jun 03

Heart of stone***

Rolling Stones_promoFB_1007-13 Opeens sloeg de schrik om mijn hart! Nog maar 4 nachten slapen en dan wordt mijn 19 jaren wachten beloond!

19 jaren gewacht om weer eens een Rolling Stones concert bij te mogen wonen. Snel probeer ik te reconstrueren wat allemaal in die 19 jaar is gebeurd! Zowat alle emoties heb ik doorleefd in die periode, intens geluk, maar ook het diepste verdriet! Na wat omzwervingen weer teruggekeerd in mijn geboortedorp, wereldkampioen ZH, én wees, én moeder geworden!

Daarvoor heb ik zelfs 22 jaar moeten wachten en terwijl ik dit tik, voel ik me behoorlijk onnozel, en zal men denken dat ik een of andere zwijmelende, kwijnende fan ben, maar dat is niet zo.
Een echte verklaring is er niet. Het is voor mij geen hype, maar iets waar ik op 13 jarige leeftijd kennis mee maakte en wat altijd latent aanwezig is. Ik maak veelvuldig uitstapjes naar andere muziek, top2000, R&R, jaren 80, Simple Minds, ABC, Philadelphia sound, Motown, Blues Brother, Gun N’ Roses, U2, Cash, klassiek, filmklanken, Trööt in de gööt, Fatboy Slim, Graffiti6 enz…maar er is altijd plek voor een Stones CD in mijn wisselaar.

In de 70-tiger jaren werd er op de radio ’s avonds een muziek programma uitgezonden, “De geschiedenis van de popmuziek” met Tom Mulder.  Het programma begon netjes met Elvis en de Beatles zoals dat hoorde. Vlijtig probeerde ik alle liedjes met het cassette recordertje van mijn vader op te nemen, om ze vervolgens de hele week te beluisteren en proberen te achterhalen wat de teksten inhielden. Het resultaat:  ik was 3 weken Beatlesfan en zong al die mooie vrolijke liedjes mee “Love, love me do,  You know I love you.  I’ll always be true,  So please, love me do,  Whoa, love me do” en zelfs een mondharmonica was niet duf!

De uitzending over de Beatles duurde 3 weken en toen waren de Rolling Stones aan de beurt………Wat was dit? Weg mierzoete feeling good muziekjes. Het leven is een jungle en je moet vechten voor je leven, voor geld, je liefje, een baan, je toekomst en je geluk. “And if you catch the Midnight Rambler, I’ll steal your mistress from under your nose. Well, go easy with your cold fandango. I’ll stick my knife right down your throat, Baby, and it hurts!”*

Kijk dat zijn pas teksten die een 13-jarige naar adem doet snakken, rijmschema’s werden losgelaten en de mondharmonica sneed snerpend door je ziel. De Stones zaten zelf toen in een donkere drugperiode maar dat belette me niet om hen vanaf toen rustig, op afstand te volgen. Niemand had er last van en ze werden zelden tot niet gedraaid in het uitgaansleven van Echt en Susteren. En natuurlijk gingen veel van hun liedjes over seks en werden ze geweerd in verschillende landen en moesten ze herhaaldelijk hun teksten aanpassen. Maar wat is er mis met het toch vrolijke “Let’s spend the night together”** daar krijg je toch alleen maar een euforisch gevoel van!

Na hun donkere periode ontwikkelde de Stones zich tot een Stadion act en zo ook hun muziekkeuze voor een miljoenenpubliek. Ja hier kan ik zeker van genieten, maar nog meer geniet ik van de onbekendere nummers, of de B-kanten. Alle muzieksoorten hebben zij uitgeprobeerd en uitgebracht, rock, ballads, country, disco, rap, reggae, blues, verdriet, eenzaamheid, brutaliteit, alles en zelfs als coverband zouden ze furore gemaakt hebben!

potd-rolling-stone_2564371b

Nee, de Stones zijn niet zo maar een oudemannenband! Het is een geoliede machine, een bedrijf met honderden mensen in dienst, met een immense creativiteit en voor elke stemming en situatie een lied, een regel, een verzuchting, een kreun!
Ach! en als Mick aan me vraagt of ik met hem wil trouwen, zeg ik waarschijnlijk nee, want daar gaat het mij absoluut niet om…………..maar nu ik erover nadenk…..

Zaterdag sta ik met mijn zoon Christian tussen 60.000 andere bezoekers. Men voorspelt 30 graden, het wordt afzien, dorst lijden, vechten tegen vermoeidheid, en ook al zingen ze vals, en ook al zien ze er niet uit……….het wordt fantastisch! https://www.youtube.com/watch?v=YQ9a6lh9sps&feature=youtu.be

rolling-stones-abu-dhabi-3

 

*Midnight Rambler https://www.youtube.com/watch?v=4uHE65QwlVU

**Let spend the night together: https://www.youtube.com/watch?v=65BHBa55r5s

***Heart of stone: https://www.youtube.com/watch?v=uDB8BGqRIQU

 Jeanny 

jun 02

Petpunten en filmsterren!

Na alle drenten-toestanden in het weekend is het weer vandaag “business as usual” en zijn we begonnen met een bezoek aan de ……dierenarts. Niet dat iemand ziek is,  maar gewoon de normale check-up, alle entingen op peil brengen, en een spray in de neus.

Met een buitenlandse vakantie in het vooruitzicht, en toch wel erg veel teken kun je beter op alles voorbereid zijn. Een struikelblok is momenteel dat Lennaert erg veel zwemt en vlooien-tekenpipetjes dan amper “protectie” bieden. Mijn dierenarts zegt dan steevast “daar hebben we iets nieuws voor” Ik luister netjes naar het verhaal en probeer een inschatting te maken hoeveel dat “nieuws” extra gaat kosten! Maar deze keer ben ik bezweken en heb gekozen voor het nieuwe product. Het is nl. een pil en beschermt de hond 3 maanden tegen vlooien en teken en er kan volop gezwommen worden.

Lennaert kreeg de complimentjes dat hij er zo goed bijstond! Niet te dik, 31,6 kg schoon aan de haak, flinke ontwikkelde spieren, en alert op alles wat er om hem heen gebeurde. Hij ging zelfs aandachtig naar een beeldscherm kijken waarin honden en katten de hoofdrol speelde, dat wil zeggen ontvlooid werden!

Aangezien Lennaert een jachthond is wil ik hem dan toch ook laten testen op Von Willebrand en had de formulieren en een set swab al in huis. Ze waren afkomstig  van het van Haeringen Instituut en het was een “doe het zelf pakketje”.  Na bestudering  van het formulier heb ik er toch voor gekozen om niet zelf te swabben en dit door de dierenarts te laten doen, want je moet toch op een of andere manier bewijs hebben dat je niet je eigen wangslijmvlies opstuurt! Nu stond er wel nergens dat dit verplicht is, maar wel dat de echtheid gegarandeerd moet zijn!?! Mij een raadsel hoe je dit met een “doe het zelf swab pakketje” voor elkaar krijgt.

Al met al was ik dus bijna een uur kwijt bij de dierenarts met mijn 2 witte prinsjes! Ik had al een inschatting gemaakt wat zo iets ging kosten en nam me voor geen krimp te geven bij het horen van het bedrag. Er werd een getal genoemd en al mijn goede voornemens waren direct weg. Nu bleek dat hoge getal mijn “Petpunten”, of te wel mijn spaarpunten te zijn, en ik zuchtte opgelucht……..tevergeefs!!, want vele p(r)etpunten krijg je toch alleen maar als daar hoge bedragen in euro’s tegenover staan.

Maar ja, als ik dan bedenk dat ik bijna een uur binnen ben geweest. Eén dokter, en dan nog eens 3 assistenten om te helpen mijn schatjes in bedwang te houden, en dan met name Cartouche, want die ouwe reus heeft hier hele maal geen zin meer in. Zeker niet als hij in de gaten krijgt dat ze iets in zijn neus willen spuiten. Uiteindelijk heb ik hem zelf de tanden laten zien, zelf hem tot 3 keer toe op de tafel en weer van de tafel getild en een strik om zijn neus gebonden. Ik had hem zelf in de houdgreep en die spray werd verdacht dicht bij mijn neus gespoten…maar al met al zal het toch wel allemaal zijn geld waard zijn!

Vandaag de film van eergisteren, het was een fijne dag, en de beelden spreken voor zich: https://www.youtube.com/watch?v=zivbKWjVzno&feature=em-upload_owner
(als de link niet werkt, dan hoor ik het wel……auteursrechten op muziek…)

IMG_4361

Mooie Lucy

 

jun 01

13 drenten..

P1010547 (1280x960)

Op een laatste dag in mei, 13 drenten frank en vrij.
hun koppen bij elkaar, een wolk van wit bruin haar!

 

Onze tuin heeft de zware test doorstaan. Ze is “drentenproof”!! Nu moet ik toegeven dat ze in het dagelijks leven al is ingericht op 2 drenten. Veel gazon, weinig perken, een slim geplaatst hekje om een gewoonte loopje door een bloemenbed te voorkomen, en alles hermetisch dubbeldraads afgemaakt. Het is altijd even afwachten of er niet ergens nog een zwakke plek zit, en het is evolutionair vastgelegd dat “de natuur overal een oplossing voor vindt”, maar zelfs meesteres gaatjesvinder Belle uit het Faes roedel vond deze keer niet de oplossing.

P1010543 (1280x960)

We waren samengekomen om onze honden te bewonderen, overgrenzende moppen te vertellen en te wandelen in het Roosterse Maaslandschap. De wandeling voerde ons via Kokkelert rechtstreeks naar de Maas. Helaas hebben Cartouche en Heros nog altijd een appeltje te schillen.  Je merkt helemaal niet dat ze schijnbaar elkaar constant in het oog houden, want ze kijken niet naar elkaar, grommen niet naar elkaar maar als die 2 elkaar dan los tegenkomen…….Ik denk dat Heros niet vergeten is dat zijn favoriete zusje Hera, twee jaar geleden, twee dagen achter elkaar een paar uur weg is geweest,  ze naar vreemde vent rook toen ze terugkwam, en tot overmaat van ramp zwanger bleek te zijn!!

Verder eigenlijk weinig incidenten te melden, behalve dat Steven zijn bril heeft verloren en we bijna omkwamen van de dorst. De honden niet, die hebben geproefd van het Maaswater  en lekker gepootjebaad. Gelukkig is er in Roosteren één kroeg, maar………die was gesloten. Toch heeft Peter van café de Tramhalte de deuren opengegooid en hebben we genoten van een paar frisse biertjes. Peter had natuurlijk snel in de gaten dat de meerderheid van de gasten bestond uit Belgen en kreeg diegenen met de meeste praatjes een mooi Jupiler  glas met de Nederlandse vlag cadeau en een oranje T shirt. Ook de dames kregen een hip Ray Ban modelletje brilletje en waren we allemaal als kinderen zo blij.

P1010592 (1280x960)

 

De voorziene wandeling werd vanwege het toch warme weer royaal ingekort, en dat is natuurlijk jammer, maar biedt weer perspectief tot een vervolg. Weer thuis aangekomen gingen de gesprekken al weer snel over onze drenten en met name Harry en Yvonne, de baasjes van Kari en Saku wilde alles weten over dit zootje ongeregeld en je zag ze denken  “aha, zit dat zo!” Saku zelf was niet echt onder de indruk van haar schoonmoeder, en zitten we altijd te letten op de reuen.., ditmaal waren het de dames die elkaar eens goed de waarheid vertelde.

Lobke, zusje van Lennaert, pakte het nog het slimst aan. Zij heeft het vermogen zich onzichtbaar te maken en zich niet te mengen in familie twisten. Maar als alle honden uit de keuken weg moeten bij het eten, blijkt dan toch opeens Lobke alleen in de keuken te zitten bij al dat lekkers. Krijgt het Faes-roedel in de schuur het avondmaal geserveerd, en moet de deur dicht zodat er rustig gegeten kan worden, en hebben we toch echt tot 3 keer toe geteld en opgelet dat er maar vier honden in de schuur zitten, blijkt na 10 minuten dat ook Lobke in de schuur zit! Gewoon lekker meesmikkelen!

De 4 tienermannen….die hebben we al helemaal niet gezien! De kersenvlaai, cola en chips werden meegesleept naar het gamehol en reken maar dat die het reuze naar hun zin hebben gehad!

Er gingen al geluiden op over een vervolg……..en wie weet trippelen dan dapper een aantal pups van Saku en Lennaert mee…

P1010612

Zie ook het Bas en Belle blog!

P1010552 (1280x960)

P1010583 (1280x960)

 

mei 30

Meet The Fockers!

P1010681 (640x480)

Of het morgen er zo heftig aan toe gaat als in de film “Meet the Fockers” waarin een jongeman dingt naar de hand van een schone, maar de schoonvader wil geen “chink in my chain” of te wel  “zwakke plek in mijn ketting”, denk ik niet. We gaan een dag tegemoet met één grote drentenfamilie en dat staat garant voor veel plezier,!

 

DSC00331 (1280x960)

Nu zit ik een beetje te dubben over de wandelroute. Niet dat die niet mooi is, maar er moet toch ook minimaal één terras in zijn opgenomen, want honden moeten nu eenmaal geregeld drinken!  Na wat bellen heen en weer en omlegging van de route is het geregeld. Het gezelschap zal bestaan uit 13 honden, bijna allemaal familie van elkaar. Alleen de reuen Gorky en Siebe zijn “aangetrouwd”.  Ook Kari en Saku zijn nog nieuw voor de familie, maar door de verloving van Lennaert met Saku horen ze nu er ook bij, en voor de baasjes is het dan ook een beetje een spannende dag, vandaar de woordspelling, “Meet de fokkers”, wij dus!! (Trailer film : http://www.youtube.com/watch?v=2DBf7IHBAA8 )

We willen onze gasten laten kennismaken met typische Limburgse gerechten, zoals asperges,  kouw sjottel, zoer vleisj en natuurlijk vlaai. Ook de Alfa edelpils zal niet ontbreken. Het gezelschap zal zich zeker van hun beste kant laten zien, want dat hebben ze al vaker bewezen en zal morgen de tafel, meer dan overvol zijn met nog allerlei meegebrachte eet- en drinkwaar!

getimage2 (7) (600x450)

De honden zullen zich goed amuseren en ik weet zeker dat ik dan weer voor een paar dagen stof en foto’s heb om mijn blog te vullen…………………………..

………en zie je ons morgen lopen en ben je lezer van dit blog kom gerust even een praatje maken en weet je direct wie Gorky, Cartouche, Siebe, Kari, Saku, Belle, Hera, Heros, Lucy, Lando, Lana, Lobke, Lennaert is!

P1120271 (1280x960)

 

P1120263 (1280x960)

Jeanny

mei 29

20 jaar geleden deel 3!

P1090899 (1280x960)
Deel 3

De Maas had dan toch haar tanden laten zien, en er moest veel veranderen, want dit mocht nooit meer gebeuren. Maar zoals zeker is dat de mens ooit zal uitsterven en de aarde niet meer om haar as zal draaien, ook zo zal de Maas ooit terugnemen wat van haar is, de natuurlijke loop en uiterwaarden. Voor Roosteren en andere maasdorpen betekende dit dat er niet meer gebouwd mocht worden in de uiterwaarden en dat er een plan ontwikkeld werd om mens en dier te beschermen en waar natuurlijk ook nog geld mee  verdiend moest worden. Door het gekibbel hierover gingen er 2 jaren voorbij en de Maas klopte weer aan de deur. Hoe kan dit nou? De waterstanden hadden hun normale peil bereikt en er bestond toch helemaal geen gevaar. Tja, maar  onze Belgische buren, die hadden niet zolang gekibbeld over mooie plannen maar gewoon een hele dikke betonnen kademuur opgetrokken, met als gevolg dat het water in plaats van 2 kanten maar één kant kon uitwaaieren………..en dat was weer toevallig richting Roosteren.

Alweer rukte leger, brandweer en Duitsers uit, maar nu om een hoge, lemen wal rondom Roosteren te leggen. De Maas werd inderdaad tegengehouden, maar de volgende tegenslag diende zich aan.  De klei voor de wal was afkomstig uit een inklinking depot en bleek vervuild te zijn….. en alweer verbleven mijn ouders met de Kerst bij ons en kwam het gekibbel op gang tussen milieugroepen, landschapsarchitecten, de politiek, grindmaatschappijen, boeren en gelukkig ook onze Belgische buur.

Uiteindelijke werd “de Grensmaas” geboren, een ambitieus plan dat veiligheid  zou brengen, geld zou opleveren door grindwinning en van de gebieden rond de Maas een groot natuurgebied zou maken , en wel 15 jaar in beslag zou nemen.  De dijken werden verhoogd en jaren lang lag alles er lelijk en troosteloos erbij zonder mooie begroeiing en zicht op verbetering. De boeren moesten hun grond afstaan en alles werd terug gegeven aan de natuur. Wat miste ik de gele graanvelden en de groene vette weides met mooie koeien. De koeien werden vervangen door oerossen en  5 wilde paarden, en  inmiddels loopt er een ontembare kudde van wel 60 paarden rond!

3 jaar na de watersnoodramp hebben wij het huis gekocht van mijn ouders en hebben met hun samen nog 13 jaar geleefd in de “gevarenzone”. Elke keer als het waterpeil steeg voelde  we weer die spanning en ging vader voorraden inslaan en alles klaar zetten en deze keer zou hij “zeker blijven”!

In december 2013 was het 20 jaar geleden en mijn ouders zijn er niet meer. Op hun graf prijkt een grote Naamse steen die als laatste onderdeel van het Grensmaastraject werd opgebaggerd bij de brug van Maaseik . Tijdens de oorlog hadden de Duitsers de brug opgeblazen en al die jaren was de steen bewerkt en gepolijst door het stromende water, verder niets mee gedaan alleen heel simpel hun beider voornamen in gebeiteld.

In Roosteren is de Maas nog altijd de baas! Ze heeft teruggekregen wat van haar was.  De boeren en de bedrijven, op enkele uitzonderingen na zijn verdwenen. Heel sporadisch mag er gebouwd worden, en dan alleen in de kern van het dorp. De uiterwaarden worden bevolkt door alles wat wild is. ’s Winters overwinteren er duizenden ganzen afkomstig uit Rusland, je ziet er aalscholvers, reigers en soms een verdwaalde ooievaar.  Vossen en reeën zijn na 100 jaar teruggekeerd en inmiddels is de bever ook al gespot.

Maar al die natuur heeft één heel groot nadeel, nergens, nee nergens mag ik mijn hond loslaten!

http://home.kpn.nl/cat1/


P1090899 (1280x960)Maar het blijft mooi!

O

P1090890 P1090877

 

Deel 1

Deel 2

mei 28

20 jaar geleden deel 2!

Deel 2

We namen mijn ouders en 2 broers in huis om te wachten wat er verder ging gebeuren. De volgende dag ging ik met mijn vader terug naar Roosteren. Overal zat het verkeer verstopt door het ramptoerisme en  was het moeilijk ons dorp te bereiken. Roosteren was inmiddels hermetisch afgesloten door het leger om te voorkomen dat de zo maar achtergelaten huizen niet werden geplunderd.  We moesten ons identificeren en wachten op vervoer. Men was nog altijd bezig om vee te evacueren en we hoorden dat er al 120 varkens waren verdronken bij ons in de straat. Het water was zo hoog dat tractors en vrachtwagens stil vielen en toen…….verbaasd keken we naar de Duitse “Feuerwehr” die waren uitgerukt om te helpen en nog ergens in een achteraf loods nog voertuigen hadden staan met draaikoepels en zoiets wat leek op een kanon erboven op!  Het kanon werd gelukkig alleen maar gebruikt om de boterhammen aan op te hangen en werden wij, na legitimatie naar het ouderlijk huis gebracht, Het waren vrolijke, hulpvaardige duitsers die na een hele nacht evacueren door moesten naar het volgende dorp. Ze hebben onder het afdak van mijn ouders hun boterhammen en hete soep verorberd, en de “Wiedergutmachung” was een feit”.

IMG_0002

Door naar het volgende dorp!

De straat was een oorlogsgebied. Draaikolken hadden bestrating weggeslagen en overal dreven, kerstbomen, groene containers en olievaten die door de grondwaterdruk uit de grond waren geperst, slijk, olie, vieze troep, rotzooi, in een woord bizar!!

IMG_0006

Dit bleef achter!

De schade in en om ons huis viel mee.  Mijn vader, altijd op alles voorbereid, en oud Indiëganger, dus nooit verlegen om een doortastende oplossing, had alle deuren er uit gehaald en de Maas vriendelijk door de voordeur naar binnen late stromen en door de achterdeur weer naar buiten.

IMG_0001 (2)

Ze kwam binnen zonder kloppen en ging weg zonder een woord!

De schade  in het dorp was enorm, maar het rare is dat deze verwoesting nauwelijks de pers haalde, maar dat had er weer mee te maken dat niemand het gebied in mocht behalve de inwoners zelf en die vergaten foto’s te maken.

De kerst hebben mijn ouder bij ons doorgebracht en zijn nog 2 weken gebleven. Ondertussen begon de grote schoonmaak, en werden mijn foto ontwikkeld en verspreid. De verbazing was groot voor diegenen die het niet gezien hebben……

IMG_0003 (2)

Draaikolken hadden bestrating weggeslagen!

Jeanny

Deel 1

Deel 3

mei 27

Het regent….en 20 jaar geleden deel 1!

Het regent!

Het heeft vandaag hier overal verschrikkelijk hard geregend. Met het oog op onze geplande activiteit komende zaterdag ben ik hier niet zo blij mee.
Vorig jaar heb ik voor een bevriend blog een feuilleton geschreven in drie delen over de gevolgen van de zware regenval in 1993. Het kan geen kwaad dit binnen mijn eigen blog nog eens te herhalen!

Deel  1

Ik heb al eens vrolijk verteld over het mooie Land van Swentibold, het land waar ik woon en als je er met Google Earth naar kijkt de Belgen de Duitsers de hand kunnen schudden, zo smal.  Op zondag kun je In Maaseik naar de kerk om 10.00 uur en vervolgens kun je om 12.00 uur het lof volgen in Schalbruch.  En dan niet met de auto of fiets, nee gewoon lopend, zo smal. Maar dit mooie stukje Nederland heeft ook een “duistere kant” en daar gaat mijn volgende bijdrage over……

Er bestaat een oude Roostere uitspraak. “ In Roosteren is de Maas de baas” Als kind vond ik dat overdreven, ik hield van de Maas. In de zomer waadde we tot halverwege en vochten verbalen oorlogen uit met Belgische kinderen, en altijd was er wel iemand die gezien had dat de kinderen van “Ben van de Garaasch” weer in de Maas hadden gezwommen en kregen we straf en mocht ik 6 weken geen paard rijden!  De Maas was gewoon een rustige regenrivier  die door de vele kronkels niet bevaarbaar was en had men in de jaren 30tig het Julianakanaal gegraven van Maastricht naar Maasbracht voor de scheepsvaart. In de winter steeg altijd het waterpeil en dit was alleen maar spannend en er kon niets gebeuren want de Maas deed al jaren hetzelfde, nl stijgen en weer droogvallen tot in 1993……..

December 1993 was een erg natte maand, het weer was lauw en het regende en regende. Voor mijn werk moest ik in Utrecht zijn en toen ik met de trein terugkwam en diverse grote rivieren overstak viel me op dat er toch wel erg veel water Nederland binnenstroomde en de glanzende plassen overal steeds groter werden. Thuis aangekomen, inmiddels in Susteren,  dan toch maar eens met mijn ouders gebeld want zij woonde 50 meter van de Maas vandaan, en dan in een meander en hebben zij aan 3 kanten de Maas en 500 meter verderop in hun rug het Julianakanaal. Volgens mijn moeder was er niets aan de hand, ja de Maas was hoog, maar dat waren ze gewend en, of ik met kerst kwam eten en wat kon er nog gebeuren?

Die nacht gebeurde er heel  veel. De Maas kon het water niet meer afvoeren en besloot het ooit afgegeven recht van rechtdoor te stromen terug te nemen. De mensen werden verrast in hun slaap en toen was het al te laat. Het hele dorp liep onder en ook andere grensdorpen hadden het zwaar te verduren. Mijn ouders zaten als ratten in de val. Ze konden geen kant meer op.  Eigenlijk wilde ze ook niet weg  aangezien ze een huis en een garage bedrijf te verdedigen hadden. Nu waren het toen toch al mensjes in de 60 met een breekbare gezondheid en was er ook nog een aan de rolstoel gekluisterde broer in huis, dus ik nam geen genoegen met hun” nee”, en regelde via de brandweer dat ze alsnog geëvacueerd moesten worden.

Maas 1993 (8)

Aan 3 kanten de Maas!

Het leger en brandweer uit het hele land was uitgerukt om overal in de Limburgse maasdorpen de mensen en vee te evacueren.  Roosteren is normaal alleen maar te  bereiken via de Maasbrug over Maaseik en de brug over het Juliana kanaal. De mensen konden geen kant op en konden alleen nog maar met shovels en tractors uit hun huizen worden gehaald. Zo ook mijn ouders. Uren lang wachten we in een sporthal op hen maar bij elke lading , natte, verkleumde en verdwaasde mensen waren ze niet bij. Er werd omgeroepen dat er nog een laatste legerwagen was gearriveerd met de laatste “geredde inwoners” uit Roosteren.  En ja, gelukkig, daar waren ze! Ze zagen eruit alsof ze een dagje waren gaan vissen. Pap helemaal in vis/jacht stijl en Mam, tja als Mam. Om te voorkomen dat haar sokken en schoenen nat zouden worden had ze die maar uit gedaan en stond ze daar hartje winter met de slippertjes aan………

IMG_0001

De Kempstraat! Het gele huis is van mijn ouders!

 

IMG_0004

Vanuit het raam bij de buren!

Jeanny

Deel 2

Deel 3

mei 26

Het smalste stukje….

smal 3Zaterdag wordt een unieke dag! Voor de allereerste keer zal een roedel van 13 Drentsche Patrijshonden  een wandeling maken binnen het smalste stukje Nederland! In de buurt van Roosteren kun je ons tussen 13.00 uur en 16.00 uur ergens tegenkomen.

In het roedel wandelen sowieso 3 generaties mee, en zal ook Saku, de moeder van de volgende generatie, en haar moeder Kari aansluiten. Ook dit is natuurlijk uniek. Daarna is er tijd ingeruimd  voor een fotosessie want als verschillende generaties bij elkaar zijn, is het altijd leuk om combinaties te maken en te fotograferen. Zo zal Gorky er ook bij zijn en met inachtneming van de nodige ruimtes, kunnen er dan misschien in één shot 3 dekreuen genoemd binnen mijn blog/site, op de foto! Maar ook Lennaert samen met Lucy, Lana, Lobke en Lando zal een mooi plaatje zijn!

En wat dacht je van Belle, Hera, Cartouche, Kari, Saku en Lennaert? De mogelijkheden zijn onbegrensd, en dat zal ook het thema zijn van onze tocht. We begeven ons tussen Duitsland en België, en er zullen Belgen, Nederlanders, Belgische Fransen, Limburgers en “Drenten” meewandelen.

Jos Hessels kan als burgervader tevreden zijn over zoveel  “smalste stukje”-promotie binnen zijn mooie groene gemeente Echt-Susteren die er op dit moment het allermooist bij ligt!

In eerste instantie was het de bedoeling om van Maaseik naar Isenbrook te lopen. In vogelvlucht is dit zeker niet ver, maar met de honden lopen we liever door de vrije natuur en niet langs de provinciale weg. Door de vrije natuur wordt de wandeling toch al aanzienlijk langer, en dan moeten we nog eens terug!! Dat willen we de deelnemers die al ettelijke honderden kilometers afgelegd hebben met de auto, niet aandoen. Er moet ook tijd overblijven voor een goed gesprek, een heerlijke maaltijd en een meer dan goed glas wijn! Onze tuin…..daar denk ik even niet aan…! Het zal een “gestuuf” en “gerausch” zijn maar  dat hebben we hier wel voor over, en als het bevalt………..dan wil ik die oversteek van België naar Nederland toch nog eens een keer maken!

smal

http://www.hetsmalstestukjenederland.nl/

http://echt-susteren.nieuws.nl/nieuws/20130630/Het-smalste-stukje-Nederland

 

 

 

 

 

10277745_817798028249991_2866685500681469828_n

 

 

mei 25

Verwachtingen en verplichtingen….

IMG_6168 (1280x960)Vanmorgen constateerde ik tevreden dat het tellertje van mijn blog oploopt richting de 10.000 bezoekers! Het zijn niet allemaal unieke bezoekers, maar dat geeft weer aan dat er al een aantal trouwe lezers zijn. Dat schept verwachtingen en…..verplichtingen! Een aantal bevriende bloggelaars hebben hun lezers de mogelijk gegeven om zich zelf eeuwige roem te bezorgen door zich te melden als … de zoveelste bezoeker…..Nu prijk ik zelf ook op 2 sites en heb mijn roem al vergaard. Wel wordt ik er consequent van beschuldigd “gefoeteld” te hebben, en oké ik heb het tellertje wat opgepompt, op een vroege ochtend, toen nog iedereen sliep, met behulp van desktop, laptop, Iphone en Ipad maar dat noem ik geen foetelen, maar gewoon gebruik maken van de mogelijkheden en het “toelaatbare” van het systeem!

Maar hierbij dus een oproep. Zie je dat het tellertje staat op 10.000, maak een foto, printscreen, whatever…en mail het naar jeanny.wessels@home.nl

En dan moet ik blijven zorgen dat iedereen geboeid blijft en een blik in mijn agenda verteld mij dat ik een hete zomer tegemoet ga met allerlei belevenissen en evenementen. De Stones zijn gisteren begonnen aan hun Europese tournee en ze komen al akelig dicht in de buurt en begint mijn “I know it’s only rock ’n roll but I like it hart sneller te kloppen. De vele oefeninterlands  geven aan dat de WK ook niet meer ver weg is, en als ik ergens een mening over heb, dan is het zeker ook over voetbal, maar ik beloof nu plechtig aan de niet voetballiefhebbers dat het een vlot en leesbaar verhaal zal blijven. Dat herinnert me er trouwens weer aan dat ik de WK pool moet invullen. Vier jaar geleden heb ik lekker gewonnen! Als een man de voetbalpool wint is het kennis, en als een vrouw de voetbalpool wint is het schijnbaar domheid “Uruguay in de kwartfinale? Hoe kun je nu zoiets invullen? ” Ja dus!, ikke, hoppa!! Mijn tip: maak een slimme combinatie van zekerheden, zoals Spanje, Duitsland, Argentinië en Brazilië, en voeg daar wat outsiders bij. Dit jaar Chili en België!

Verder zal mijn zomer bestaan uit activiteiten met de honden, zoals een clubmatch, wandelen en een dekking! En daar tussendoor de trainingen, de stommiteiten, de katten, de vakantie, een boekbespreking, mijn gastschrijvers, leuke plaatjes en mijn stille verdrietjes!

Wat die leuke plaatjes betreft, niet alle foto’s halen het blog……maar bij wijze van uitzondering!

IMG_1838 (1280x853) IMG_2664 (912x608) IMG_2810 (1280x853)P1000667 (1280x960) P1000732 (1280x960) P1000740 (1280x960) P1010238 (1280x960) P1010482 (1280x960)