okt 25

Perfect Day…

De kruitdampen zijn al een week opgetrokken en de bouquet van alcohol vervaagd. Twee jaar geleden was het de bedoeling een “sweet” 21 jaar party voor Christian te organiseren en na de nodige uitstel was het dan eindelijk zover. Het was echt wel een uitdaging, een 8 gangen diner voor 22 hongerige studenten en inclusief onszelf, de keuken- en uitserveerbrigade 26 personen.

De communicatie met Christian over het feest verliep vlotjes en moeder en zoon vonden elkaar in een gezamenlijke karaktertrek “Alles wat je kunt bedenken kun je ook uitvoeren, gewoon een kwestie van doen”! De voorbereiding was uiteraard veel werk maar met een draaiboek en strakke planning ging het vanzelf. Het diner was een mengeling van Limburgse invloeden en culinaire hoogtepunten,….zeg ik dan toch met enige trots want alles lukte die avond! Marlies, Michelle en Floris hadden aangeboden de dag zelf te helpen, en uit Valkenswaard komend stond daar een strak, creatief, dresscode black, efficiënt en inspirerend team!

Floris nam de belangrijke taak op zich om uitleg te geven over de gerechten. Dit deed hij met zoveel autoriteit, mysterieus accent en humor dat de rumoerige studenten direct stilvielen als hij het woord nam. Ze vergaten kritische vragen te stellen of datgene wat hij vertelde over zeldzame uitgestorven Maas-garnalen, oeroude geheime familierecepten en romeinse invloeden wat betreft de “zuurboon” in twijfel te trekken!

De wijn vloeide rijkelijk, er werden flessen “broesch” geopend met sabels, er werd getoast, maar ook geroast.Voorzichtig was ik voorbereid op de roast-traditie en of mijn moederhart wel bestand was tegen het tot op het bot afkraken van mijn zoon. Het was vooral hilarisch en natuurlijk ook herkenbaar maar een goede aard komt altijd bovendrijven en daar konden de sprekers niet omheen!

Het gezelschap verplaatste zich naar de feestschuur en ik plofte moe en voldaan op de bank. Iemand informeerde hoe het was verlopen en ik deed verslag. Na een kwartiertje stuurde hij een zelf ingezongen versie van “Perfect Day”!……..Hoe treffend kan een tekst een gevoel verwoorden en extra versterken!?!!

Dank je wel Marlies, Michelle, Floris, Christian en Kevin!

okt 04

Fokdag 2021

De fokdag van de Vereniging Drentsche Patrijshond stond al bijna twee jaar in mijn agenda maar door de corona steeds uitgesteld en doorgeschoven. Maar zaterdag 2 oktober moest en zou het gebeuren! Ik wilde toch graag weten en zien hoe de nakomelingen van Lennaert bij de verschillende teefjes zich ontwikkeld hebben. Zijn het rastypische drentjes? Heeft de mix tussen vader en moederhond het gewenste resultaat opgeleverd? Zijn het gebruikshonden? Hebben de baasjes verder fokplannen?  enz. enz.  En ook het nestje van Nova werd officieel opgeroepen te verschijnen door de VDP.

Met een volgeladen auto vertrok ik vroeg naar Zutphen. De reis verliep voorspoedig en kon ik op mijn gemak een plekje in de Hanzehal zoeken. Het is natuurlijk niet makkelijk met twee drentjes aan de lijn, een hoop spullen, een berg papierwerk,  en te kleine priegel-speltjes om de deelnemers nummers te bevestigen……toch rustig te blijven!! Maar op Lennaert en Nova kan ik bouwen. Ze deden nog even buiten een laatste plasje en liepen rustig mee naar binnen en veinsde geen interesse te hebben voor hun rasgenoten met uitdagende blikken en hoge staarten. Ik had één bench meegezeuld en al naar gelang het programma zaten ze afwisselend in of naast bench.

Het papierwerk

De nesten van Lennaert, de Knipjes (‘d Ouw Knip)  en de Pluisjes (de Roopoorte) waren bijna allemaal aanwezig en ook de daar bijbehorende baasjes. Wat een hoop mooie drentjes, verhalen en kwalificaties!! Uit de verhalen kon ik opmaken dat in allebei de nesten de baasjes druk bezig waren met veldwerk, jachttraining, speuren, zweetwerk en zeer belangrijk, de gezondheidsonderzoeken.

De Knipjes

In de middag was dan het nest van Nova aan de beurt maar door allerlei verschillende omstandigheden was alleen maar haar zoon Jasper aanwezig. Jammer want een nestkeuring zit er dan niet in! Maar Nova en Jasper hadden een hele ring om te dartelen en maakte er even een privé show van. Zij werden uiteraard wel afzonderlijk beoordeeld en Jasper haar laatstgeborene zoon behaalde een vette klinkende Uitmuntend.

Een blije Piet en Jasper!

De ouderdieren kregen niet echt een kwalificatie maar wel een beschrijving en toen ik die later teruglas bij Nova was dit toch exact de nagel op de kop “Energieke teef, goede maat en verhoudingen, kleur van de platen is bijna zwart, mooi hoofd met rastypische expressie, goede hoekingen, goed ontwikkeld lichaam, gaat vlot met goede staartdracht”

De tijd ontbrak om met iedereen “uitgebreid” te praten maar toch heb ik een hele dag gepraat en gepraat 🙂 Het was een leuke en vooral nuttige dag en feliciteer iedereen met het resultaat maar vooral blij honden te zien met lieve aardige vrolijke karakters!!

TROTS!!!!!!

mei 30

Die van de GrensMaas..

27 mei j.l. zijn de Novaran’s van de Grensmaas twee jaar geworden. Toen ik zes jaar geleden de kennelnaam indiende bij de “Raad van Beheer” wist ik niet dat “De Grensmaas” zo “hot” zou worden. Officiële geregistreerde kennelnamen zijn nl. wereldwijd uniek. Roosteren werd in die tijd flink op de schop genomen in het kader van veiligheid en nooit meer natte voeten. “Nooit meer” bestaat niet wat betreft moeder natuur/aarde en zeker niet wat betreft de trage, woeste, koppige, lome, zwellende, droogvallende en onvoorspelbare Maas! Maar na jarenlang grindwinning, verbreden en vele kuub grondverplaatsing is er een schitterend natuurgebied ontstaan. De wilde paarden en koeien zijn uitgezet maar de rest van de fauna heeft zich op natuurlijke wijze hier gesetteld. Het  traject en resultaat en de daarbij behorende natuurbehoud heeft inmiddels al diverse prestigieuze prijzen binnen gesleep zoals vorig jaar de nationale prijs “Het Zonnetje”. Het wordt gezien als lichtend voorbeeld voor alle hoogwaterprojecten in Nederland….en dat wil toch wel wat zeggen in ons kleine natte kikkerlandje. Recent weer een mooie prijs, de beste wandelroute van het jaar in de Benelux.

Je zult als hond maar deze unieke achternaam dragen 🙂

Op de felicitaties van Mams Nova kwamen warme reacties en foto’s binnen en die wil ik de lezers niet onthouden!

“Met Jasper gaat het goed, moet van de dierenarts wel een kilootjes af, woog 2 weken terug 33 kilo. Ik heb hem maar verwend met een speeltje!”

“Saar is niet meer weg te denken binnen ons gezin, het onstuimige, het ondeugende zit er nog steeds in. Maar ja; Henk wilde een actieve, niet onderdanige hond, nou die heeft hij gekregen hihi hihi. Verwend wordt ze ook hier. Vanwege Corona is er eigenlijk altijd iemand thuis. Als we weer terug gaan naar ‘normaal’ (wat is normaal….) dan zullen we allemaal moeten wennen aan de nieuwe situatie, vooral Saar. Het zou leuk zijn als we elkaar, met de hondjes, weer kunnen ontmoeten, we hebben warme herinneringen aan de het treffen vorig jaar bij jullie!”

“Dankjewel voor je lieve mailtje van vorige week voor de verjaardag van Tijl ! Al 2 jaar is die grote sloeber nu 😊   Het is onze allerdikste vriend. En hij toont eveneens dat hij graag bij ons is. Ik volg ondertussen de jachthonden training bij Orion met hem. Hij heeft een goeie neus, zwemt al best graag. Apporteren vindt hij fijn, maar dan toch liefst enkele meter op afstand van mij, zodat ik toch ook wat moet werken 😉 De deugniet ten top! Hij gehoorzaamt ook best wel goed, behalve als hij wordt opgejaagd door een andere reu. Dan wil hij wel eens stoer uithalen. En dat vind ik dan echt wel minder leuk. Ik hoop dat dat nog wat vermindert. Want sommige wandelaars verschieten dan echt van hem en ik kan dan alleen maar streng optreden. Gisteren waren we op stap in Oudenaarde en de beiaard begon te spelen. Hij zette een serenade in en zong vrolijk mee met de beiaard. Het was indrukwekkend en toen had hij veel bekijks. Je hoort het! Het is altijd dolle pret met Tijl. Zijn lieve, grappige, muzikale, actieve, met mannelijke hormonen gevulde handel en wandel brengt leven in de brouwerij en we genieten elke dag van onze dikke vriend.   Lieve groet, Tijl, Lies & de kinderen   PS : de lesgever van Orion kende jou blijkbaar en vond dat Tijl op Nova leek. Dat was leuk om te horen! “

“Extra verwennen zit er hier niet in: meer dan HM Prinsesje Cleo nu al verwend wordt, kán bijna niet.   Ze is ook zo leuk en wij zijn zooooooooooooooooooooo blij met haar; al twee jaar lang elke dag. Aan die zomer van twee jaren geleden en het hechtingsproces hebben ook wij heel fijne herinneringen. Superleuk om mee te maken; veel lieve honden en aardige mensen ontmoet.”

Duko is vorige week nog met zijn bazinnetje op bezoek geweest bij Nova. Samen met Cleo maakte hij er een dolle boel van! Mensen vragen altijd of honden zich kunnen herinneren de plek waar ze zijn geboren….dat durf ik niet met 100% zekerheid te zeggen maar de grote waterbak is het blijft favoriet om lekker ongegeneerd uit te lebberen.

mei 10

Oh ja…Het songfestival!

Regelmatig etaleer ik mijn haat-liefdeverhouding met het Songfestival  en nu moet ik alweer mijn hart luchten. Via de radio hoorde ik dat je kon stemmen om te komen tot een Internationale top 50 van meest populaire of mooiste songfestivals liedjes ooit. Enthousiast ging ik op zoek naar de stemsite om dan toch mijn stem te geven aan mijn “All-time favorite”…maar wat blijkt!!!! Ik kan mijn stem nog niet eens toevoegen aan de voorgeprogrammeerde lijst. Dit is toch een gemiste kans want het is dan wel niet “het meest populaire” maar toch wel het mooiste en muzikaalste songfestival liedje ooit…..Is mijn bescheiden mening.!! Deze song uit 1967 viel niet echt op…en werd zelfs maar 4e. Maar dat wil niet zeggen dat hier geen meesterwerkje achter schuil gaat. Heel veel muzikanten, zangers,  arrangeurs en producers hoorde nl. wat ik ook hoor, getuige de vele covers en versleutelingen van het origineel. Er bestaan rustige versies die het origineel benaderen maar ook rockversies, klavecimbel pop en klassiek aandoende wegdroom versies.  Ik kan hele avonden vullen met alleen maar te luisteren naar de duizenden bewerkingen van dit nummer. Hoe raar is het dan dat je niet kan stemmen op “L’amour est bleu”, uitgevoerd door een piepjonge Vicky Leandros.  

Conclusie…  het  mooiste, beste en invloedrijkste nummer dat al 53 jaar overal opduikt en iedereen even opkijkt als het toevallig z’n oor bereikt is te goed om het predicaat  “Beste songfestivalklassiekers” te krijgen en ga ik dan ook maar niet reclameren!

De clavecimbel versie van Paul Mariac veroverde de wereld : https://www.youtube.com/watch?v=rjsNNcsUNzE

Zelfs Jeff Beck één van de beste gitaristen ging ermee aan de slag ! https://www.youtube.com/watch?v=jaERrNGRjAs

De symfonie versie : https://www.youtube.com/watch?v=1XOYXrsLtLA

De klokkende oksel reclame versie : https://www.youtube.com/watch?v=p8Km3jf3qQw

De nachtclubversie : https://www.youtube.com/watch?v=gais6TIWTqQ

De heavy metal versie : https://www.youtube.com/watch?v=-NjHSUbMnPA

En zo kan ik nog wel een tijdje doorgaan

Het origineel, een klein liedje dat nog geen 3 minuten duurt : https://www.youtube.com/watch?v=u68Z2B36-3c

apr 27

Hup Oranje..

Nu Nederland vandaag weer even oranje kleurt …wordt het tijd om al eens na te denken over het één jaar uitgestelde naderende EK. Even was er een stoorzender in de trage aanloop. ”THE” European  Superleague! Maar gelukkig is toch niet alles te koop, zoals echte passie voor het spelletje en trouwe fans. Het ging dan ook weer uit als een nachtkaars….voorlopig! Maar men ruikt geld, en dan is alles mogelijk en zitten we straks toch naar steeds dezelfde beste, super strak kapsel, vette tattoos maar vermoeide vedetten te kijken. Elke doordeweekse avond…tikkie links, tikkie rechts, geen versnelling, vroegtijdig wisselen. Geen passie, moe, saai,… gaap!

Dit jaar gaat Lennaert zich weer wagen aan het voorspellen van de uitslagen van de wedstrijden. Niet alle wedstrijden maar wel die van het Nederlands Elftal en sommige wedstrijden van de Belgen omdat hij zelf toch 50% Belg is. Verder natuurlijk de wedstrijden die eruit springen om de een of andere reden, en dat wordt bepaald door een totaal onafhankelijk, deskundig, integer, neutraal persoon die een hotline heeft met de UEFA, Zeist, de VAR, een rijke sjeik en de godfather van de voetbalgames …..ik dus!

Lennaert is inmiddels negen jaar, nog een frisse jonge potente vent…denkt hijzelf! In het veld merk je niets maar hij gaat wat vaker over tot een sukkeldrafje, en thuis ligt hij wat vaker op de bank. Hij heeft nog vijf weken om weer in topconditie te raken om dan met veel elegantie en schwung de juiste hoed of kleur te kiezen en de winnaar van de wedstrijden te voorspellen.
Nova zal hem op charmante wijze bijstaan zoals dat verwacht wordt van “Pitspoeshond”!


Natuurlijk een supporter van het Belgisch elftal die het de laatste jaren ook waar maken…dankzij de steun van Lennaert!

De bookmaker zijn al actief. Portugal, Frankrijk en Duitsland zitten samen in een echte “poule des doods”, dat wordt een slachting maar daar zal wel een van de finalisten uit komen. België, Nederland en Italië zijn de gevaarlijke outsiders…en Engeland houdt de beker in eigen land aangezien de finale in London wordt gespeeld. Wat kan er nog misgaan? Alles..en daarom is het toch een leuk spelletje om naar te kijken, en nu al op te verheugen! https://www.ek2020-voetbal.nl/speelschema-ek-2020/

Zelfs underdog IJsland werd goed voorspeld!
Gelukkig…de oranje hoed zit er ook weer bij!
Engeland staat het hoogst genoteerd op dit moment bij de bookmakers…maar één “Harry Kane” maakt nog geen “Football coming home” zomer….
Frankrijk tegen Duitsland…al in de poulefase tegen elkaar!
Alle landen op een hoop..
Tactisch slim ….als je niet wil/kan kiezen
Pitspoeshond Nova in functie
apr 18

De magnolia stelt nooit teleur..

Elk jaar verbaas ik me over de magnolia. In de winter staat hij wat te treuren en zijn de takken doods en breekbaar. Maar hoe grillig, kaal en afgezaagd, altijd overstijgt hij alles met zijn wil tot groeien en bloeien. Een mooi decor voor een  “hondenleven onder de magnolia” vastgelegd in vele plaatjes.

Het muziekje heb ik opgeduikeld uit de diepste krochten van YouTube want facebook is streng wat betreft auteursrechten maar een live uitvoering van “Jannes Lestig” is door de censuur heen gekomen…een beetje ongebruikelijk, maar ik hou wel van een mengvorm van rustig romantisch, uptempo, gillende gitaren, vette bassen, zwaar koper en schreeuwende trompetten. We beginnen rustig maar dan…Fasten your seatbelts!!

https://www.facebook.com/jeanny.bustin.2/videos/3583661678428596

mrt 28

I saw a bee..

Gisteren waren Lennaert en André jarig. Lennaert kennen jullie allemaal en André is mijn schoonbroer en baasje van Cleo. Na maanden verplichte rust weer opgekrabbeld te zijn, ben ik bezig mijn sociale agenda te vullen en bijhorende activiteiten op te pakken. Onderweg naar Sittard realiseerde ik me dat ik ook al maanden lang geen vlaai had gegeten en voor een Limburger klinkt dat bijna als een levenslange straf uitzitten….tenminste als het draait om kersenvlaai.

Lennaert het kleine prinsje, nu alweer negen jaar!

En de vlaai met koffie waren heerlijk en merkte mijn zus op dat haar André en Lennaert het altijd zo goed met elkaar kunnen vinden. Dat klopt inderdaad en na wat rekenwerk van mijn kant kwamen we tot de conclusie dat ze dan ook ongeveer dezelfde mensenleeftijd hadden maar dat Lennaert hem nu voorbij gestreefd is en leeftijd als referentiekaders schept een band. Tja! de lockdown brengt ons tot rare bespiegelingen!

Niet te geloven!! Al meer als een jaar in lockdown! Kunnen we inmiddels al spreken over sociale schade op lange termijn? Mijn familie gaat er niet zo onder gebukt, die “klooien” allemaal graag op “het goedje”! Hobby’s en werk zijn met elkaar verweven, restaureren auto’s, tuinieren, schilderen, dingen “oetfisternullen”, alles loopt in elkaar over en trots kan ik hier melden dat na twee uur prutsen aan de kettingzaag dat ding weer aan de gang gekregen heb en een aantal bomen eigenhandig geveld heb!

Met een goede voorbereiding en de “snoekhaak” van mijn vader ging hij tegen de vlakte..

Maar niet iedereen verkeerd in zo’n situatie en dat realiseer ik me ook en ga dan ook geen mensen veroordelen die het zwaar hebben met de lockdown, die dichter op elkaar leven in een stad en het moeilijk vinden de maatregelen te blijven naleven.

Met een “long distance friend” besprak ik hoe de mensen aan het afvlakken zijn. Verborgen achter een masker in de supermarkt is ook inmiddels het oogcontact al verdwenen dat men normaal zoekt. Men spreekt alleen nog maar als men geïrriteerd is of een punt wil maken. Wekelijks vertellen we elkaar wie we ontmoet hebben en gesproken hebben…en als dat de kassière in de supermarkt is en de rest te tellen op één hand, dat is toch wel pijnlijk en kan nooit goed zijn voor een mens. “How Lockdown affect us”!!…en daar zat ik nog over na te denken toen hij vervolgde “I saw a bee”!

Bijen hebben geen last van het menselijke drama, die vliegen nu rond met zware stuifmeelklompjes. Vinden de weg terug naar de korven en vertellen elkaar dmv dansjes waar grote voorraden honing te vinden zijn. De bijenwereld is een strak georganiseerde samenleving met verdeelde taken. Ze vibreren elkaar warm in de winter, delen alle voedsel onderling en “en passant” voorzien zij ook ons, wij de kwetsbare mensheid, van voedsel!

Er zit natuurlijk best veel tragiek in de opmerking over die “ene bij” en de situatie op dit moment van de spreker, maar laten we niet vergeten hoe belangrijk juist de kleine zaken op dit moment zijn! Als “de bij” stopt met haar werk, dan hebben we een gigantisch voedselprobleem!

Misschien ga ik wel bijen houden als de lockdown nog voortduurt…en dat sluit weer perfect aan bij  “klooien op het goedje”

Fanmail voor Lennaert!

jan 21

I surrender..

Drentsche Patrijshonden hebben echt wel goede neuzen. Daar was ik al eerder van overtuigd. Cartouche zat altijd relax in de tuin met zijn kop te draaien en moleculen op te vangen. Nu zijn er duizenden en duizenden verschillende geuren maar het gaat erom om juist die voor hem interessante geurtjes op te vangen. Een van die geurtjes zijn dan vooral andere honden. Nu woon ik in vogelvlucht zo’n 150 meter af van een openbare weg en daar lopen geregeld mensen met honden onttrokken aan ons zicht. Aan de manier hoe Cartouche zijn neus in de lucht stak kon ik zien dat er activiteiten waren op de openbare weg. Cartouche liep dan op zijn gemak naar een hoek in de tuin met uitzicht op die weg….maar wel al weer enkele honderden meters verder. En dan moest hij altijd even blaffen om de honden en mensen in de verte te laten weten “hee hallo…ik heb jullie echt wel geroken”!  Inmiddels heeft Lennaert die taak overgenomen.

Deze week bracht de post een pakje namens Lief&Leed initiatief van de Drentsche Patrijshond Liefhebbers groep. Er zaten wat heerlijke ruikende “Rituals” voor te douchen en te smeren in het pakje en een mooie bedrukte zakdoek. Voor het gebruik wilde ik de zakdoek eerst wassen en verdween hij in de wasmand. Toen ik de was ging sorteren in de badkamer en ik een net hoopje maakte met “wit, fijn  40 graden”, stak Lennaert zijn neus om de deur…

Sonja heeft het pakje gevuld en verstuurd en Silvia (LaSilver) heeft de zakdoek bedrukt. Ze hebben allebei drentsche patrijshonden in huis maar kan me niet voorstellen gezien de nette staat van de ingepakte zakdoek dat daar hun honden uitvoerig mee gesleept of gespeeld hebben. Maar toch zweefde er een hoop moleculen rondom dit uiterst interessant object!

De zakdoek werd vakkundig uit het hoopje gepikt door Lennaert en op de keukenvloer gedropt. Een aantal minuten lang werd er luidruchtig gesnoven om te bepalen waar die zakdoek vandaan kwam en welke weg hij had afgelegd. “Zou Doutsen loops zijn? Hoe gaat het met Famke en Vesta, de “grandes dames?” Ruik ik daar Florus, een potente reu? ”, Nova ging ook mee doen en gaf de zakdoek hun voldoende informatie om extra speeksel te produceren. Ik gooide nog een andere door mij gebruikte zakdoek in hun richting maar die was uiteraard niet interessant.

Dus als jullie tijdens een drenten-activiteit, een show of in het veld, iemand opmerken die opzichtig haar grote witte damasten zakdoek tevoorschijn haalt en net iets te hard snottert en snuit, het voorhoofd nuffig en dramatisch dept, zwaait en wappert! Dat ben ik, ”I surrender”..

jan 13

Iets anders…

We hebben ze allemaal wel eens zien staan, de witte grote bussen op de marktpleinen van steden en dorpen. Ze hanteren een draaideur principe, je komt binnen, legitimeren, foto’s maken, en hop je staat buiten en geen nieuws is goed nieuws. Helaas werd ik november 2020 gebeld door de huisarts dat er dit keer toch iets verontrustend was waargenomen….en bleef de draaideur maar doortollen maar stopte op de juiste plekken wat betreft snel ingrijpen en geen tijd verloren laten gaan. Vandaag….inmiddels twee maanden en twee operaties verder kan ik even opgelucht ademhalen. En ja…ook ik wil een lans breken voor de zorg, de doctoren, de specialisten, de assistenten, de handen aan de bedden, de planners, de mamacare. De wereld van de zorg en de ziekenhuizen worden wel eens klinisch en afstandelijk neergezet. De pandemie is de grote spelbreker en veel verloopt via mails, telefoon, instructiefilmpjes en wat folders in een map. Je mag en kan bellen op elk mogelijk tijdstip en vragen wat je wil…..maar ik heb geen vragen meer, ben stil gevallen en voel me nederig. Uit het ziekenhuis moet je zoveel mogelijk wegblijven i.v.m. de strijd tegen de corona die elders in het Zuyderland Sittard wordt gestreden. Maar moet je niet altijd uit een ziekenhuis wegblijven? 🙂 behalve natuurlijk als je een geliefde wil bezoeken? !

Bij de eerste operatie 9 december j.l, werden er twee tumoren verwijderd en dat bleek in eerste instantie afdoende te zijn. Maar helaas werd de diagnose bijgesteld van voorstadium borstkanker naar borstkanker. De bestraling werd uitgesteld omdat nu ook wat klieren verwijderd moesten worden en werd er snel een 2e operatie ingepland. De berichten die me bereikte via media waren niet hoopgevend… uitstel van reguliere zorg, afschaling en voorlopig geen operaties lagen op de loer.

Het Zuyderland ziekenhuis trekt altijd mijn aandacht, de bouw, de architectuur, zo groot, zo indruk- duizelingwekkend, zo lelijk en toch zo mooi!. Als ze je van Oost naar West sturen ben je wel de nodige minuten onderweg om al die afstanden te overbruggen. Maar wat niemand weet is dat Zuyderland eigenlijk een heel groot ruimteschip is half verzonken in de bodem. Met dikke stalen kabels wordt de enorme constructie bij elkaar en aan de grond gehouden, wachtend op de toekomst, wachtend op het moment we de aarde gaan verlaten. Je ziet het pas als je helemaal bovenaan op de loopbruggen van het meest westelijke puntje staat. Er zit zelfs beweging in als je loopt of springt…”Ja ja..ik weet het”!!…ik kijk teveel naar films maar het leidt wel mijn aandacht af van wat ik daar werkelijk kom doen!

Gisteren voelde ik me eregast…gelukkig geen uitstel. 7.00 uur al inchecken. Links en rechts twee grote lege zalen voor de dag opnames en operaties en die bleven ook leeg. In de verte nog één patiënt. De schoonmakers waren nog bezig, de balies waren al bezet, ik kreeg een dag verpleegster toegewezen en een eigen kamer. Ze was zakelijk maar ook belangstellend en medelevend. Ik stelde weinig vragen en stelde zij de vragen. Vele controle en routine maar ook “komt uw man u straks halen?” hoe bizar deze vraag, en rolde dan toch wat traantjes mijn oor in.

Ze reden me van de witte uniforme afdeling naar de blauwe uniforme afdeling. Snel, efficiënt, twaalf handen, zes gezichten. Ze noemde me “vrouwke” en ik hoorde mijn aangesloten hart rustig kloppen. Ik lag al gekruisigd helemaal klaar op een dwarsconstructie en was er even een vertraging en vroeg er iemand naar mijn hobby’s. “…Euhh”, ik was op alle vragen voorbereid maar hobby’s? Natuurlijk begreep ik wel dat ze me wat wilde afleiden en mompelde iets over “werken met jachthonden”…nou dat trof! De vragenstelster kwam uit Zuid Afrika en die gingen ook vaker op jacht…!! Ik probeerde nog uit te leggen dat ik een ander soort jacht bedoelde en hoorde dan toch mijn hartslag omhoog gaan om wat krom leek recht te praten…De juffrouw met het zuurstofmasker bracht redding. “U gaat nu slapen, heeft u al een mooie droom in gedachten?, maakt u zich maar geen zorgen, wij gaan heel goed voor “U” zorgen vrouwke”..….