Door de komst van YouTube en Facebook worden we overspoeld door filmpjes met dieren in de hoofdrol. Het kan ook zijn dat Ik voornamelijk die filmpjes krijg voorgeschoteld want inmiddels weten we wel dat WYSIWYG een andere betekenis heeft dan pak weg twintig jaar geleden. What You See Is What You Get is inmiddels  What You’ve Seen Is What You Get!

De filmpjes zijn leuk en vertederend om te zien want ze gaan meestal over hereniging met baasjes uit een wreed oorlogsgebied en een hond die maar niet begrijpt dat het allerbelangrijkste in zijn leven zomaar vertrokken is. Bij terugkomst alleen maar dolle vreugde, geen verwijt, geen afstand, alleen maar onvoorwaardelijke liefde.

Afschuwelijke beelden klik ik weg en na een paar keer weg klikken en melden blijven ze ook weg. Je “kijk” en “klik” gedrag wordt zorgvuldig gemonitord en ik heb zelfs begrepen dat je daarmee verkiezingen kunt winnen..

Maar terug naar de dieren. Nu blijken dieren helemaal niet zo emotieloos en op zichzelf gericht te zijn, zoals altijd is aangenomen door de eeuwen heen en ons is voorgeschoteld. Door de komst van Discovery en Animal Planet kregen we al een andere kijk op de beestenboel en bleken zelfs haaien en krokodillen een aaibaarheidsfactor te hebben.

Zo maakte we kennis met een leeuwin die een verweesde gnoe onder haar hoede nam. Eigenlijk zou ze hem moeten opvreten want ze is er zelf slecht aan toe. Van deze malse maaltijd zou ze weer aansterken maar iets houdt haar tegen. Ze zwerft dagenlang met haar adoptie-gnoe over de savanne. Houdt de hyena’s op afstand en vermijd soortgenoten. Op de laatste beelden slaat het noodlot toe. Terwijl ze even niet oplet verschijnt er een grote leeuw grijpt het kalf en verdwijnt met een sprong uit het zicht van de camera. De leeuwin probeert nog in te grijpen en je hoort een gevecht in de bosjes, maar ze wordt verjaagd, ze is te zwak. Het beeld van die magere leeuwin, die naar lucht happend machteloos tuurt naar de bosjes, waar even later de leeuw weer verschijnt met bebloede bek en bolle buik, dat staat al jaren lang op mijn netvlies.

Inmiddels zie ik dagelijks eenden knuffelen met mensen en honden. Paarden die verweesde soortgenoten accepteren. Kippen die katjes warm houden. Katten die eendjes, kuikens en zelfs egeltjes opvangen. Een tijger die een levende prooi, een geit niet opvreet maar hierin een maatje voor het leven vindt enz.  http://www.egelbescherming.nl/nieuws/egelweesjes-drinken-bij-poes

En wij, Dé mensen vallen door de mand. Want ook nu liegen beelden niet. We vinden het nodig te kwetsen en te kraken, iemand bewusteloos in een kanaal te gooien en oude mensjes in hun laatste levensfase klappen te geven en te mishandelen. We oordelen en veroordelen zonder nuances!

Maar gelukkig voor mij is daar Pumalotje…ze brengt me elke nacht “levend” eten. Miauwt me wakker en begrijpt niet dat ik haar bijdrages aan het huishouden niet direct verslind en waardeer. Ik heb pas ergens gelezen dat katten mensen zien als onhandige, trage jagers en ze hun taak serieus nemen om hen van voedsel te voorzien. De wereld staat op z’n kop!

Nee…de rekening kan ik niet voor je betalen, maar vang straks een vette muis voor je…

Kijk wat ik gevonden heb….. voor jou!