Met Lennaert en Nova trok ik vrijdag naar Beesd. Alles was goed voorbereid, de auto gewassen, grondig gezogen en volgetankt en dat geeft een gevoel alsof de auto dan net iets beter rijdt. Dat dacht ik vele jaren geleden tenminste toen ik mocht rondcrossen in de “race kadett” van mijn ouders en vader me had geleerd hoe ik alles zelf netjes moest bijvullen, controleren en onderhouden. Dan doet zo’n autootje extra zijn best voor jou…en zo werkt het ook met honden….

Ik had hoog ingezet door zowel Lennaert en Nova in te schrijven voor de (orweja) KNJV  Jachthondenproef op de “Heerlijkheid Marinwaerdt” te Beesd georganiseerd door de “Vereniging de Drentsche Patrijshond”. Twee jaar geleden vergaapte ik me nog aan de foto’s en bestudeerde de uitslagen en nu stond ik er zelf.

Met Lennaert wilde ik aantonen dat hij nog altijd steady B kan scoren en vorig jaar geen toeval was en voor Nova zou het haar eerst officiële KNJV diploma moeten worden.

Ze lieten me niet in de steek en hoewel ik mijn handen vol had, Lennaert nog altijd onrustig en mensen me fronsend aankeken….”ga je daarmee de proef in”…en Nova nog zo jong en onervaren…..maar ze deden het. En na 5 uur werken, lopen, wachten, inzetten, over water, door struikgewas liepen ze monter (trekkend) vooruit. Want ze waren nog niet moe en wilde nog meer!

Karin de Wolf heeft me de hele dag bijgestaan. Ze was het rustpunt en kon ik met een gerust hart een van de twee achterlaten terwijl de ander moest worden ingezet. Ze begreep mijn spanning en mijn zwijgen want concentratie was vereist met twee honden, allebei dezelfde gedrevenheid, maar allebei een andere manier van benaderen. Zenuwachtig was ik niet en het kon me niet snel genoeg gaan, stierde vooruit en hoorde ik hulpkreetjes van Karin, want Nova wilde zo graag bij Lennaert zijn. Maar het goede nieuws is dat we allebei niet zijn onderuit gegaan…iets wat wel eens gebeurd tijdens trainingen en wandelingen.

Lennaert werd geprezen om zijn mooie enthousiaste voorkomen en “rustige” stijl….vooral dat rustige klink een beetje ongeloofwaardig, maar het is wel waar…. tijdens het werken. Maar hij maakte het wel spannend voor mij door toch wat onvoorspelbare dingen te doen. En dan Nova…wat moet ik over haar zeggen. Zij werd geprezen door de keurmeesters dat ze ondanks haar jonge leeftijd in staat was de proeven tot een goed einde te brengen.  Het ging me niet om de punten, het ging me om een constante prestatie van twee honden die een B zou opleveren.

Thuis aangekomen stroomde de felicitaties en warme welgemeende berichten binnen. Mijn trainingsgroep uit Posterholt  was op dat moment bezig met extra training op locatie in Roermond. Ze stuurde me een foto van de groep en dat ook zij, de  instructeurs en groep trots zijn op mijn prestatie met de honden!

De nacht was kort, de dag was lang, maar om een hond voor te jagen hoef je geen jager te zijn, om dronken te worden hoef je niet te drinken, om je geliefd te voelen hoef je niet verliefd te zijn, en om iets duidelijk te maken hoef je niets te zeggen!

Lennaert..mooie stijl

Nova…ver weg uit het zicht…maar blijven werken ondanks haar jonge leeftijd en de vele verleidingen.