Het traject “Fokken zonder gokken” is voortvarend van start gegaan. Inmiddels zijn we begonnen met het verzamelen van het bloed, nodig voor het onderzoek bij de Universiteit te Gent.
De “Le tour de Limbourg” is al achter de rug en wil ik alle mensen danken die op vrijwillige basis hun medewerking hebben verleend. Om het nuttige met het aangename te combineren wat betreft mijn koerierswerk heb ik Lennaert en Nova meegenomen en er nog een vroege ochtend training in Beerse aan vastgeknoopt. Het terrein was uitgestorven en hebben die twee zich flink kunnen uitleven.
Best lastig om alle oefeningen met twee ongeduldige typetjes te doen. De meeste tijd ging zitten in het organiseren van de oefeningen…..hondje vastbinden, hondje losmaken, hondje vastbinden ..pfff.
“Zeg!!!! Lennaert schiet eens op met die oefening….ik wil”……
Ik had een grondpin mee genomen en stevig in de grond gedraaid…..dacht ik. Voor Lennaert had ik wat dummy’s achter een hek gegooid, toch minimaal één meter hoog. Lennaert kreeg het commando “apport”. Nova zat achter mij en opeens scheerde een grondpin rakelings langs mijn hoofd. Met Pin en al vloog ze over het hek, botste tegen Lennaert op die al weer terugkwam en daar weer achteraan……
Passie en werklust is wel aanwezig dus daar hoeft niet op geoefend te worden…….maar wel op rust……rust…wachten….rust en down!!!
Dat vonden ze allebei niet zo leuk…..maar ze deden het wel. Nova nog wel niet de volle twee minuten en moest toch af en toe zitten en kijken waar ik was…maar al een heel goed begin.
Zonder leiband blijven zitten…geen straf met dit zonnige weer!
Daarna hebben ze nog wat gezwommen en mochten ze vrij rondrennen omdat er toch geen anderen voorjagers en honden aanwezig waren. Lennaert wist niet wat hem overkwam dat hij zomaar daar vrij mocht rond crossen!
Op ons gemak zijn we vervolgens naar Vosselaar gereden voor een paar stevige koppen koffie bij de Faesroedel en het afleveren van de kostbare vracht verpakt in een koeltas van de FINA.
Mijn ouders hadden vroeger een garage en was er in de jaren 60tig een spaaractie op touw gezet. Je kon toen sparen voor allerlei artikelen die te maken hadden met de vrolijke FINA dolfijn. Ook wij wilde natuurlijk graag deze spulletjes hebben maar daar waren mijn ouders niet echt scheutig mee. De koeltas uit de spaaractie is altijd bewaard gebleven en die kon ik mooi gebruiken voor het veilig vervoeren van de bloedstalen.
Een echte bloedhond!
Tof dat je het aangename aan het aangename kan koppelen want ik vermoed dat ook de inzet voor Fokken zonder Gokken voor jou een zekere aangename tint heeft, het de toestand van jou gedreven viervoeters is daar kijk ik alvast naar uit, ja zo in het geniep komen trainen, kan dan alleen maar positief zijn , wel ja we zien het op 13 nov wel !!!!! en buiten dat voor ons ooooh zo gewaardeerd lekkers breng je dan ook nog de zon mee …. tot dan
Groetjes GORKY