Magda en Marc hadden een verantwoordelijke klus op zich genomen. Het organiseren van een wandeling met het nest waar Nova uit voortkomt. De wandelroute was een thuiswedstrijd voor hun Boris langs de plekjes waar hij dagelijks wordt uitgelaten. Dat werd een mooie wandeling langs de Schelde, een bezoek aan zijn speelweide, smalle paadjes langs een fort ter bescherming van het stadje Temse en een stopplaats voor drinken met een versnapering. Magda en Marc lieten niets aan het toeval over en waren uitstekende gastheren! Nova genoot van het gezelschap van haar zusje Nazca en de broers Bowie, Jack en Boris. Nox, Noxx en papa Bowie waren helaas verhinderd.
Tevreden baasjes met hun oogappeltjes, Nazca, Boris, Bowie, Jack en Nova
Jan kwam met mams Hera wat later en hadden wij al menig ijskoud zweetdruppeltje weggeveegd. Het was verraderlijk weer. Al vroeg had ik de weersvoorspelling bekeken en daar stond 100% kans op regen en 9 graden. De winter-regen-wandel-kleding weer uit de kast gehaald, maar er was helemaal geen regen, de zon scheen en kreeg ik het bloedheet. Maar de jas uittrekken was zeer onverstandig want het was helemaal niet warm en koelde je zeer snel af.
De heenweg met de auto kan ik beschrijven als een “moeilijke bevalling”…..net als je denkt dat je onder de tram terecht bent gekomen, je nooit meer uit deze situatie komt, de paniek toeslaat en om je moeder roept, je tranen prikken en je stem overslaat……zie je ergens een bordje… Gent! Negeer de TomTom, pak de ruimte en meters via de trambaan….puf puf zucht…eindelijk een uitweg uit de ramp die Antwerpen heet…
Ik overdrijf natuurlijk een beetje, ..maar wel maar een heel klein beetje. Gelukkig werd ik liefdevol opgevangen met pannenkoek en koffie en prikte er weer tranen. De wandeling liep wat uit en reageerde de chefkok wat aangebrand, maar zijn panini’s waren niet aangebrand. Het klikte goed tussen Nova en haar nestgenoten en ze heeft nu ook ontdekt hoe ze met haar moeder moet omgaan. Onderwerpen doet ze zich altijd al, maar ze hunkert zo naar haar moeders goedkeuring dat die dat over de top vindt….. gisteren was dat opeens in evenwicht.
Na zoveel warmte en lekker eten moest ik nog terug. Bjorn en Nazca gingen richting Hasselt en dat ligt al een goed eind in de richting naar huis. Maar we moesten toch weer door de drukke tunnels en fuiken van Antwerpen. Bjorn reed voorop en al deed iedereen een poging om kris kras het lijntje te verbreken…dat ging wonderbaarlijk goed en verloor ik hem geen moment uit het oog. Magda en Marc bedankt voor de fijne gezellige dag, en het stokje is al doorgegeven….
Een schilder-waardig tafereel
twee zusjes
Stoer lopen tussen Bowie en Jack!
