I saw a bee..

Gisteren waren Lennaert en André jarig. Lennaert kennen jullie allemaal en André is mijn schoonbroer en baasje van Cleo. Na maanden verplichte rust weer opgekrabbeld te zijn, ben ik bezig mijn sociale agenda te vullen en bijhorende activiteiten op te pakken. Onderweg naar Sittard realiseerde ik me dat ik ook al maanden lang geen vlaai had gegeten en voor een Limburger klinkt dat bijna als een levenslange straf uitzitten….tenminste als het draait om kersenvlaai.

Lennaert het kleine prinsje, nu alweer negen jaar!

En de vlaai met koffie waren heerlijk en merkte mijn zus op dat haar André en Lennaert het altijd zo goed met elkaar kunnen vinden. Dat klopt inderdaad en na wat rekenwerk van mijn kant kwamen we tot de conclusie dat ze dan ook ongeveer dezelfde mensenleeftijd hadden maar dat Lennaert hem nu voorbij gestreefd is en leeftijd als referentiekaders schept een band. Tja! de lockdown brengt ons tot rare bespiegelingen!

Niet te geloven!! Al meer als een jaar in lockdown! Kunnen we inmiddels al spreken over sociale schade op lange termijn? Mijn familie gaat er niet zo onder gebukt, die “klooien” allemaal graag op “het goedje”! Hobby’s en werk zijn met elkaar verweven, restaureren auto’s, tuinieren, schilderen, dingen “oetfisternullen”, alles loopt in elkaar over en trots kan ik hier melden dat na twee uur prutsen aan de kettingzaag dat ding weer aan de gang gekregen heb en een aantal bomen eigenhandig geveld heb!

Met een goede voorbereiding en de “snoekhaak” van mijn vader ging hij tegen de vlakte..

Maar niet iedereen verkeerd in zo’n situatie en dat realiseer ik me ook en ga dan ook geen mensen veroordelen die het zwaar hebben met de lockdown, die dichter op elkaar leven in een stad en het moeilijk vinden de maatregelen te blijven naleven.

Met een “long distance friend” besprak ik hoe de mensen aan het afvlakken zijn. Verborgen achter een masker in de supermarkt is ook inmiddels het oogcontact al verdwenen dat men normaal zoekt. Men spreekt alleen nog maar als men geïrriteerd is of een punt wil maken. Wekelijks vertellen we elkaar wie we ontmoet hebben en gesproken hebben…en als dat de kassière in de supermarkt is en de rest te tellen op één hand, dat is toch wel pijnlijk en kan nooit goed zijn voor een mens. “How Lockdown affect us”!!…en daar zat ik nog over na te denken toen hij vervolgde “I saw a bee”!

Bijen hebben geen last van het menselijke drama, die vliegen nu rond met zware stuifmeelklompjes. Vinden de weg terug naar de korven en vertellen elkaar dmv dansjes waar grote voorraden honing te vinden zijn. De bijenwereld is een strak georganiseerde samenleving met verdeelde taken. Ze vibreren elkaar warm in de winter, delen alle voedsel onderling en “en passant” voorzien zij ook ons, wij de kwetsbare mensheid, van voedsel!

Er zit natuurlijk best veel tragiek in de opmerking over die “ene bij” en de situatie op dit moment van de spreker, maar laten we niet vergeten hoe belangrijk juist de kleine zaken op dit moment zijn! Als “de bij” stopt met haar werk, dan hebben we een gigantisch voedselprobleem!

Misschien ga ik wel bijen houden als de lockdown nog voortduurt…en dat sluit weer perfect aan bij  “klooien op het goedje”

Fanmail voor Lennaert!

Facebooktwitterlinkedinmail

One thought on “I saw a bee..

  1. Mooi geschreven Jeanny!!
    Inderdaad altijd maar proberen te klooien op het goedje; en ene keer gaat dst beter dan een andere, maar ernaar streven is al goed!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *