mei 17

Grappig..

Tja…en wie is nu bezoeker 400.000? Bianca deed heel erg haar best om precies op tijd te klokken. Een laatste blik op haar mobieltje gaf aan dat”het moment” ergens in de vroege ochtend zou zijn…maar soms gaan dingen heel snel en loopt de synchronisatie niet zoals gepland en was ze helaas te laat. Maar niet getreurd! Toen ik zelf mijn ochtend controle uitvoerde om te kijken of onverlaten geen rare reacties hadden gepost…..stond het tellertje op 400.000 bezoekers. Het had geen zin om weg te klikken want dit moment zou nooit meer terugkomen. Dus dan toch maar een foto gemaakt. En toen Bianca zich als eerste melde dat ze helaas het moment suprême gemist had, verdiend ze wat mij betreft toch het ere plekje.

Deze maand vieren de Novaran’s hun eerste verjaardag. De baasjes en hun hartendieven laten weten dat ze er nog zijn. De terugkomdag en wandeling moeten we ergens dit jaar wel nog zien te plannen na al die corona-toestanden. We blijven ze nauwgezet volgen!

Tijl en Santo zijn de twee reuen die in België wonen. Wat lijken die koppen veel op elkaar….en wat lijken ze veel op Nova!!! Maar niet verdrietig zijn papa Maran, de twee dametjes lijken het meest op hun vader en dat is toch wat meisjes altijd willen!

De twee zeer ondeugende meisjes….

Miranda aan het woord, zomaar “Een dag uit het leven van Duko💖”

“Onze grote vriend is alweer bijna 1 jaar oud. Wat gaat de tijd toch snel. Wat een vriend voor het leven hebben we erbij gekregen! Elke dag blij dat we na veel wikken en wegen toch weer voor een hond zijn gegaan. (Na het overlijden van onze vorige Drent)
Het is zo’n lieverd, hij brengt zoveel!

Zoals een echte Drent betaamd wil hij overal bij zijn, sjokt hij mee van kamer naar keuken, naar buiten, weer naar binnen, ligt in de weg bij het koken, gaat mee met klusjes en pikt dan z’n puppymandje uit de garage en krijgt het voor elkaar zich daar helemaal in te wurmen. Houdt de wacht voor het toilet, onder de trap en is elke keer weer zo blij wanneer je weer in z’n gezichtsveld bent al is het maar na 1 sec.

De kinderen hebben een vriend voor het leven, zijn dol op hem en ravotten wat af met Duko. Duko vindt het allemaal best en kan goed aangeven wanneer het genoeg is en gaat dan lekker op 1 van z’n plekjes liggen.

Sinds twee weken slaapt meneer los in de kamer en wanneer we weg zijn los in de bijkeuken. Dit gaat allemaal goed. Het lijkt alsof hij nu rustiger is dan in de bench. Heerlijk dat dat grote ding nu uit mn huis verdwenen is, hopelijk is hij niet meer nodig. Maar dat zal nog even afwachten zijn, want ook Duko heeft af en toe zijn puberperiodes. 🍌🍌🍌 zijn ook hem niet vreemd. De perfect luisterende pup transformeerde rond een maand of 7 in een jonge hond die toch eens ging kijken wat er gebeurde wanneer hij niet meteen terug kwam, afstand werd steeds een beetje groter en wanneer je aan het spelen bent hoef je toch zeker niet saai naar je vrouwtje te komen dacht Duko. Maar nu een paar maanden later heeft hij toch begrepen dat dat echt gewoon elke keer wel de bedoeling is.

Wij blijven lekker oefenen met elkaar en plezier hebben en genieten van elkaar en de natuur. Want dat doet Duko toch echt het allerliefst, buiten in het bos, bij het ven, op een zandvlakte, als hij maar lekker los kan, rennen en ravotten. Heerlijk!”

mei 02

Ik blog me suf…

Struinen door het wilde paardengebied langs de Grensmaas

Nu we allemaal in hetzelfde schuitje zitten…het schuitje van afwachten en bezinning…komt in sommige mensen het “slechtste” naar boven maar gelukkig bij heeeel veeeel mensen het “beste”. Normen, waarden, gehoorzaamheid en structuur houden ons sinds maart op de been. Tja…en dan moet ik natuurlijk ook overeind blijven. En toch…ik voel me redelijk op mijn gemak, en de tuin en gebied binnen de Grensmaas zijn mijn speeltuin samen met de honden. Mijn boodschappen doe ik sneeky vroeg, bijna als een dief in de nacht…want juist daar word ik geconfronteerd met het “slechtste”. Maar oké…we hebben bijgeleerd, niet mee bemoeien, geen discussie aangaan en niet meegaan in populistische groepsdomheid op het real world wide web!

Mijn werkzame leven ligt stil en aangezien mij nadrukkelijk is medegedeeld dat ik binnen dé risicogroep val….geef ik daar dan nu ook “nadrukkelijk” gehoor aan en heb opeens weer het regelknopje “genieten” gevonden.

Tuinieren, opruimen, wandelen, ontdekken, de grenzen van de Grensmaas afschuimen, fietsen, schilderen, oud zaad zaaien, fotograferen, filmpjes maken, muziek rechtstreeks naar mijn hart luisteren, een ondeugend avontuur of te wel een beetje burgerlijke ongehoorzaamheid, me een kriek lachen met de humor die zoal langs komt op social media maar alles binnen de normen van het toelaatbare, fatsoen en respect. En dan kan ik niet achterblijven en heb dan ook wat filmpjes gemaakt en gedeeld via de “Drentsche Patrijshond Liefhebbers” groep en zowaar een prijs gewonnen. Het delen van de filmpjes is een ander verhaal want ik knal altijd muziek eronder om het tempo erin te houden, en loop ik ook tegen auteursrechtelijke maatregelen op, maar zonder muziek is het duf en saai dus dat probeer ik dan toch “creatief” te omzeilen. Kun je de filmpjes hier beneden bekijken…dan heb ik een oplossing gevonden 😉

Het zal me benieuwen…

Het tellertje van mijn site/blog laat zien dat deze al bijna 400.000 maal bezocht is! Dat is nogal wat…400.000 maal is de site/blog aangeklikt of in een zoekactie naar boven geploept. Als ik voor elke keer één euro had gekregen kon ik mijn droomhuis in Grosbout en/of Dillingen kopen. De honden trekken natuurlijk de meeste aandacht en dan zeker de berichten rondom de dekkingen en geboortes. Dit jaar zullen er zeker geen pups komen. De volgende jaren hangt af van een aantal factoren en noem het dan maar een wonder. In elk geval heb ik dat niet zelf in de hand, want dan zou het geen “wonder” zijn. Heel jammer voor de mensen die steeds bij me aankloppen voor pups van Nova en willen gebruik maken van de diensten van Lennaert voor hun teefjes.

Lief heb ik altijd gedeeld…en ook wel leed zoals het overlijden van mijn man. Soms wil ik mijn eigen blog gaan veranderen, wat meer zakelijker gericht op de honden, maar op de een of andere manier lukt dat niet. Ik zou dan mijn eigen verleden gaan “veranderen” …dus blijft alles zoals het is…in voor- en tegenspoed! Nu wordt het dus een uitdaging om het blog in de lucht te houden. Zie je toevallig dat je de 400.000ste bezoeker ben…maak een foto, een printscreen of in elk geval een sluitend bewijs en dan zal je eeuwige roem ten deel vallen, vastgenageld bij de mijlpalen in de rechter zijbalk van mijn blog! Wie wil dat nu niet?

Cadeautjes voor Nova en Lennaert

De filmpjes :

Slimme Lennaert

Sweet Child of mine, Nova the Movie, extended edition   Hier was het de uitdaging een parcours te lopen met één hond. Maar hoe doe je dat met twee honden en één camera? Nou zo dus!

Nova the Movie, short edition

🙂 <3