KLIK HIER VOOR EXTRA FOTO’S

Als er iets van toepassing is op de pups van Hera, dan is het wel bovenstaande titel van een boek dat ik in 1998 dagelijks even moest in kijken of alles wel normaal verliep met mijn jonggeboren zoon!

Er bestaat ook een lijfboek voor fokkers, nl. “Rond de werpkist”. Vandaag zag ik de puppy’s weer en de werpkist is inmiddels vervangen door benches en “Oei, wat waren ze gegroeid!!!” Ze hebben nu het formaat van die speelgoedhondjes die je tegenkomt bij de uitgangen van grote evenementen en pretparken, te erg vertederend uitzien, mechanisch bewegen en hoge kef-geluidjes uitstoten. Maar tegen de echte puppylove……wooohhhhh……daar kan niets tegen op!

Voor hen is nu alweer een belangrijke fase aangebroken en zullen ze overgaan van moedermelk op puppymelk, pap en brokjes.

Ik had al foto’s gezien, maar nu heb ik het ook echt zelf gezien. De moeder van Hera, en dus de oma van de pups helpt mee met het verzorgen van de jongste roedelleden. En dan niet alleen een beetje kontje poetsen en her en der likken, maar ook voeden. De hele meute hangt gewoon bij Oma Belle aan de tepels, je weet niet wat je ziet.

De pups bij oma Belle!

En dan weer bij mama Hera!

Ook de fokkers zijn driftig in de weer met flesjes en er zijn ook al een paar slobberaars die al dapper proberen de melk uit een kommetje te drinken.

We zijn niet lang gebleven maar het was wel de moeite waard en het zal ook niet de laatste keer geweest zijn! Ik heb nu al 2 gaatjes in mijn knipkaart!

Geduldig werkje!

Dat gaat hartstikke goed!

Ik kan al zitten!

De slobberaars!