Zaterdag hadden we afgesproken in Beerse. De groep was nagenoeg compleet en ook Jan Prince was aanwezig en die had de dag ervoor een echt heus lintje ontvangen omdat hij zich vele jaren vrijwillig heeft ingezet voor het natuurbehoud in de Hoekse Waard. Dat moesten we natuurlijk vieren met vlaai en Jupiler.  Aan de Hoekse Waard heb ik goeie en vooral leuke herinneringen omdat we daar eens een keer met 4 afstammelingen van CartoucheXHera  een veldwerkworkshop hebben bijgewoond, en behalve dat dit toen leerzaam was hebben we bijna in de broek gepiest van het lachen. Lennaert was toen een opgeschoten puber die nog niet wist dat hij zo’n dikke neus had gekregen om wild op te sporen, en dacht dat zijn stevige poten er alleen maar aan zaten om te stuiteren.

Jan ontvangt een lintje en werd in het zonnetje gezet!

Inmiddels is Lennaert veranderd en volbracht hij zaterdag en zondag alle gevraagde jachtoefeningen vol passie en overgave. Chris en Nova waren er ook bij. Je hebt geen kind aan dat hondje. Met interesse volgde ze de verrichtingen van de andere honden. Zij wilde ook al meedoen met apporteren en dat ging al hartstikke goed. Vastpakken, zacht in de mond, en afgeven!

Jan en Karin hadden ook wild meegenomen en kon Nova voor de eerste keer snuiven aan fazant en eend. Ook Louis had wat extra oefenmaterialen bij zich zoals een  “eendenkwikkwekkwak” en een pistool. Ergens in de bosschages zat hij verstopt en hoorden we kwikken, kwakken, losse flodders en vlogen de dummy’s door de lucht. Helaas ontbreken de foto’s met geluid: 🙂

Dit was ook het moment om Nova kennis te laten maken met “het schot”. Chris begon met haar op 100 meter afstand, maar al snel rende ze blij en los rondom Louis en Gorky en vertoonde geen angst. Dit is wel niet een garantie, maar het beginnetje is er.

Nova!

Joris, Lobke, Siebe, Lana, Gorky, Nova  en Lennaert hadden na een paar uur buitenleven de rust van de benches en de auto’s wel verdiend en vertrokken we allemaal tevreden naar huis. Zondagochtend 9.00 uur stonden Lennaert en ik alweer in Posterholt op het oefenterrein! Dat ging best lekker.  Er was veel aandacht voor gehoorzaamheid, rust en plaats houden, en dat in allerlei verschillende moeilijke situaties.

Bij het markeer apport deed hij iets grappigs…………..De persoon die de blok op afstand opwierp tikte alvorens te werpen op een andere blok om de aandacht van de hond te trekken. Toen ik Lennaert inzette haalde hij eerst de weggeworpen blok op, maar ook nog eventjes de 2^e blok waarmee getikt was en de werper achter zich in het gras had gelegd……….grote hilariteit en dus een 11!

Het down liggen in het bos, uit het zicht van de baas, en dan 3 minuten, en op 4 meter afstand van een andere reu….ook dat ging goed…pfff…waren benauwde minuten, en verwachtte elk moment een hoop herrie in het bos!  Ook het ophalen is helemaal niet makkelijk want we moesten over een sloot springen. En dan ziet je hond je na 3 minuten geconcentreerde aandacht eindelijk weer,  daarbij de spanning van “laat ze me hier achter?”  je rare bewegingen maken en onderuitgaan en toch moet hij blijven liggen!

Nu weet ik wat ze bedoelen met “moe maar voldaan”. Helemaal koud, warm, rillerig, verhit, gaar, nat, verkleumd begonnen zondagmiddag mijn Koningsdagen!

Een vreemde eend in de bijt? Nee! Het is Louis met Gorky!

Spring Lenny! Spring!

Wat doet Lennaert daar?

Foto’s gemaakt door Karin en Chris!