Morgen in Haarlem nemen we afscheid van Elizabeth Nobel. Ze was getrouwd met een broer van mijn moeder, Jan Linssen, ome Jan.
Allebei maakte ze altijd diepe indruk op mij. Ze waren allebei zo getalenteerd, zo muzikaal en zo werelds. Ome Jan is 2 jaar geleden gestorven en nu tante Elizabeth.
Ze was violiste, schrijfster maar ook moeder. Geboren in Schotland en haar jeugd doorgebracht in Engeland, voelde ze altijd een beetje heimwee naar de omgeving waar ze opgroeide. Maar haar huis stond in Nederland en haar hart lag bij ome Jan en hun 3 kinderen aan wie ze haar talenten doorgaf.
Haar kinderen, kleinkinderen en familie zullen haar missen maar weer terugvinden in de mooie dingen die ze heeft nagelaten!
In een gedicht heet ze de dood welkom…
Mooi gedicht! Sterkte morgen!
Mooi, Jeanny!
Veel sterkte.
Eergisteren heb ik nog aan haar gedacht.
Ik was n.l. een boek aan het zoeken en kwam de boeken tegen die Lisbeth geschreven
heeft. Deze moet ik nog eens gaan lezen dacht ik toen. En ik vroeg me af hoe het met haar ging. Ze moet toen net gestorven zijn.!!