Potvoldriedubbeltjes…..ik heb ze gemist. Hoewel ik toch vroeg wakker was en de honden al buiten waren geweest, heb ik me weer gewenteld in de behaaglijke nestwarmte van mijn bed. Na 5 potjes Candy Crush, het lezen van de verschillende blogs en zoeken naar informatie over geldstromen hoorde ik buiten een bekend geluid. Maar mijn alarmbellen gingen niet af!
Het geluid bleef maar aanhouden………”die ganzen doen er maar lang over deze ochtend”……”verdorie het zijn helemaal geen ganzen”. Te laat!!! Ik sprintte naar beneden om mijn fototoestel te pakken en het was KOUD!!….en zag ik alleen nog maar de traag weg wiekende achterkant van de laatste in rij! Ik kon ze niet achterna rennen want was barefoots en wilde niet de buren de schrik van hun leven bezorgen.
Weg kans! Het zou de perfecte foto hebben opgeleverd want de lucht is helder stralend blauw en ze vlogen echt laag, zo laag heb ik ze nog nooit gezien!
Ik dacht aan mijn moeder en haar moeder. Mijn moeder kon altijd verheugd reageren als ze overtrokken. Zij had dit enthousiasme weer van haar moeder en die leefde in een tijd dat de wisseling van de seizoenen werd aangekondigd door overtrekkende vogels en niet door het opgedrongen assortiment in de winkels en warenhuizen!
De “kroenekrane” zijn weer op doortocht, en ik heb ze gemist, althans ik heb geen foto, maar ik heb hun karakteristieke “kroen kroen” geluid gehoord en nu weet ik het zeker…… de winter komt eraan!
Jeanny
En weg zijn ze!
“Wat denk jij Lennaert?”….. “Ze is te laat”!
Geen nood, er komen er nog over, ze zijn met duizenden gekomen en ze zullen met duizenden terug vliegen. Leg alleen uw “kodakske” klaar voor ’t moment dat ze in aantocht zijn. En een warme jas naast het Kodakske kan ook heel praktisch zijn.