De dapperste….

De honden hebben een optrekkende week achter de rug en dan geldt dat ook voor mij. Met de heerlijke training  in Beerse nog vers in het geheugen kwam van de week Betty en Nouschka samen met Nova trainen. Dan ging helemaal niet slecht die 2 jonge dames bij elkaar en dat krijgt zeker een vervolg.

De organisatie van de familiedag draait op volle toeren, maar tussen de vele afspraken en mailtjes door was er toch nog een ander iets waar ik al een tijdje naar uitkeek. Zaterdag moest Nova bewijzen dat die twee “eerste plaatsingen” met een U en ZG geen toeval waren geweest. Toch wat gespannener dan normaal vertrok ik al vroeg naar Genk om deel te nemen aan de 18^de Ambiorixtrofee.  Gelukkig was groep 7, de staande honden deze keer de zaterdag aan de beurt en hoefde ik niet de jachttraining op zondag te missen.

Netjes op tijd zaten Nova en ik al klaar bij ring 7. Op de voorkant van de mooie catalogus prijkte een foto van de dapperste Belg aller tijden Ambiorix. Nu zijn er wat misvattingen over wie nu echt de dapperste is geweest ten tijde van Julius Caesar…maar good old Juul zelf heeft toch echt opgeschreven dat dit Ambiorix was en niet Asterix.  Nova heeft hier geen weet van, die vindt zichzelf de dapperste belg en vandaag had ze die moed ook nodig.

Het altijd lange wachten werd aangenaam doorbroken door Marleen en Corinne. Twee dames met de Duitse draadhaar Babke, die ik al twee keer eerder ben tegengekomen tijdens de eerdere shows. Vrolijk veroverde ze een paar vierkante meter hal en vulde zich de meegebrachte picknick tafel  al snel met drinken en eten. Door de verhalen over en weer leek de wachttijd aanzienlijk korter.

Nova was aan de beurt en door de uitslagen van de honden voor ons was ik op alles voorbereid. Netjes liet ze zien wat ze in huis had, en de Kroatische keurmeester werd bijgestaan door een Nederlandse keurmeesteres in opleiding met als specialisatie de Drentse Patrijshond. Het rondje rennen moest ik dubbel doen maar toen ving ik al het bevrijdende woord op “Excellent”.

WHOEEEAAHH….een “uitmuntend” en  “eerste plaatsing”, dat betekent dat ik bij de  Koninklijke Maatschappij St-Hubertus in Brussel de status van Belgisch jeugdkampioen voor Nova kan aanvragen. Er was op dat moment niemand in de buurt waar ik mijn vreugde mee kon delen. Marleen en Corinne waren al naar huis. Mijn tijdelijke Franse buurman lag languit te slapen, terwijl ik toch geapplaudisseerd had voor zijn schnauzer. De Nederlandse keurmeesteres in opleiding had dan toch schijnbaar mijn stiekem uitgevoerd danspasje gezien want toen ik daarna met Nova even buiten wilde stoom afblazen kwam ze me achterna en maakte wat foto’s van Nova en roemde haar typische drenten-hoofd.

En opeens had ik tijd te kort, want Nova moest 2 keer naar de ere-ring. En er moesten ook nog prijzen worden opgehaald, wegens behalen “Beste Jeugd”, een pennen-set en dan voor de Best Of Breed (BOB), een gratis professionele fotoschoot.

Natuurlijk ben ik trots op Nova en het komt ook niet aanwaaien maar ik probeer er uit te halen wat erin zit, nl. een mooi aangenaam gezond pittig drentje met jachtpassie!
De gladiolen zijn dan ook niet alleen voor mij maar ook voor Jantine Lionarons, de eigenaresse van Bowie de vader van Nova. En zeker voor Simonne en Jan Faes, de fokkers en eigenaars van moeder Hera die haar de basis van een fijne drent hebben meegegeven!

De “stuutfoto”