Ik blog me suf…

Struinen door het wilde paardengebied langs de Grensmaas

Nu we allemaal in hetzelfde schuitje zitten…het schuitje van afwachten en bezinning…komt in sommige mensen het “slechtste” naar boven maar gelukkig bij heeeel veeeel mensen het “beste”. Normen, waarden, gehoorzaamheid en structuur houden ons sinds maart op de been. Tja…en dan moet ik natuurlijk ook overeind blijven. En toch…ik voel me redelijk op mijn gemak, en de tuin en gebied binnen de Grensmaas zijn mijn speeltuin samen met de honden. Mijn boodschappen doe ik sneeky vroeg, bijna als een dief in de nacht…want juist daar word ik geconfronteerd met het “slechtste”. Maar oké…we hebben bijgeleerd, niet mee bemoeien, geen discussie aangaan en niet meegaan in populistische groepsdomheid op het real world wide web!

Mijn werkzame leven ligt stil en aangezien mij nadrukkelijk is medegedeeld dat ik binnen dé risicogroep val….geef ik daar dan nu ook “nadrukkelijk” gehoor aan en heb opeens weer het regelknopje “genieten” gevonden.

Tuinieren, opruimen, wandelen, ontdekken, de grenzen van de Grensmaas afschuimen, fietsen, schilderen, oud zaad zaaien, fotograferen, filmpjes maken, muziek rechtstreeks naar mijn hart luisteren, een ondeugend avontuur of te wel een beetje burgerlijke ongehoorzaamheid, me een kriek lachen met de humor die zoal langs komt op social media maar alles binnen de normen van het toelaatbare, fatsoen en respect. En dan kan ik niet achterblijven en heb dan ook wat filmpjes gemaakt en gedeeld via de “Drentsche Patrijshond Liefhebbers” groep en zowaar een prijs gewonnen. Het delen van de filmpjes is een ander verhaal want ik knal altijd muziek eronder om het tempo erin te houden, en loop ik ook tegen auteursrechtelijke maatregelen op, maar zonder muziek is het duf en saai dus dat probeer ik dan toch “creatief” te omzeilen. Kun je de filmpjes hier beneden bekijken…dan heb ik een oplossing gevonden 😉

Het zal me benieuwen…

Het tellertje van mijn site/blog laat zien dat deze al bijna 400.000 maal bezocht is! Dat is nogal wat…400.000 maal is de site/blog aangeklikt of in een zoekactie naar boven geploept. Als ik voor elke keer één euro had gekregen kon ik mijn droomhuis in Grosbout en/of Dillingen kopen. De honden trekken natuurlijk de meeste aandacht en dan zeker de berichten rondom de dekkingen en geboortes. Dit jaar zullen er zeker geen pups komen. De volgende jaren hangt af van een aantal factoren en noem het dan maar een wonder. In elk geval heb ik dat niet zelf in de hand, want dan zou het geen “wonder” zijn. Heel jammer voor de mensen die steeds bij me aankloppen voor pups van Nova en willen gebruik maken van de diensten van Lennaert voor hun teefjes.

Lief heb ik altijd gedeeld…en ook wel leed zoals het overlijden van mijn man. Soms wil ik mijn eigen blog gaan veranderen, wat meer zakelijker gericht op de honden, maar op de een of andere manier lukt dat niet. Ik zou dan mijn eigen verleden gaan “veranderen” …dus blijft alles zoals het is…in voor- en tegenspoed! Nu wordt het dus een uitdaging om het blog in de lucht te houden. Zie je toevallig dat je de 400.000ste bezoeker ben…maak een foto, een printscreen of in elk geval een sluitend bewijs en dan zal je eeuwige roem ten deel vallen, vastgenageld bij de mijlpalen in de rechter zijbalk van mijn blog! Wie wil dat nu niet?

Cadeautjes voor Nova en Lennaert

De filmpjes :

Slimme Lennaert

Sweet Child of mine, Nova the Movie, extended edition   Hier was het de uitdaging een parcours te lopen met één hond. Maar hoe doe je dat met twee honden en één camera? Nou zo dus!

Nova the Movie, short edition

🙂 <3

Facebooktwitterlinkedinmail

One thought on “Ik blog me suf…

Laat een reactie achter op Marleen Peters Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *