Fientje en Sefke!

De 20tiger jaren van de vorige eeuw een warme zomeravond. Het kanaal scheidt Roosteren nog niet van Echt. Een paar jonge mannen lopen van Roosteren terug naar Echt na deelname aan een muziek concours. Ze zeulen de zware koperinstrumenten mee op hun rug. Waarschijnlijk hebben ze wat  gedronken en zijn vrolijk. Ze passeren een eenzame boerderij en besluiten een deuntje te blazen voor de meisjes die voor de boerderij staan. De meisjes laten zich verleiden tot een dansje, zo ook Fientje Henskens en op de klanken “Es war im Böhmerwald” steelt zij het hart van de jonge muzikant Sefke Linssen.

Een paar jaar later zijn ze getrouwd en krijgen 10 kinderen en een dertigtal kleinkinderen.
Uit overlevering weten we dat het zo ongeveer gegaan moet zijn, want ik heb het uit de 2^e hand, nl. mijn moeder, dochter van Fien en Sef.

In een vrolijke bui wilde opa nog wel eens de bas-tuba van de muur halen en de melodie bassen want met het verstrijken van de jaren wordt de embouchure minder, en dan riep mijn oma steevast ‘Sef sjei oet, Ich krieg boebbele in mien blood”

Nieuwsgierig ben ik op zoek gegaan naar dit muziekje en……………….nu zijn er vele muzikanten in onze familie, en wordt er veel en vaak geluisterd naar alle soorten muziek, en sommige zijn zwaar klassiek geschoold en georiënteerd, andere zingen de pannen van het dak of beginnen moderne bands. Weer andere spelen hun wekelijke partijen in fanfares, harmonieën en bands of schuimen de jaarlijkse grote muziekfestivals af………maar ik denk dat bij het horen van de klanken van “Es war im Bohmerwald” het duidelijk is waarom Fientje en Sefke toentertijd voor elkaar vielen en stiekem vinden we dit deuntje toch wel leuk. 😉
Ja, zelfs ik voel even de boebbele in mijn Linssen-Henskens bloed!

Zo moet het ongeveer geklonken hebben! Luister maar, en voel de warme zomeravond, 90 jaar geleden! https://www.youtube.com/watch?v=wd997GWFEC4  Ik zie een glimlach!

De boerderij. Als je goed kijkt zei je de meisjes in de deurpost staan!