Mijn site/blog ziet er nu wat anders uit. Na het vrolijke oranje heb ik gekozen voor wat rustige, koele kleuren. Niet dat ik onderkoeld ben geraakt maar de vele foto’s geven kleur genoeg en dat werkt toch beter met een wat neutralere achtergrond. ….of het moet zijn dat er nu een volksopstand uitbreekt en jullie “de oranjes” terug willen, maar dat hoor ik dan wel!

het was vandaag een lenteachtig aandoende dag en het tuttekavogeltje zette dat gevoel kracht bij. Als het winterkoninkje roept dan hoor je “tut-te-ka tut-te-ka tut-te-ka tut-te-ka” en vandaar dat wij hier thuis dat vroeger “Het tuttekavogeltje” noemde. Wie Tutteka is…..dat is een ander verhaal!

Door het kraakheldere weer en een opmerking van een dorpsgenoot op Facebook……”wat wonen wij hier toch mooi” moet ik dit volmondig beamen!  Als mensen mij vragen “woon jij in Roosteren? is dat niet erg afgelegen?” dan antwoord ik steevast “Heeellll afgelegen”. “Zo’n klein dorp, met helemaal geen voorzieningen” “nee, nauwelijks voorzieningen”. Meestal zeggen ze dan “dat zou ik niet kunnen” en wijselijk ga ik mensen ook niet overtuigen om hier anders over te denken! 🙂

Fotograaf: Hans Noblesse

Vandaag zou ik me het makkelijk maken, want er was ruimte gereserveerd voor een gastblog, en ik dacht het hoeft niet altijd over mezelf en/of honden te gaan. Maar mijn gastblogster dacht daar weer anders over, en met enige schroom van mijn kant uit……
Jeanny

OVER  DE LINK TUSSEN PUPPIES ,  EEN SCHOOLSCHRIFTJE  EN ONSTERFELIJKHEID  … 

Elders op deze site kunt u lezen dat (ten huize van familie Faes) onlangs een nest puppies is geboren. De geboorte van levende wezens (of het nu mensjes of puppies zijn) is altijd een vreugdevolle gebeurtenis.  Alhoewel ik  geen  psycholoog ben en dit dan ook niet wetenschappelijk kan onderbouwen,  denk ik dat de blijdschap over een geboorte deels voortkomt uit de hang naar onsterfelijkheid die ieder  levend wezen bezit,  in die zin dat men (onbewust) hoopt  in het nageslacht voor altijd voort te leven.  Het verlangen naar onsterfelijkheid is waarschijnlijk ook debet aan de hang naar roem en bekendheid die momenteel  veel  mensen hebben;  e.e.a.  komt voort uit de behoefte op  de wereld  ”een voetstap achter te laten”.

Mijn grootouders van moeders kant woonden in een gigantisch huis; ik was vroeger onder de indruk van het feit dat de overloop net zo groot was als de grootste kamer van ons ouderlijk huis.

Op die overloop bevond zich een vaste trap naar een grote intrigerende zolder met allerlei geheimzinnige hoeken en spelonken. Af en toe mochten wij, de kleinkinderen, daar een uurtje “roondjmoezen” (=rond snuffelen).  Die  zolder bevatte veel  interessante spullen zoals oude tijdschriften, boeken, afgedankte muziekinstrumenten van mijn  Opa en diens muzikale zoons, prachtige tekeningen van mijn artistieke oom  en het familie archief.  Voorts talloze schoolschriftjes waarvan 1 exemplaar met geheimzinnigheid en respect werd omgeven.
Dit schriftje  was beschreven in een prachtig handschrift en binnenin bevond zich een foto van een mooi,  jong meisje.

Later bleek dat het schriftje en de foto toebehoorden aan een jonger zusje van mijn grootvader: het  oogappeltje  van de familie. Volgens de overlevering een mooie, talentvolle, lieve en intelligente meid die een studie tot onderwijzers volgde.  Zij was echter  op 18-jarige leeftijd  gestorven aan een toen der tijd  heersende epidemie hetgeen binnen het gezin van mijn overgrootouders tot  veel verdriet had geleid…

Ik was dit schriftje  reeds vergeten totdat ik onlangs in gesprek was met mijn zusje, de dame die Cartouche en Lennaert  (de hoofdpersonen van deze site)  een fijn onderkomen biedt en tevens de beheerder is  van deze site;  Jeanny dus.
Jeanny vertelde dat zij het schriftje na het overlijden van onze Moeder in bewaring heeft genomen en gaf aan dat zij niet goed wist wat ermee te doen. Het schriftje werd  inmiddels al ruim een eeuw gekoesterd; eerst door mijn Opa en daarna door mijn Moeder en nu dus door haar.

Zij gaf aan dat zij het niet over haar hart kon verkrijgen het schriftje weg te gooien omdat daarmee de enige herinnering aan het bestaan van dat ooit zo geliefde en veelbelovende meisje voorgoed zou verdwijnen.  Deze voorouder was  nl.  overleden nog vóór haar leven goed en wel  begonnen was. Daardoor had zij nooit een werkkring of een gezin kunnen opbouwen en de mensen die haar persoonlijk gekend hadden, waren er ook al lang niet meer.  Zij had geen gelegenheid  gehad haar voetstap achter te laten.

Jeanny’s  opmerking en haar stelling in dezen raakten mij omdat het mijn vermoeden bevestigde dat een mens niet “het eeuwige leven” heeft via de voortzetting van diens genen of via roem , maar (en nu wordt het sentimenteel)  via het hart,  de herinneringen  en de empathie  van loyale medemensen…

José

Na een tijdje rust aan mijn schilders- en lightshirt front pak ik morgen de draad weer op.

Basisschool Jan Peters te Roosteren organiseert dan een kerstmarkt en zal ik een stand bemannen met wat kleinere schilderwerken en petjes en shirts met lichteffecten.

Zelf heb ik ook op deze school gezeten, maar ook mijn vader en Christian hebben hier hun basisschooljaren doorgebracht. Toen Christian er nog zat was ik jaren lang “klaar-over” en lid van de medezeggingschapsraad

Het hoofddoel is een gezellige kersthappening voor de kinderen en ouders en dat ze hun knutselwerkjes aan de man brengen!

Muzikaal zal het geheel opgeluisterd worden door 2 jeugdfanfare’s. Kerstmuziek gebracht door koperblazer raakt alle snaren in je ziel, dus hopelijk blazen ze zo vals dat ik het droog kan houden.

Al met al zal het een gezellige leuke avond zijn met veel bekende mensen, lekkere geuren en smaken, en eventjes terug naar je kindertijd…….wie wil dat niet?

Klik op shirt om effect te bekijken!

Zou het nog lukken dit jaar?
Het totaal aantal bezoekers van mijn blog nadert de 25.000!

Voorzichtig begonnen, 11 maart van dit jaar en was ik al blij te constateren dat wel 5 personen mijn site en blog bezocht hadden!!!
Een website met blog, gestart rondom het wel en wee van Cartouche en Lennaert.  Aangevuld met de deftige maniertjes van de katten, de tuin, de verwondering, de wandelingen, de mensen om me heen, de stille verdrietjes en de passie voor muziek! En dan natuurlijk mijn gastschrijvers die op hun “eigenwijze”, diverse bijdrages leveren.

De meeste lezers komen uit Nederland, daarna volgt United States en dan België! Nederland en België dat klinkt nog logisch, maar Amerika?
Mijn site kan ik analyseren aan de hand van allerlei statistieken en kan ik ook kijken via welke searchstrings mensen verdwalen op mijn site. Dat zal dan wel het geval zijn waarom Amerika op de 2^e plaats staat. Toch niet helemaal verdwaald, want er wordt vaak gericht gezocht naar “patrijshonden” en die searchstring levert dan ook direct de meeste bezoekers op.  Stones, Sebastien en Graziano Pelle leveren ook wat extra bezoekers op.

Maar wie?  Wie wordt de 25.000ste bezoeker? Wie wil een ere plekje krijgen op mijn site?
Ik moet natuurlijk wel bewijs hebben, een printscreen of een foto waaruit blijkt dat jij inderdaad de 25.000ste bezoeker bent geweest!!!

Foetelen of foefelen heeft geen zin…………maar ‘creatief denken’ verdient ook soms een vermelding………daar weet ik alles van, hé Karin!!!