Ik ontving een bericht van Sieka Knol. Normaal struint ze over de dijken om ons te behoeden voor onheil, maar nu maakt ze ons deelgenoot van een ervaring “het stille jagen” samen met haar hond Quartel!

Nu de herfst zijn vruchten zo kwistig strooit en ik zo vaak met de hond in het bos aan het genieten ben van zoveel moois, vond ik het tijd om wat meer te leren over de “stille jacht”. Een reden om een workshop te gaan volgen bij iemand, die weet waar ze het over heeft.

Ik hoor u denken: de stille jacht??? Ja, de stille jacht: het verzamelen van eetbare paddenstoelen. En dan moet je wel weten wat je doet, want voor hetzelfde geld help je jezelf naar een volgende wereld.

Reden te meer om het een en ander te leren van iemand, die weet waar ze het over heeft en je de recepten al wandelend erbij cadeau doet. Het was een heerlijke leerzame wandeling in een gebied met veel potentiële prooi, maar ook meteen als waarschuwing de meest dodelijke paddenstoel, die we hier kennen. En ik heb goed opgelet….. We kregen allemaal een zakje lekkers mee naar huis, o te bestuderen en natuurlijk op te eten. Lekker huiswerk.

Weer op de thuisbasis en met de hond in het bos ben ik ook maar eens op jacht gegaan. Boekje mee en een klein mandje om de verzamelde buit in te doen. Uiteraard neem ik alleen mee wat ik denk nodig te hebben en niet meer. De dieren in het bos hebben het ook nodig als voedsel en bescheidenheid siert de mens.

Eenmaal thuis ben ik gaan snuffelen in de recepten en heb ik een heerlijke schotel met kastanjeboleten gemaakt. De kastanjeboleet is een neefje van het beroemde eekhoorntjesbrood. Jagen met mijn hond bevalt me, met geweer of deze stille variant: ik ben dankbaar met de oogst waar ik van mag genieten, al jagend en al etend na afloop.

Sieka