Hoe is het met de zoontjes en dochtertjes van Lennaert?  Die vraag werd al een paar keer gesteld en dus tijd om weer eens polshoogte te gaan nemen. Ik had Hilde het bazinnetje van Lando meegevraagd, want als je Hilde ergens blij mee maakt… dan is het wel een diepe snuif puppy-wierook!

Ze zijn nu vijf weken en wat een heerlijke opdondertjes. Toen we binnenkwamen lagen ze nog te slapen en dat hebben we even zo gelaten om rustig koffie te drinken en bij te praten. Camille de moederhond was al weer bijna helemaal “in shape”, alleen haar “boezem” verraadt dat zij de moeder is. Oma Caprice en tante Rebelle houden ook een oogje in het zeil en helpen waar nodig.

Ze zijn zo grappig die drentjes van een paar weken. Ze stappen dapper rond met de staartjes fier in de lucht en weten al raad met de knuffels. Het is een mooi tevreden nestje die zich al de pap goed laat smaken. Ze krijgen ook nog moedermelk maar ze hebben al tandjes en scherpe nageltjes en is het voor Camille geen pretje. Geconcentreerd met halfdicht geknepen oogjes laat ze het gebeuren om daarna weer een beetje afstand te nemen. Achter drie weken gaan ze al naar de nieuwe baasjes die nu al de kans krijgen om de pups veelvuldig te bezoeken. Maar nu is het voor Ine, Gerda, Jac en Emile nog volop genieten van de pups. Elke dag leren ze bij en doen ervaringen op belangrijk voor de rest van hun leven. Wat dat betreft verschillen ze niet veel van mensenkinderen die ook alles voor een eerste keer moeten ervaren en proeven.

Het was een geslaagde middag en gingen Hilde en ik nog een hapje eten in centrum Diessen. We hadden veel bij te praten…en vanuit een ooghoek zag ik honden…drenten…hoorde iemand mijn naam noemen, en ja hoor…De Gimbrere roedel  wilde even opwarmen na een frisse wandeling…werd het toch nog later dan gepland 😉