Ik heb al sinds 1982 contactlenzen, en dat is dus al heel lang. In eerste instantie had ik pionierslenzen, nl. zachte lenzen en was het zoeken naar het minst irriterende stukje kunststof en stond ik onder streng toezicht van een oogarts.

Nu de jaren des onderscheids achter me liggen is het weer zoeken naar de juiste lens. Na contact met de specialist weet ik nu dat ik een “dominant oog” heb……en daar had ik nog nooit van gehoord. Het werkt hetzelfde als je “handig-” en “benigheid”.  Ik ben rechtshandig en latent linkshandig. Die linkshandigheid heb ik ontwikkeld toen ik mijn pols had gebroken na een duik vanaf een hooizolder.

Verder ben ik twee-benig met een neiging tot linksbenigheid. Als linksvoor speler zou ik mooie voorzetten kunnen geven vanaf de achterlijn van de tegenstander. Als rechterflank speler hetzelfde maar dan ook nog eens geniepig binnendoor en met mijn sterke linkerpoot afwerken richting doel…….

De contactlenzenspecialist wilde dus weten  hoe het zat met mijn dominante oog. Ik moest een object aanwijzen met beide ogen geopend op een paar meter afstand en daarna om beurten de ogen dichtknijpen. Met het oog waarbij het aangewezen object ook echt het aangewezen object bleef….dat was mijn dominante oog…knap hé…en het werkte ook nog.

De bedoeling is dat ik straks een lens krijg waarmee ik kan kijken als een havik in mijn dominante oog en een lens meer voor de kleine lettertjes en het beeldscherm in mijn “onderdanige” oog.
In het begin even wennen maar volgens de opticien weten de hersenen daar wel raad mee. ..!

Toevallig zag ik de afgelopen tijd een aantal filmpjes en teksten dat ogen en hersenen makkelijk te foppen zijn, wel heeeel gemakkelijk!!. Kromme lijnen blijken recht te zijn, beweging blijkt illusie te zijn, een zwevend zwart wit cadeautje blijkt een maquette te zijn.
Ook foto’s en filmpjes over oorlogsgebieden en vluchtelingen blijken spelletjes te spelen met onze hersenen en ogen en duikelen voor en tegenstanders over elkaar heen.
Getuigenverklaringen blijken bij voorbaat nooit te kloppen, want wat je ziet kan nooit de waarheid zijn. Angstwekkend allemaal.

De eerste lenzen die ik droeg daar stonden nummers ingegraveerd….makkelijk om geheime codes mee de grens over te smokkelen, maar verder dan een terras in Maaseik ben ik daar niet mee gekomen. Op de terugweg na 4 grote glazen trappist wilde we de weg afkorten en strandde in een maisveld. Mijn zicht was een beetje troebel en drie keer knipperen en een lens was weg. Gelukkig nam mijn dominante oog het over….en wonder boven wonder hing daar een glinsterende druppel aan een maiskolf opgelicht door het maanlicht. Volgens een getuigenverklaring zou dit als onmogelijk worden afgedaan maar het is wel de waarheid!