Dierendag

Cartouche en Lennaert lekker in het zonnetje in een zelfgegraven kuil

Ook de beesten hebben een nationale feestdag, maar daar doe ik niet aan mee.

Cartouche, Miesje, Lennaert, Poemalotje en Nova hebben elke dag een goeie dag. Althans…ik doe mijn best om het hun naar de zin te maken.

Bij de katten gaat dat vanzelf…..zij verkiezen de vrijheid en zoeken de maisvelden en de weilanden op. Ze komen alleen maar thuis als ze honger hebben en even willen uitrusten. Allebei zijn ze afstandelijker dan je van katten zou verwachten, maar dat komt door hun Noorse Boskat genen. Toch houden ze onvoorwaardelijk van mij, want hoewel ik veel met de honden in de weer ben, waar ze minachtend op neer kijken, stelen ze toch momenten van liefde en affectie. Miesje blijft vaak wel eens een paar dagen weg en komt dan helemaal verfomfaaid thuis. Waarschijnlijk heeft ze dan een traumatisch “iets” meegemaakt want ze wil dan alleen maar op mijn schoot liggen en wurmt zich tussen toetsenbord en mijn blik op het PC scherm. Overal loopt ze voor de voeten en beklaagt zich over het onrecht. Op het moment heeft ze weer zo’n periode en terwijl ik haar aaide voelde ik overal korsten van wonden…ik telde wel 15 plekjes. Wat er gebeurd is weet ik niet, maar ze moet het nog even verwerken.

Miesje zoekt troost!

De honden mogen natuurlijk niet hun eigen vrijheid bepalen. Helaas lopen ze te makkelijk onder een auto. Af en toe schiet het wandelen erbij in want 90 kg drent aan een lijn is niet altijd een pretje. Dat compenseer ik weer door een van hen mee te nemen na een activiteit, niet persé bestemd voor honden. Een lange autorit, een voetbalwedstrijd, zomaar ergens naar toe. Hoewel het een echt roedel is en volop met elkaar bezig, en altijd maar spelen genieten ze volop van de aandacht van het vrouwtje voor hen alleen.

Nova heeft iets voor elkaar gekregen wat nog geen hond in mijn huis heeft klaargekregen……ze kruipt op de bank….niet echt op de bank, maar boven op mij als ik op de bank zit. Wil ik haar wegduwen of met strenge stem terecht wijzen geeft ze geen krimp en drukt zich alleen maar stevig tegen me aan en vestopt haar snuit onder mijn haren. Tja…en dan bezwijk zelfs ik en nu heeft ze dus een bevoorrechte positie.

Alle dagen feesten met mijn beesten!!