Kerstdagen 1993! Vijfentwintig jaar geleden stond heel Roosteren onder water. Als je het niet gezien hebt kan je nauwelijks geloven dat de altijd zo brave Maas een ander plan had dan de nietige mensjes bezig met hun Kerst-voorbereidingen. Er kwam een stuwmeer van water vanuit Frankrijk via België Limburg binnen en alle dorpen in de Maasvallei stonden blank. Mijn ouders zaten er middenin toen in Roosteren een dijk doorbrak en het hele dorp werd geëvacueerd. En nu vijfentwintig jaar later is men nog altijd bezig met het garanderen van de veiligheid. Het landschap is inmiddels drastisch veranderd en toevallig dit jaar heeft men de laatste hand gelegd aan de grindafgravingen en dijken rondom Roosteren. Want die veiligheid krijg je niet zomaar gratis. Er staat een deal!!.. “grind voor veiligheid” en worden de uiterwaarden verbreed en de dijken extra verhoogd, en alleen nog maar natuur, geen bebouwing en geen boeren…een ambitieus plan “De Grensmaas”! Of het allemaal werkt dat moeten we nog zien en ervaren!

Zal ik bij een volgende ramp weggaan of blijven? En waar moet ik naar toe met drie honden en een achterdochtige kat? Voorlopig denk ik dat ik blijf….de honden boven op de meisjeskamer en op het afdak kunnen ze dan hun behoefte doen…tja je moet toch overal op voorbereid zijn en al een plan B hebben!

Maar dit jaar zijn we voorbereid op een kerstavond met familie!

Kennel “de Grensmaas”( What’s in a name?)  wenst iedereen fijne dagen, droge voeten en een voorspoedig en gezond 2019!

Vier weken zijn ze nu al, het geluksgetal uit Groningen! De fokker laat weten “Ze groeien als kool. Vandaag na een week pap nu voor het eerst voor-geweekte brok. De kleindochters volgen met oma hun verrichtingen” Het staat buiten kijf…deze pups hebben weer een goede start met veel aandacht voor socialisatie! Moeder Jona kijkt op de voorgrond goedkeurend toe!

Uit Diesen kwam het bericht dat Jacquine, ondanks dat ze nog niet eens een jaar is, mee op jacht is geweest en twee fazanten en een eend heeft binnengebracht….klasse Jacquine!

Jacquine

Haar broer Marduc heeft ook al laten zien een echte jachthond te zijn….maar tevens is hij ook de mascotte van een Tilburgs rugbyteam….een echte jongen dus, lekker ruig!

Regelmatig zie ik foto’s van Mazzel….tja…en die brengen ze hier naar Roosteren als die eens verloren loopt…zoveel lijkt hij op zijn vader Cartouche. Ook Mazzel kan het uitstekend vinden met de kinderen in het gezin en dat leveren natuurlijk vertederende plaatjes op!

Mazzel!

Loet afkomstig uit de combinatie IsaXCartouche blijkt een nieuwsgierig Aagje te zijn en haalt dan ook nog eens gevaarlijke toeren uit om maar niets te missen!

Loet

De Witjes mogen vaak met Brigitte mee naar het werk…en terwijl zij werkt doet het drietal waar ze goed in zijn…zzzzzzzzzzzzennnnnnnn!

Juno, Isa en Puck!

Josephine van Dijk schreef een leuk verhaaltje over mijn roedel!

“Choose your battles”…. 🙂 

Als je de Roosterse Drenten zou “antropomorfismeren” (=menselijke eigenschappen toedichten)  dan zou de voorheen stoere en nu op leeftijd zijnde Cartouche een verstandige “eminence grise” en nestor-achtig type zijn. Lennaert een ondernemende, vrolijke (letterlijk en figuurlijk) “jonge hond” en Nova een vrolijk en typisch meisjeachtig dametje.
Ondanks deze onderlinge verschillen zijn ze alle drie aardig en slim. Zij beschikken zelfs over strategisch en psychologisch inzicht.
Dat laatste bleek tijdens een recentelijk door hun mensjes gehouden feestje. Meestal mogen zij zich onder de bezoekers mengen maar soms is het te druk en dan worden ze gestationeerd in de ruime woonkamer van hun residentie.
Alhoewel deze van alle hondengemakken is voorzien, vinden zij dat dan helemaal niks; zij willen participeren in de gezelligheid.
Nadat bescheiden blafjes en piepjes om de aandacht te trekken niet het gewenste resultaat opleverden, besloot Lennaert zelf het voortouw te nemen en de twee deuren  die hen scheidden van het gezelschap zelf te openen. Even later kwamen ze triomfantelijk heel beheerst en rustig (voor zover hun natuurlijke enthousiasme dat toeliet) binnen gewandeld.
Slechts één blik van de gastvrouw was vervolgens voldoende om hen naar hun bench te doen begeven waar ze braaf gingen liggen. Je zag hen bijna denken: “We kunnen nu wel vrolijk en wild gaan rondspringen, maar dan moeten wij weer terug naar de andere kamer. Maar voor nu zijn we binnen: deze strijd hebben we alvast gewonnen. En nu proberen te blijven. “Choose your battles”…. 🙂  

De zeven laatstgeboren pups van JonaxLennaert zijn nu dik twee weken….en inmiddels zijn het al  kiloknallers. De fokker de heer Jan Pluis laat weten dat de zwaarste inmiddels 1450 gram weegt en de lichtste 1150 gram en de rest gemiddeld 1350 gram. Hij schrijft ook dat ze al vrij stevig op de benen staan en de oogjes al open zijn! Hij is zeer tevreden over het nest. Inmiddels zijn al een aantal mensen op bezoek geweest en zijn al sommige hondjes voorbestemd voor het veldwerk en de fok…dat hoor ik als reueigenaar graag! We blijven ze volgen de zeven van Kolham!

de kiloknallers

Zaterdag was de seizoensafsluiting wat betreft het trainen in Beerse. Bijna iedereen was aanwezig en naast het trainen waren er natuurlijk weer de nodige versnaperingen. Gelukkig tijdens het trainen geen regen maar het was wel bitter koud. Bjorn Dillen zorgde voor hotdogs met alles erop en aan en konden we ons een beetje warmen aan het warme worstje!

Bjorn en Jitse!

Dit weekend heb ik ook alles in orde gemaakt wat betreft een nestje met Nova in het voorjaar van 2019. De reu is bekend, de papieren zijn allemaal opgestuurd en de Vereniging heeft goedkeuring gegeven. Zijn naam is Maran en via deze link stelt hij zich voor….

Afgelopen weken stond in het teken van vooral wandelingen met onze patrijshonden. Er was volop keuze…de Drentse patrijshonden verenigingen in België en Nederland hielden hun traditionele najaarswandelingen, Regio Zuid deed weer een duit in het zakje maar ook het trainingsgroepje Beerse zocht elkaar weer eens op.

Rita en Maurice uit Massenhoven organiseerde een wandeling in de Kempen. Drentenmensen weten meestal wel de mooiste wandelplekken en ook dit was weer een mooie wandeling met veel herfstkleuren en een stuk historie. Het weer was heerlijk en Maurice had een bepaalde route in gedachten maar er liepen al snel wat belgen verloren….tja toen stonden we toch zeker een half uur stil en werd er besloten de route daarna wat in te korten omdat we rond 17.00 uur in een eetgelegenheid werden verwacht. Maar de slimme stappenteller van Louis toonde na afloop toch aan dat we ondanks de vertragingen meer dan zeven km overbrugd hadden. Tijdens de pauze snoepte we van een heerlijk Hasselts likeurtje. Voor de gelegenheid had Rita de smaak van “Cuberdon neuzeke” genomen en met enigszins rode wangetjes en neuzen werden de laatste kilometers overbrugd.

Karine met Libre, zusje van Lennaert!

Ook de hondjes werden verwend door de gastvrouw!

Afgelopen weekend was het dan de beurt aan de zuiderdrent. Er is inmiddels toch zoiets als een traditie ontstaan wat betreft een wandeling in het mooie Limburg. We flaneerde al eens een jaar over de Maasdijken, balanceerde op de grens tussen  Duitsland en Nederland, kregen een heuse  sneeuwwandeling cadeau op zoek naar de enige kalkmoerassen in Nederland en dit jaar zakte we nog verder naar het zuiden en kwamen uit in Valkenburg.
John Prevoo nam dit keer de organisatie voor zijn rekening en hoefde ik alleen maar relax achterover te leunen. John zijn drent Sjarel is dit jaar op respectabele leeftijd overleden. Hij en zijn gezin missen hem nog dagelijks en ook de wandelingen. Het was voor hen even slikken toen ze allemaal die vrolijke drentjes zagen maar konden ze ook weer hun hart ophalen. Het was een zeer mooie wandeling met stijgen en dalen. Ik was even vergeten dat ik een hart had…maar tijdens het klimmen werd ik er dan toch aan herinnerd dat het er wel degelijk nog zit en besloot ik na de pauze de laatste lus niet mee te lopen.
Twee en een half uur en zeven kilometer later arriveerde de groep op het verzamelpunt. Ze hadden in totaal met het programma voor de pauze twaalf kilometer gelopen…en dat sloeg toch even in de kuiten. John fungeerde als gids en vertelde honderd uit over het landschap en de historie. De vergezichten waren adembenemend en de mensen, die pakte zich allemaal samen en was er een optimale sfeer en veel jolijt binnen de groep. Ze kwamen uit alle windstreken, van Friesland tot Brussel! Tijdens de pauze konden we terecht in een met militaire doortastendheid uit de grond gestampte gaarkeuken, bemand door de zoon en vrouw van John. Heerlijke soep met ballen en broodjes met worst uit het vuistje…en ook hier ging weer een fles rond van Belgische makelij…

Een goed stel..

Mooi uitzicht!

De gaarkeuken!

Ze hadden allemaal “de kneup aaf”!

En natuurlijk nog wat puppyspam! Jona en de pups doen het hartstikke goed. Jona is een goede moeder met volop melk en na een week zitten de pups al op een gewicht van rond de 800 gram!

De pups van Jona en Lennaert. Vandaag acht dagen oud.

Wilde ik vandaag een stuk posten over de wandeling van afgelopen zaterdag in Zandhoven….wordt ik al ingehaald door de realiteit van de dag…en wel super nieuws!

In Kolham (Groningen) bij fokker Jan Pluis is vannacht het nestje geboren uit de combinatie Jona en Lennaert. Volgens de dierenarts zou het een klein nestje zijn, maar tussen 01.00 uur en 07.00 uur werden zeven gezonde drenten-pups geboren. En dat is een mooi aantal, vier teven en drie reuen. De pups waren na de bekendmaking van het feit dat er een dekking was geweest in september al snel allemaal gereserveerd.

Jona en Lennaert zijn allebei correcte vertegenwoordigers van het ras met een heerlijk karakter. Ook met de jachtpassie zit het bij allebei goed. Jona ging nog mee op jacht toen ze al vijf weken drachtig was, want werken voor de baas, dat wil ze wel.

Lennaert had de week van de dekking een wedstrijd, en had de dekking twee keer op locatie plaatsgevonden en zou Lennaert wel eens kunnen gaan denken dat het altijd feest zou zijn als hij er alleen met de auto op uittrok. De wedstrijddag waren er best wel leuke teefjes die langs paradeerde maar hij had alleen maar oog voor mij, het werk en het wild! Acht uur hield hij de concentratie vast en twee degelijke diploma’s vielen ons ten deel  Dat waardeer ik dus zeer in hem…dat het helemaal goed zit in zijn koppie en ondanks zijn passie en verleidingen hij stabiel blijft. Ik hoop echt dat hij deze eigenschap kan door-erven!

Maar ook de inteelt coëfficiënt mag wel eens genoemd worden. Die is 7,50% over 10 generaties…ik denk op dit moment een laagte record binnen de drenten-wereld. Happy!!!!!!

Het dekbericht en nestaankondiging!

Het zal niet lang meer duren! Jan Pluis stuurde me een foto van “Jona Yuna van de Jannahoeve” en ze ligt er toch wel erg zwanger bij. Ook als eigenaar van de dekreu is dit altijd een spannende periode. We hopen op een voorspoedige bevalling. Over voldoende pupkandidaten hoeft de heer Pluis zich geen zorgen te maken. Hij is overspoeld met aanvragen en met drie nesten zou hij nog niet eens aan de vraag kunnen voldoen!

Nog even volhouden Jona!

En toen kwam er een bus vol “Mädels” uit Duitsland. Hiltrud had een paar dagen vrij genomen en kwam met vijf teven en drie generaties op bezoek. Dalena en Danessa de twee dochtertjes van Lennaert zijn nu vijf maanden en wat zijn ze ondeugend. De fokster kon niet kiezen uit de twee wat betreft een teefje om haar lijn voort te zetten en heeft ze dus maar allebei aangehouden 🙂 maar dat betekent wel dubbel opvoedwerk. In Duitsland is de drent een zeldzame verschijning maar deze twee laten zich dubbel en dwars zien. Lennaert had de tijd van zijn leven met zijn dames! Opa Cartouche werd onder de voet gelopen…dat ging toch even allemaal te snel voor hem!

Hiltrud und die Mädels!

Sturm und Drang

Eine schöne Familien

En mijn eigen lady Nova? Die mocht mee naar Massenhoven in de Kempen en hebben we een heerlijke herfstwandeling gemaakt door de bossen. Het groepje bestond uit louter teefjes en één reu. Onderweg hebben we gesnoept van een of ander mierzoet naar vroeger smakend likeurtje en de wandeling afgesloten met een gezamenlijk hapje in een kasteel…..pfff…op een half uur na de klok rond in de weer geweest en lokte de warme lakens al vroeg…

Het nazomerse toetje en ook nog eens het toefje wordt deze dagen dubbel en dwars geserveerd. Laat ik nu net de afgelopen twee weken vakantie hebben. Mijn vakantie bestaat vooral uit tuinieren en het verplaatsen van spullen…en weer terug..toch maar al een doos in, het maken van de juiste keuze met de bedoeling dat ik daar dan weer op den duur profijt van heb! Maar ook de medemens werd niet vergeten en ging ik lunchen met Sandra, feesten bij Conny, op ziekenbezoek bij André, trainen in Beerse, eten bij Ton, dineren met Bianca, wandelen met Hilde en Nickels, logeren bij Bowie en Karin, rummikuppen met Magda, babbelen met Sieka, administratie bijwerken, mijmeren over herinneringen en foto’s, plannen en nieuwe inzichten mbt mijn honden, luisteren en er zijn voor Christian…en is de vakantie alweer snel voorbij!!!

De berichten over de twee dochtertjes van Lennaert in Duistland zijn zeer positief en staat op de planning dat ze samen met de moeder Belissa naar Roosteren komen voor een bezoek. Ook uit de hoek van Diessen komen alleen maar positieve berichten. Inmiddels hebben de fokkers van d’ Ouw Knip de stambomen rondgebracht en geconstateerd dat alle pups, inmiddels honden van 8 maanden het allemaal goed doen en de nieuwe baasjes zeer tevreden zijn. Marduc heeft samen met Sabine al zijn basisjachtdiploma gehaald….en als ik zo de onderdelen en punten bekijk gaat hij zijn vader achterna….en schreef ik niet onlangs dat het zwakkere punt van Lennaert volgen aan de lijn is… 😉

Apporteren gaat al heel goed…gevonden in het bos…

Een heel mooie lijst met maar één klein ienemiene smetje! 🙂

Het logeerpartijtje bij Karin was heerlijk. Bowie is een nestgenoot van Nova en mocht zij mee. Karin en Bowie hebben allebei pech gehad met de gezondheid en zitten ze allebei nog in de herstelfase. Het was goed te zien dat ze allebei al stappen voorwaarts gezet hebben maar ze zijn er nog niet. We hebben er twee ontspannen dagen van gemaakt, een beetje de toerist uitgehangen in Hulst, mijn ogen geopend en ’s avonds een gezellig samenzijn met nog een nestbroer nl. Boris. Magda, baasje van Boris speelt graag een spelletje en liet ik me verleiden tot een paar potjes rummikuppen en ik geloof dat ik gewonnen heb 😉

De drie nestgenoten!

Karin met Bowie en Nova

Klik HIER!

De 2^e week van November wordt er een nestje Drentsche Patrijshonden verwacht bij Jan Pluis, Kennel Van Roopoorte te Kolham, Groningen, tel.: 0598 39 90 47, pluis27@kpnmail.nl

Lennaert had een succesvolle date met Jona Yuna van de Jannahoeve. Uiteraard voldoen ze aan alle gezondheidseisen gesteld door de rasvereniging “De Drentsche Patrijshond”.
De inteeltcoëfficiënt over 10 generaties is 7,50%! Dat is een mooie opsteker voor het ras!

Jona is een sportieve dame die graag met de baas op jacht gaat. Ze heeft net als Lennaert een vrolijk opgeruimd karakter. We wensen Jona verder een succesvolle dracht!

Jona! Een mooie drentendame!

Ondanks de dekking hield Lennaert er die week zijn koppie bij en scoorde een B diploma en ook nog eens MAP B!

De heer Pluis met Jona en Lennaert!

Nova en Lennaert hadden het weer goed voor elkaar. Ze mochten allebei mee naar Beerse. We hadden het gehele terrein met vier honden voor ons alleen en het schitterende weer deed de rest.

Eerst wat geoefend en Jitse het nog jonge drentje van Bjorn ging te water. Nova en Lennaert hadden al gezwommen en zaten aan de overkant van het water vastgebonden. Louis wilde ze inzetten als hulphond om spulletjes over te brengen. Op afstand kon ik de uitkomst al inschatten…hij moest in elk geval snel zijn want anders zouden ze vertrekken zonder spulletjes…en zo gebeurde het ook 🙂  Louis keek even naar links…en zoeffff.. weg was Lennaert. Gelukkig was daar nog de reserve duikboot Nova en die bracht netjes de touwen over.

Tijdens de pauze deed Bjorn de truc met de gasbrander, spek, ui en eieren. Vervolgens gingen we op avonturentocht met Aukje en Finn. Louis was de gids en we maakte een grote ronde om de vijvers heen op zoek naar de schapen die de begroeiing van het terrein in bedwang moeten houden. Grappig te zien dat de drie teefjes Oliv, Jitse en Nova netjes bij de groep bleven, kleine stukjes vooruit rennen  en weer terug. Lennaert echter nam flink afstand en was steeds uit het zicht maar liet zich geregeld even zien. Van meerdere baasjes van het nest waar Lennaert uit komt, hoor ik regelmatig dat ze allemaal graag afstand nemen. Tja! zullen toch de veldwerk-genen zijn 😉 ! Over de schapen maakte ik me wel wat zorgen. Volgens Louis kon het geen kwaad met de honden maar dit dacht ik ook toen per ongeluk een loslopende geit mijn tuin binnenliep en mijn trouwe bastaard Pukkie, zonder aantoonbaar jachtinstinct en -genen de geit als een volleerde wolf naar de grond werkte en bij de keel greep.

Het was weer een nuttige dag en aangezien er verder niemand op het terrein aanwezig was hebben we het vooral gebruikt om de honden veel vrijheid te geven en juist niet altijd de rem erop te zetten.

Wat een lol!

Dit weekend zal Nova haar broers N’Boris en N’Bowie weer eens zien. Boris hebben we voor de Kerst nog gezien tijdens een heuse sneeuwwandeling te Susteren, maar Bowie…dat is best lang geleden, dat was in het voorjaar van 2017 te Temse tijdens een wandeling, picknick en etentje georganiseerd door Magda en Marc, de baasjes van Boris.  We hebben wel regelmatig contact onderling met de nestgenoten maar de afstand is de spelbreker. Maar nu dus niet! We gaan er een gezellig weekend van maken in Hulst, het koffertje van Nova staat al klaar…..en ik heb al verschillende keren de route gecheckt…door Antwerpen..dat is weer minder!

Het lijkt wel een schilderij…het N-nest tijdens de picknick voorjaar 2017

En dit lijkt ook wel een schilderij de wandeling december 2017..