Wachten op Nickles!

Als ik een kinderboek zou schrijven dan zou het gaan over Nova en Nickels. Of misschien wel jeugdboek, vanaf 12 jaar en ouder, want het zijn inmiddels al opgeschoten tieners.

Hij, Nickels is donker en afgetraind, geen grammetje vet op zijn atletische lichaam. Als hij lacht stralen zijn ogen en flikkeren de witte tanden je tegemoet. Zij, Nova heeft al ronde vormen, een “uitmuntend” lichaam en staart soms dromerige en afwezig in de verte. Hij is een belhamel en durfal  op zoek naar grenzen en zij zoekt vooral de nabijheid van het roedel en warmte om haar heen.

De Maas scheidt hen van elkaar…en moeten ze ver omlopen om elkaar te ontmoeten maar zouden ze vogels zijn dan waren ze maar 6 kilometers gescheiden. Inmiddels zijn het onafscheidelijke trainingsmaatjes…net als vorig jaar toen Lennaert altijd samen trainde met Terza.

Ook dit jaar doen we weer de meest verborgen, mooie, psychedelische locaties aan.  Vandaag gingen we in op de uitnodiging van Hub en werden de pionnen uitgezet op een privé stuk met sulky-trainings-baan. De paarden stonden op stal en hadden we alle ruimte. Nova heeft er een concurrente bij, nl. Flora. Ook zij heeft een oogje op Nickels en opeens is het geen jeugdboek meer, want Flora is van hetzelfde ras als Nickels en zal Nova’s liefde nooit beantwoord worden, maar wel die van Flora. Maar Nova schudt de regen van haar kop en doet alleen maar haar best. Ze denkt niet aan morgen en haalt de eend en schouders op!

Ze had ook kunnen gaan wandelen met haar broers en zusjes ergens in Zeeland maar het vrouwtje lag dwars….die schudt de regen van haar kop, doet alleen maar haar best denkt niet meer aan morgen en haalt haar schouders op!

Hilde, René en Nickels!

Hub en Flora!

Samen down!