Goats Head Soup!

geit

We hebben wel eens geiten gehad en die liepen in een weitje tegenover ons huis.

Op een dag kreeg ik zo rond 10.00 uur in de ochtend op mijn werk een alarmerend telefoontje van mijn moeder. De school van Christian had gebeld dat onze geit op de speelplaats van de school liep. De kinderen wilden aan het speelkwartier beginnen maar mochten niet naar buiten. Hoezo onze geit?…Er zijn wel meer mensen met geiten in Roosteren. Ik belde naar de school en een strenge juffrouw sprak in de tegenwoordige tijd dat het onze geit is en die moet weg!. Ik vroeg welke kleur de geit had… ‘bruin’… ‘Dat kan niet want wij hebben een witte en een zwarte geit’. De juffrouw ging verder op gebiedende wijs… ‘volgens Christian is het jullie geit’ . ‘Ooh weet hij dat zeker?’… ‘nee dat weet hij niet maar het is jullie geit’. Arme jongen hij werd gewoon gedwongen te zeggen dat het onze geit was. ‘Ik zal kijken wat ik kan doen…..ik bel terug.’ Mijn moeder hing nog redelijk overstuur bij de telefoniste in de wacht. Vader was op dat moment opgenomen in een verpleegtehuis en zij had wat extra aandacht en begeleiding nodig. Ze was slechtziend en ze kon mijn vraag: ‘lopen de geiten tegenover in de wei?’ niet bevestigend beantwoorden.

Een witte en een zwarte!

Ik besloot dan toch maar naar huis te rijden, en Manuela de telefoniste zou zolang mijn moeder aan de praat houden omdat ze enigszins in paniek was geraakt door de strenge juffrouw.

Hoewel ik langs de school reed, stopte ik niet want 99% kans dat het niet onze geit was, maar als ik stopte was het wel opeens mijn probleem. Het was zoals ik dacht. De geiten stonden netjes in de wei en mijn moeder was nog altijd gezellig aan het praten met Manuela, ik ben haar daar nu nog altijd dankbaar voor. Na wat kalmerende woorden en een kopje koffie bij mijn moeder vertrok ik weer naar mijn werk.

Daar weer aangekomen de school gebeld dat het niet onze geit was… de strenge juffrouw was niet tot nauwelijks geïnteresseerd want de geit was weer vertrokken… ik vergat het voorval…

Eén week later stond ik op het punt Christian van school op te halen, sloot de deur en keek even de tuin in… verdorie… daar stond een geit… een bruine geit. Pukkie, onze hond, die normaal gewoon in de tuin mag blijven als ik weg ben, had de geit ook gezien maar verroerde en blafte niet. Hij keek alleen maar steeds naar mijn ogen hoe ik zou reageren. Dan maar Pukkie naar binnen en hopen dat mijn moeder NIET de geit zou zien terwijl ik weg was… want het vorige geiten-incident had haar enigszins uit balans gebracht.

Ik pikte Christian samen met een vriendje op bij school. Ze babbelden vrolijk op de achterbank en ik probeerde ondertussen te beredeneren hoe het mogelijk was dat die bruine geit dan toch mijn probleem was geworden….

Na wat limo gingen Christian en zijn vriendje spelen in het houten speelhuis. Terwijl ik in de schuur zocht naar touw hoorde ik opgewonden kreten uit de tuin ‘mama een geit.’

De geit was helemaal gestrest en onbenaderbaar.  De emmer met brokjes liep ze omver. Ik maakte een lasso van een stug touw die mooi rond bleef staan. Pukkie stond onbewogen naast me en volgde mijn handelingen. De twee knullen in het speelhuis kraaiden van plezier toen ik een paar oefenworpen op een stoel uitprobeerde. Dat ging helemaal niet slecht en ik voelde me Little Joe!

Toen ik op de geit afliep veranderde opeens het gedrag van Pukkie. Hij dook in elkaar en terwijl mijn lassoworp nog in de lucht hing, vloog hij op de geit af en beet haar in de hakken en probeerde als een volleerde wolf haar neer te krijgen. Ik schrok en mijn worp ging ernaast en probeerde Pukkie bij de geit weg te krijgen. De vrolijke kinderstemmetjes klonken opeens benauwd. ‘Mama wat doet Pukkie?’

Ik stuurde Pukkie naar het terras en hij ging rustig zitten te kijken. De geit was nu helemaal holderdebolder en schoot van links naar rechts door de tuin. Een paar keer gooide ik raak maar schoof de lasso van de lange horens. Dan maar mikken op de achterpoten en het was direct raak. De geit vloog over de kop en voordat ik het wist zat Pukkie bovenop haar en greep haar bij de keel. Ik was verbijsterd… Onze lieve rustige huishond bleek een wild dier te zijn die in twee seconden veranderde in een roofdier en de geit in een verstikkende wurggreep nam. De jongetjes in de hut vluchtten naar binnen en begonnen te huilen… mijn moeder stak ook haar hoofd naar buiten …chaos compleet!!!.

Op het nippertje kon ik de geit redden en stopte haar in een kippenstal. Ik dacht er niet over om ze bij onze geiten te zetten want dan weet ik precies hoe het zou gaan… Dan hadden wij opeens drie geiten en konden we ook nog eens opdraaien voor schade die de geit overal in tuinen had veroorzaakt.

Dus bellen met de dierenambulance. Toen ik vertelde dat ik een geit had gevangen ontstond er geroezemoes aan de andere kant van de lijn. Ik had ‘de geit van Roosteren’ gevangen. Al twee weken waren er dagelijks meldingen binnen gekomen en waren ze al meerdere malen tevergeefs uitgerukt. Ook de politie was herhaaldelijk gebeld dat een geit vernielingen had aangericht. En dan met een lasso… tja… Little Joe hé… Oké dat was geregeld… men zou de geit komen ophalen, maar ik moest even wachten want de dierenambulance werd bemand door vrijwilligers.

Na een paar uur verscheen er inderdaad een ambulance… maar het was een oude mensenambulance… ingericht om katten, hamsters en parkietjes te vervoeren… maar niet een wilde geit.

De vrijwilligers waren een vrolijke grijze langharige man en een veel te jong knap langharig meisje die goed werk verrichten. ‘Hoe gaan jullie dit doen?’, vroeg ik. De man zag geen probleem… hij achter het stuur en zij achterin met de geit op de schoot. Om te voorkomen dat de geit bij mij zou achter blijven zei ik niets meer. Ik deed haar een oude hondenhalsband om en droeg haar over. Met veel moeite werd ze in de ambulance geheven en het meisje ging naïef zitten om de geit op de schoot te nemen. Snel de deurtjes dicht. Ik keek de ambulance na en hoorde het gestommel en gebonk en de carrosserie ging van links naar rechts… elk moment verwachte ik de horens te zien priemen door het dak heen… maar dat gebeurt alleen in tekenfilms…

cute-cartoon-running-goat-photosculpture-photo-cut-out-2537701

Facebooktwitterlinkedinmail

One thought on “Goats Head Soup!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *