Aan de wandel

In de loop der jaren heeft zich een groepje gevormd, in eerste instantie om het L-nest van Lennaert heen. Er wordt samen getraind, gewandeld en elkaars honden bewonderd. Inmiddels is het een kris kras groepje en werd er gisteren gewandeld met maar een L-hond. Karine en Louis houden momenteel de spirit erin, en gaf Karine het stokje aan me over om in juni over de Maasdijken te gaan flaneren.

Dit keer gingen we wandelen in de achtertuin van Louis van Zevendonk naar Riele.  De paden waren goed begaanbaar en afwisselend liepen we door velden en bos.  Het oogde allemaal jong en fris en ook de vogeltjes lieten zich overal duidelijk horen.

De beurt viel weer aan Nova omdat ik niet kon inschatten welke en hoeveel andere reuen en ik had geen behoefte aan reuenstress. Helaas werd Nova herhaaldelijk onder de voet gelopen door teven…ja en dan krijg je bitch-stress. Met haar 2,5 jaar is Nova een aardig opgevoed vrouwtje. Ze luistert, blijft in het zicht, geen agressie, heeft het naar haar zin, en haalt toch onder groepsdruk een stok uit het water en probeert hem netjes voor te brengen, ook al zijn er overal priemende ogen die haar de stok niet gunnen.  Honden (en mensen)  die niet bezwijken onder groepsdruk en het oorspronkelijk commando (doel) voor ogen houden,  geen allemans-vriendje, maar correct en authentiek handelen….Mensen kunnen nog iets leren van mijn Nova!

De wandeling was best lang…ik dacht zelf 12 km, maar las ergens anders 16 km. De voeten protesteerde inderdaad en bij thuiskomst heb ik het grasmaaien maar uitgesteld tot vandaag. Moeders wordt ook al een dagje ouder.

In Riele hebben we lekkere aspergesoep gegeten. De eerste asperges heb ik alweer 1,5 maand geleden geproefd, maar dat is een andere verhaal en realiseer ik me dat mijn blog hopeloos achterloopt. Maar waar moet ik beginnen als absurditeit en non fictie de fictie overstijgt?

Facebooktwitterlinkedinmail

2 thoughts on “Aan de wandel

  1. Er zijn in Europa verschillende “Riele”, maar geen in België… het was in Tielen dat we een terrasje deden !

  2. Dejuu , Karine hadden we dan toch de verkorting moeten nemen , en wij beide dachten at ze allemaal nog fit waren , zelfs onze ouderdomsdeken Rob stapte vrolijk mee naar de eindmeet toe

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *