altijd speciaal zegt men…dat is het zeker!

Op volgorde van geboorte :

Duko

Santo

Tijl

Cleo

Saar 

Jasper!

 

nov 18

Drie deuren…

Drie deuren scheiden de reuen van Nova. Ze is loops. Dat is goed nieuws want dat betekent dat haar lichaam goed hersteld is van de vorige bevalling en acht weken zorg over de pups. Het was afwachten of ze de twee maanden van dracht zou vastknopen aan de normale periode van zeven maanden. Maar de natuur heeft het weer netjes geregeld. Er zat exact zeven maanden tussen. Dat geeft een houvast voor de mensen die alweer op een lijst staan..

Alweer rank en slank…een hele bank en kamer voor haar alleen!

Maar nu eerst deze periode doorkomen en dan ook voor Cartouche en Lennaert. Arme Cartouche, normaal slaapt hij bijna de hele dag en nu is hij de hele dag in de weer en onrustig. Ook het eten laat hij al een paar dagen staan. Ik probeer zijn brokjes wat op te fleuren met een scheut yoghurt, saus of zelfs wat mayonaise…maar het merendeel laat hij staan. Lennaert gluurt op fouten van mijn kant. De deuren worden regelmatig gecontroleerd maar die zijn op slot. Hij wacht op het moment dat ik een deur vergeet af te sluiten of dat ik met al het getaxied, wie nu naar buiten mag, en weer naar binnen, de volgende naar buiten, de bak van Cartouche apart, die moet ongestoord eten, Nova krijgt ook apart haar eten, tussendoor ook nog de kat naar haar eet bakje leiden hoog en droog en die wil ook naar buiten, “oh nee toch niet”…weer naar binnen want het regent, dan maar boven op de kattenbak op de overloop….en ergens…ergens sluipt er een fout of verlies ik het overzicht….en daar wacht Lennaert op! Nog even doorbijten en dan keert de rust terug.

En dan achter zeven maanden “Niet lang mokken, hup naar Okke!”

Waar blijft ze toch?..

nov 03

De Roopoorte wandeling

Vanuit Olst ontving ik deze bijdrage van Sybie Knol over de “nestwandelingen” van de Roopoorte!

“Hoe het idee ontstond weet ik niet meer helemaal. Was het een logeerpartij, een chat via sociale media of een training sessie…. Ik weet het niet meer. Misschien kwam het ook van verschillende kanten…de tijd was er rijp voor…

Van verschillende kanten kwam het verzoek ook bij Jan Pluis, de fokker. Hij had er wel oren naar, maar de praktische uitvoering lokte hem niet, wel leek het hem leuk. Het moest dan wel met de beide nesten van Juno zijn…

Voor mij is het niet de eerste keer dat ik zoiets organiseer, dus nam ik deze taak op me geholpen door de geweldige site Datumprikker. De fokker leverde de mailadressen en ik stuurde de link. In het totaal werden 18 eigenaars aangeschreven met totaal 20 honden. Snel bleek 26 oktober de meest geschikte datum en nu de locatie! De honden wonen verspreid door het hele land, het moet wel voor iedereen te doen zijn. Bovendien verdient een losloopgebied de voorkeur, een losloopgebied, waar het niet druk is en de honden de ruimte hebben om lekker met elkaar bezig te zijn en waar voldoende parkeerruimte is.

Mijn keuze viel op een niet zo bekend heidegebied in het midden van het land. ’s Zomers is daar een kiosk, die voorziet in koffie, thee, broodje en aanverwante producten, maar in oktober? Het leek me niet waarschijnlijk. Dus werd aan de deelnemers gevraagd om te helpen met de catering. Helaas kwamen er ook een paar afzeggingen, zo konden de beide vaders niet aanwezig zijn en waren ook twee pups verhinderd.

Hoewel de weersvoorspelling er in eerst instantie niet hoopvol uit zag (men voorspelde regen en wind) was het een stralende herfstdag met zo’n 18 graden op de thermometer. We zouden elkaar rond 2 uur ontmoeten op het heideveld en dus waren Quartel, Pieke en ik ruim op tijd aanwezig. We waren niet de eersten, er stond al een camper met daarin een Drent, Binkie, een reu uit het eerste nest, met zijn baasje en vrouwtje. Langzaam aan druppelde iedereen binnen tot we uiteindelijk met 16 bruin/witte jongens en meisjes aan de wandel gingen, niet alvorens even gewaarschuwd te hebben voor de wilde zwijnen in het bos, dus op de heide blijven, en voor de schaapskudde, die mogelijk op de hei loopt.

Het hele spul ging los en maakte uitgebreid (opnieuw) kennis met elkaar. Sommige jongens moesten een beetje stoer doen, maar de kennismaking verliep vreedzaam en al gauw denderde de hele meute over de heide en liepen de eigenaars er gezellig kletsend achteraan. Verhalen werden verteld en herkend: ze hebben allemaal de zelfde streken. De twee ouwtjes (Idde van bijna 11 en Quartel van bijna 10) gingen rustig hun eigen gang en lieten de jeugd de jeugd. En ja, onderweg kwamen we de schaapskudde tegen met herder en 2 honden.  En dus ging het hele spul weer aan de lijn.  Ook wat dat betreft kan de fokker trots zijn: de honden gedroegen zich voorbeeldig bij de kudde van 150 Drentse schapen.

In ongeveer een uur hebben we de hele heide rondgelopen en kwamen we weer terug op de parkeerplaats. Tijd voor koffie en thee en de rest van het lekkers.  Want het eerdere verzoek was uitstekend vervuld: naast koffie en thee in voldoende mate waren er heerlijke bolussen van de eilanden, baklava, heerlijke zelfgebakken cake, worst in diverse soorten, kaas en was er een ijscokar verschenen. Er werd uitgebreid nagekletst en gefotografeerd. De middag was voorbij voordat iemand er erg in had en rond half zes ging iedereen weer zijns weegs, niet alvorens men geconcludeerd had, dat het een geslaagde middag was en dat men open staat voor een herhaling”

 

nov 01

Even voorstellen…

De pups van Dirkje en Lennaert gaan als een trein en zijn nu vier maanden. Vele positieve berichten en foto’s worden dagelijks gedeeld via de groeps-nest-app “Getsewold”. Ik zal de negen pups hier eens voorstellen. De sproetenneusjes verklappen wie de vader is…;)  Ze zitten vol energie en hoewel nog erg jong al heel werklustig! Dirkje de moeder is goed hersteld van de geboorte en zorg over de pups de eerste acht weken en heeft nu haar poten vol met de opvoeding van Coosje, die bij Madelien en Otto is gebleven.! Vier drentjes uit het nest hebben een oudere drent als huisgenoot en mentor. We blijven ze allemaal volgen!!!

Coosje

Guusje

Keetje

Maartje

 

Mylo

Noah

Repke

Quinty

Toby