Carnaval….

Dit jaar even niet……..na vele jaren plezier, bouwen, muziek, zingen en bier eventjes niet aan de zwier.
Carnaval vieren we met gemak, maar met hetzelfde gemak slaan we het over.

Best lang geleden woonde we in Buurt Schettereind en dat was een fantastische tijd met die buurtbewoners en vooral met Lambert en Elly Derrez.
Ieder jaar begonnen we op tijd met het bouwen van een carnavalswagen, maar uiteindelijk waren we pas net op het nippertje klaar. Lambert zei dan altijd “eine gooie wagen mot nog plekke”. Van de verf dus. De mannen waren met velen en er werd vooral gepraat, gemeten, gekeken, nog meer gepraat en weer gemeten. Ik was de schilder en moest altijd wachten totdat de mannen hun ei gelegd hadden. Samen met Mientje schilderde we helemaal alleen ver weg van het overleg, tussen de koeien in bittere kou ….

Lambert zag ons kou lijden en verplaatste het gebeuren naar bij hem thuis en omringde ons met warmtekanonnen en zo bevroor de verf niet aan de kwast. Hij waardeerde mijn schilderwerk en bombardeerde me tot “de kunstenares” en gaf me het aanzien wat daar bij hoorde.
Met onze creaties sleepte we alle prijzen weg en belanden we al snel in een buitencategorie. Het succes smaakte naar meer en daarom trokken we ook mee in allerlei stoeten in Maaseik, Kotem en Bilzen.

Maar het mooiste waren toch de avonden. Er was altijd wel iemand die soep had gemaakt, of balkenbrij, of eieren, spek en ham. De frietpan raakte oververhit en Loekie de papegaai riep dat we rustig moesten zijn!  De vrouwen waren altijd vlijtig bezig met de “pekskes”, maar ik was vrijgesteld van “naaiwerk” als schilder en ontwerper, en schoof gezellig aan bij de mannen bij Lambert en Elly aan de keukentafel om alles te bespreken, de sterke verhalen en oude vetes.

booot

Onze meest gewaardeerde creatie was de Santa Maria, het schip van Columbus, voortgetrokken door Orka’s en belaagd door haaien. Met Johan Derrez, zoon van, die toen nog piepjong was, maar al volop in de muziek zat hebben we toen een liedje ingezongen op de muziek van “An der Nordseeküste” 

Weer vaare door Roostere en komme van wiet,
en es wir den weggoan den seet geer os kwiet.
(Wij varen door Roosteren en komen van ver
en als we dan weggaan dan zijn we weer weg)
Normaal door ’t water en hie door de stroent,
vaare weer same de weireld roend.
(Normaal door het water en hier door de stront
Varen we samen de wereld rond)

En zoalang es weer vare, den vare weer goot
En zoalang es weer zoepe….verzoepe weer noait.
(en zolang als we varen, dan varen we goed
En zolang als we zuipen, verzuipen we nooit)

De mansluu mer wirke ze houwe ’t druk,
zoa als geer seet ’t is weer geluk
(de mannen maar werken ze hadden het druk
zoals jullie zien, het is weer gelukt)
de vrouwluu mer naie, ze naide drop los
en daron stoan weer hie zo schaon oetgedotst
(De vrouwen maar naaien, ze naaide er op los
en daarom staan wij hier nu zo mooi uitgedost)

En zoalang es weer vare, den vare weer goot
En zoalang es weer zoepe….verzoepe weer noait.
(en zolang als we varen, dan varen we goed)
En zolang als we zuipen, verzuipen we nooit)

Lambert

“Lambertus” Columbus zelf!

Chris en “Grote” Johan moesten steeds een stapje terug doen omdat ze met hun harde stemmen iedereen overschreeuwde, zelfs de basgitaar en het accordeon. Uiteindelijk hadden we iets op een cassette bandje staan. Wat een lol hebben we toen gehad, en wat waardeerde we altijd de gastvrijheid van Elly en Lambert en oei ……wat werd het soms laat!

boot2

 

Facebooktwitterlinkedinmail

2 thoughts on “Carnaval….

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *