Jacquine van d’Ouw Knip heeft 28 september tijdens een Veldwerkwedstrijd te Middelharnis een mooi resultaat gehaald. Gefeliciteerd Jacquine en Ine!

Ik loop hopeloos achter wat nieuwtjes betreft over de nakomelingen van Cartouche, Lennaert en Nova. Zo is er een Clubmatch geweest van de Vereniging en waren ook Jacquine, Pieke en Ties aanwezig. Alle drie behaalde ze een mooie beoordeling en de twee jonge reuen een “Veelbelovend”, en dat zien we graag. :

“Ties Jona van Roopoorte
NHSB 3140100, Geb. 9-11-2018, F: J. Pluis, V: Lennaert, M: Jona Yuna v.d.
Jannahoeve, Eig.: L.D. Mastenbroek.
7 maanden jonge reu. Rastypische verschijning. Goed oor. Fraai gebit. Toont reeds
goede oogkleur. Boven- en onderbelijning prima. Goede vacht. Licht hellend bekken.
Evenredig gehoekt. Moet nog uitzwaren. Is in alles nog pup. Veelbelovend”

“Pieke Jona van Roopoorte
NHSB 3140099, Geb. 9-11-2018, F: J. Pluis, V: Lennaert, M: Jona Yuma van
Roopoorte, Eig.: S.S. Knol-Borgeld.
Prima rastypisch hoofd. Goed aangezet oor. Schoon gebit. Goede boven- en
onderbelijning. Prima bone. Goede staartaanzet. Moet nog uitborsten. Reeds mooi
mannelijk uiterlijk. Veelbelovend”

Syby en Pieke tijdens de jachttraining, “Over en terug”

“Jacquine van d’Ouw Knip
NHSB 3109703, Geb. 21-1-2018, F: E.G.J. GimbrÞre, V: Lennaert, M: Camille van
d’Ouw Knip, Eig.: E.G.J. Gimbrere & W.E.A. Gimbrere-Straetmans.
1 jaar jonge dame. Vriendelijke vrouwelijke verschijning. Evenredig gebouwd. Goede
boven- en onderbelijning. Goed bone. Prima vacht. Voldoende gehoekt voor en
achter. Heeft jeugdig gangwerk nog wat los in de ellebogen. Zag staart iets bossiger.
Uitmuntend.”

Inmiddels zijn we een paar maanden verder en blijken deze drie ook zeer veel progressie te maken in de verschillende jachtopleidingen. Jacquine, nog niet eens twee jaar oud is al bezig met een reeks officiële najaars-veldwerk-wedstrijden. Vorige week kreeg ik een appje dat Jacquine tijdens haar eerste wedstrijd een EV kwalificatie behaald heeft. Veldwerken is een zeer moeilijke discipline en mag de familie Gimbrere trots zijn op haar.
https://drentschepatrijshond.org/jacht/veldwedstrijden/najaarsveldwedstrijden

Jacquine

Vanuit het puppyfront…Santo!

Inmiddels is hij veilig geland onder de rook van Brussel. Wel grappig een hondje geboren in Nederland uit twee in België gefokte ouders weer terug naar Belgenland, net als Tijl trouwens!

Zijn vrouwtje verwoord het zo…: “Hallo! Santo is een hele lieve hond, een echte huisvriend. Hij gaat heel goed om met de kindjes, maar omgekeerd ook. Santo is heel actief. Hij zou heel de dag door de tuin rond crossen en zotte toeren uithalen. Hij luistert goed, maar heeft wel zijn eigen karaktertje. Hij heeft graag dat het loopt naar zijn willetje.

Hij beschermt heel goed ons huis. Van zodra hij iets hoort dan laat hij weten dat er iets niet juist is. Van zodra wij zeggen dat alles in orde is is hij terug rustig.

Het is ons hartendiefje!

Veel liefs Sam, Charline, Céleste & Célestine”

Veelbelovend lief!

Zondag ben ik naar de “Reuendag” geweest en behalve hele mooie reuen zag ik daar weer Dirkje en Coosje. Wat een heerlijk vrij hondje. Amper tien weken oud traint ze al volop samen met haar broertje Toby en die twee gaan als een speer….die zijn ook al “veelbelovend”!

Toby met kraai!

Oh Oooh Cleo…haar bazinnetje verteld….

“DE AVONTUREN VAN CLEO EN CO… 😊🐾 

Gisteren was een dagje met wisselende successen. Althans voor mij. Cleo had een overwegend gewéldige dag! 

🐾s’Morgens: De dag begon goed in die zin dat Cleo tijdens het uitlaten braaf en vrolijk als altijd naast mij liep en netjes op een daartoe geëigend perceeltje snel en efficiënt haar behoefte deed waarna ik discreet een P.zakje wilde uithalen. Helaas liet ik het rolletje met zakjes op de grond vallen tot grote vreugde van Cleo die vliegensvlug de plastic wegwaaiende sliert greep en vervolgens het stangetje dat het centrum van het rolletje vormde in het bekje nam. Ik probeerde tegelijkertijd de poep op te ruimen, te voorkomen dat zij er in trapte en haar de sliert en het stangetje te ontfutselen terwijl ik tevergeefs mijn waardigheid trachtend te behouden. Dat alles onder het toeziend oog van de bewoners van een verzorgingstehuis en passerende en lachende automobilisten. 

🐾s’Middags boekte ik een opvoedkundig succesje in die zin dat ik doorzag dat Cleo MIJ conditioneert in plaats van andersom. Af en toe begint zij te blaffen en omdat ik dat vervelend vind voor de buren, geef ik haar één van haar favoriete snacks waarna ze rustig en tevreden knabbelend in de bench gaat liggen. Slimme Cleo doorzag dat mechanisme echter al vrij snel. Als ze zin heeft in een snack gaat ze gewoon wat blaffen. Gisteren heb ik echter het heft weer in eigen handen genomen. Ik heb het blaffen genegeerd en haar pas een snackje gegeven als er iets te belonen viel. En ook dat had zij snel door dus nu laat ze het blaffen maar achterwege. Want: zinloos. (We zijn best gewaagd aan elkaar, Cleo en ik. PUH!) 

🐾s’Avonds was het pas echt feest voor Cleo. Wij gingen voor de tweede keer naar de Puppy cursus. De pups mochten bij aanvang van de cursus weer vrij spelen. De instructrice gaf ons het advies op het eigen hondje te letten en ons niet te bemoeien met andermans hondjes. Een goeie tip die ik dan ook trachtte na te leven. Ware het niet dat Saartje, het zusje van Cleo die sprekend op haar lijkt, ook deelneemt aan de cursus. Op een gegeven moment zag ik uit mijn ooghoeken dat “Cleo” samen met een paar andere hondjes een nogal wilde kluwen vormde waarvan ook een piepklein en wellicht kwetsbaar hondje deel uitmaakte dus ik stormde erop af om in te grijpen.

Terwijl ik daar zo mee bezig was riep André vanaf de tribune: “Schat dat is Cleo niet; dat is Saar”. Eigenares Susanne kon er gelukkig om lachen. “

Hallo Saar! oh nee het is mijn spiegelbeeld!

Hallo spiegelbeeld! Oh nee, het is Saar!

Berichtje uit Spaubeek met Saar in de hoofdrol. Zij en Cleo lijken heel veel op elkaar en nu zitten die twee meisjes van Nova ook nog samen op puppy-les en jachttraining. Ik steeds tegen iedereen vertellen dat honden geen menselijk gevoelsleven hebben en elkaar na een tijdje niet meer herkennen…blijken Saar en Cleo door het dolle heen geweest te zijn toen ze elkaar na 5 weken weer zagen en er zich “Spoorloos-achtige taferelen” hebben voorgedaan. Oké…ik neem mijn woorden terug!!!

“Met onze Saar gaat het prima, ze is niet meer weg te denken uit ons gezin. Ze groeit goed, niet alleen qua gewicht (bijna 10 kg) maar ook in haar ontwikkeling.

Ze heeft al een paar keer losgelopen in het veld en in het bos, ze blijft ons in de gaten houden en als ze te ver achter blijft of een andere kant op loopt, doet een rammelend doosje met beloningssnoepjes wonderen. Wandelen langs een (drukke) weg blijft ze spannend vinden.

Inmiddels heeft ze er al een jachttraining op zitten, maar het hoogtepunt was toch wel de puppytraining en de hereniging met Cleo. Geweldig om te zien 😍.

Gisteren heeft ze weer een bezoekje aan de dierenarts gebracht, voor haar entingen. Dierenarts Patrick is haar grote vriend, want die heeft een hele grote pot met koekjes 😋.

Langzamerhand loopt in huize Jansen de vakantietijd ten einde en pakken we het ‘normale’ ritme weer op. Stef heeft zijn eerste schoolweek er al op zitten. Vandaag is Henk weer gestart en Cas en ik mogen volgende week weer…..

Ik ben in de gelukkige omstandigheid, dat ik 7 (ja, ik weet het, ik ben een bofkont) weken vakantie heb gehad. Deze stonden geheel in het teken van Saar. Het kwam zo goed uit, dat we haar aan het begin van mijn vakantie kregen. En eigenlijk kon ik mijn job gewoon voortzetten, maar dan wel met een puppy in plaats van met studenten, die een gemiddelde leeftijd van 18 jaar hebben. In het dagelijks leven ben ik namelijk docent bedrijfseconomie. Woorden als: opvoeden, begeleiden bij hun ontwikkeling, puberbrein 😬, regels stellen, grenzen bewaken, consequent zijn, oog hebben voor talent, vertrouwensband opbouwen, motiveren, zijn op beide van toepassing 😉

‘To do lijstje’ voor deze week: 
– oefenen met wat langer alleen zijn,
– nog eens oefenen bij de oppas (mijn broer), 
– de tijd opnemen hoe lang ‘ het rondje veld’ duurt. Want dat moet natuurlijk gebeuren, voordat wij allemaal de deur uit gaan (en zorgen dat we op tijd op het werk/school zijn),
– puppy- en jachttraining, 
– en vooral heel veel genieten, van en met Saar 🥰.”

Hee…ben jij ook een jachthond? Boffen we even hé!

Cleo en Saar…hun vreugdevol weerzien was opvallend!

Foto gelukt, kunnen we nu verder?

Echt rustig is het nog niet geweest sinds het vertrek van de pups. Ik had de pups van Dirkje Fan ’t Getsewold en Lennaert nog niet gezien dus het eerste weekend zonder pups trok ik naar Nieuw- Vennep. In de fokkerswereld is neutraliteit vereist en dat ben ik dan ook…maar ik werd wel heel blij bij het aanzicht van het nest geboren bij Madelien en Otto Atema. Negen gezonde levendige ondeugden lieten zien hoe stoer ze al zijn. De tuin was een puppen-paradijs en na wat dolle pret gingen ze rustig bij elkaar liggen slapen. Allemaal stuk voor stuk mooie drentjes en inmiddels is er nestcontrole geweest en een bezoek aan de dierenarts. Het is ook fijn als reu-eigenaar te horen dat het gehele nest gezond is verklaard!

Link naar blog “Fan ’t Getsewold”

Het waren een paar aangename uurtjes bij de familie Atema en op de terugweg al een stamboom afgegeven bij één van de Novaran’s, Jasper. Hij was helemaal door het dolle heen toen hij me hoorde en zag.

Jasper!

De mooiste en doldwaze foto’s, filmpjes en verhaaltjes krijg ik onder ogen van de afstammelingen van Cartouche, Lennaert en Nova!

Vandaag beginnen we eens met een bijdrage van Cleo…

DE AVONTUREN VAN CLEO… 🐾😊🐾 door Josephine van Dijk
Heb ik al eens gezegd hoe leuk en grappig ze is; die Cleo? 
De eerste week dat zij hier was vond ik eerlijk gezegd net zo moeilijk als ik van tevoren vermoedde. Persoonlijk hou ik van bewegingsvrijheid en Cleo, die afstamt van roedelwolven terwijl ik zelf qua karakter een beetje neig naar het type van de solitaire “steppenwolf”, volgde mij overal.

Maar het is (vooral nu mijn wederhelft vakantie heeft en aandacht, opvoeding en entertainment activiteiten kunnen worden verdeeld) tevens véél leuker dan ik dacht; een hondje in huis.
Naarmate wij allen gewend raken aan de nieuwe situatie en zij zelfstandiger wordt (in die zin dat Cleo weet dat wij altijd terugkeren als we even weggaan, de hele nacht doorslaapt en zich regelmatig voor een dutje in de bench terugtrekt, zindelijk is en zich zelfs al kleine kunstjes eigen maakt als zitten, liggen, pootje geven, etc.) wordt het alsmaar leuker.

Die genegenheid is duidelijk wederzijds; zij vindt ons momenteel ongeveer even aardig en is dan ook het meest op haar gemak als wij ons in één ruimte bevinden (zij in de bench of aan onze voeten en wij b.v. op de bank voor de tv of als wij samen aan tafel zitten te werken) zodat ze ons beiden in de gaten kan houden en bestuderen. Ik vermoed dan ook dat zij in het geheim een studie psychologie volgt en momenteel bezig is met haar afstudeer scriptie met als onderwerp “Psychologie van de mens”. 
Cleo heeft er een enerverend weekje op zitten. Zij heeft kennisgemaakt met veel nieuwe mensjes (zoals de overige gezinsleden en een aantal vrienden) en met diverse soortgenoten waaronder Django en Juulke.
Django (een Weimaraner) is een imposante stoere hond en Juulke (een Markiesje) is … tsja Juulke. Een ieniemienie hondje met, zo klein als ze is, de attitude van een gigantische koninklijke sfinx. Juulke (wier hiërarchische positie in huis volgens haar eigenaren perfect wordt weergegeven op bijgaand “staatsieportret”) duldt dan ook geen indringers in haar koninkrijk, pardon territorium
Op zich niet slecht voor de karaktervorming van Cleopatraatje want de gigantische Django (waar zij in eerste instantie veel respect voor had en die haar (als hij dat zou willen) met één poot het zwijgen kan opleggen tolereerde goedmoedig het gekef van Cleootje toen hij weer veilig achter tralies zat. M.i. niet zo aardig van Cleo.
In het bijzijn van de fysiek kleinere Juulke die haar nuffig met haar haartjes fier wapperend in de wind bezag en haar kleine doch vlijmscherpe tandjes ontblootte werd zij echter even gedegradeerd tot “underdog” hetgeen de zaak weer enigszins in evenwicht bracht. 

Het gaat goed met de Novaran pups en voorzichtig beginnen de baasjes al kopij aan te leveren….een bloemlezing uit de berichten..

Saar :  Ze groeit als kool, niet te geloven hoe snel dat gaat. Eén a twee keer per dag heeft ze haar ‘”gekke tien minuten”’ en is ze helemaal opgedraaid en dan wil ze nog wel eens met haar tandjes in mijn vel blijven hangen…De tuin heeft ze al helemaal geïnspecteerd: mijn bolhortensia’s blijken een heerlijk bedje te zijn. Kuilen graven kan ze als de beste…
Ze gaat overal mee naar toe, in eerste instantie is ze terughoudend, maar al snel voelt ze zich helemaal thuis. Zo doet ze ook als we andere honden tegenkomen.“ en ” “Saar meets Cleo…..En dan bedoel ik niet haar zusje Cleo, maar haar nieuwe vriendje Cleo, die zo’n 50 kg zwaarder is 😨 
Saar heeft, tijdens het wandelen, al diverse honden ontmoet, maar deze is toch wel heel groot, ze kan er zelfs onderdoor rennen 😂. 
Eerst nog wat huiverig, maar al snel begint onze heldin met uitdagen, knuffels en koekjes af te pakken en zich zelfs het bot toe te eigenen.De socialisatie is in volle gang...” 

Tijl : “Met Tijltje gaat het echt heel goed. Hij komt naar ons toegelopen als we hem roepen (of fluiten), hij kan al gaan zitten op commando. En hij toont trots wat hij allemaal kan! De wandelingen vindt hij super interessant, hij snuffelt erop los, maar soms schrikt hij wel eens of is hij onder de indruk van een grote hond, of een fiets. De poes en Tijl zijn nog geen dikke vrienden op dit ogenblik. De poes komt geregeld eens piepen, maar Tijl is altijd van slag als hij hem ziet. Gelukkig probeert de poes het heel voorzichtig telkens opnieuw“

Cleo : “Ze heeft nog nooit iets in de bench gedaan en….ze ziet de bench als een fijn plekje en gaat er regelmatig vrijwillig in liggen. Ook heel fijn, ze heeft de laatste twee dagen maar één keer s’ nachts geblaft en vandaag zelfs pas om 6.00u (dus we kunnen eindelijk slapen) Nu zijn we bezig haar het woord “af” te leren want ze is nog iets te enthousiast qua begroetingen (tandjes en nageltjes) Maar ik denk (heb geen vergelijkingsmateriaal) dat ze het heel goed doet; ze is erg slim” en “Cleo is toch zooooooooo’n schatje; ze heeft al veel geleerd : zitten, liggen,  pootje geven en zitten voor het oversteken van de weg en ze is heel tevreden en rustig in de bench“

Santo : “Santo is een heel actieve hond. Hij speelt constant in de tuin, ravotten, heen en weer lopen,… Hij is heel leergierig en speels. Hij is heel gehecht aan het gezin. Hij komt super goed overeen met de kindjes en omgekeerd ook! Hij leert heel snel, bijvoorbeeld: hij kent al snel het woordje “zit”, hij weet dat hij moeten wachten aan de deur voordat hij naar binnen mag, hij doet al flink zijn behoefte op de juiste plaats. Hij bewaakt ook al goed onze tuin voor vreemden  Hij past heel goed binnen het gezin! Een toppertje om in huis te hebben!” 

Jasper : Bij Jasper en zijn baasje Piet ben ik afgelopen zondag op bezoek geweest. Oef!!..wat is hij gegroeid. Hij voelt zich al helemaal thuis en wil altijd weten waar Piet is en blijft in de buurt bij hem. Tijdens het uitlaten dolt hij graag op een grasveld en speelt met andere honden. Aangezien de Raad van Beheer al de stambomen heeft toegestuurd heb ik de stamboom met gouden keurmerk van Jasper al plechtig overgedragen aan zijn baasje!

Duko : 

“De 1e week, die in het teken van socialisatie stond hebben we achter ons. Nadat we een paar dagen rustig aan elkaar gewend zijn is er wat kraamvisite geweest. Geweldig om te zien hoe vrij en vertrouwd hij nu met ons is. Alsof het nooit anders is geweest. Een blokje om was en is soms nog wel heel spannend zeker als je andere honden tegenkomt. Maar ook een eekhoorn een duif en een spinnetje zijn super interessant, dan moet hier uitgebreid bij stilgestaan worden. Hij gaat dan zitten en laat alles goed op zich inwerken. Wanneer we nu een duif tegenkomen gaat ie in de sluipstand en probeert die van dichtbij te bekijken. Anderen honden zijn nog wel spannend maar als deze voorbij zijn blaft hij ze na en gaat in de speelstand staan. Dus dat komt helemaal goed. Verder zijn we met hem naar winkels, het bos, met de trein naar Eindhoven geweest. Alles heeft ie met vlag en wimpel gedaan de knapperd.

Ook hebben we hem een paar keer alleen thuis in de bench gelaten wanneer we even naar de winkel zijn gegaan. We hebben een internetcamera op hem gericht en hebben zo continu in de gaten gehouden hoe hij reageerde. Een paar minuutjes is hij dan wat onrustig maar gaat dan rustig liggen. En wat ons verbaast… en dat is tot nu toe nog elke keer gebeurt is dat wanneer wij de straat in komen rijden Duko opspringt alsof je er al bent. Wat het is weet ik niet. Het ligt buiten gehoor afstand 100 -150 meter. Dus wij zijn ervan overtuigd dat wij een telepathisch begaafde hebben🤣”.

Gisteren bereikte me het droevige bericht dat Belle de oma van Lennaert en Nova is overleden. In de huiskamer van fokker Simonne en Jan Faes zijn ze allebei geboren en verbleven acht weken onder het toeziend oog van Belle. Ze was altijd een goeie moeder maar ook oma. Ze hielp mee met verzorgen van de nesten van haar dochter Hera, de moeder van Lennaert en Nova!

Belle de oma zoogt hier zelfs het N-nest. Nova ligt rechts!

Ze was een aardige vriendelijke drent die van mensen hield. Haar over het oog zien lukte niet want ze zorgde wel dat ze gezien werd en de nodige knuffeltjes en aanhalingen binnen sleepte. Voor een drent had ze een niet zo veel geziene platenverdeling. Aan de bovenkant was ze voornamelijk bruin. Grappig te zien dat in de nestjes van Lennaert en nu recent van Nova er altijd wel eentje tussenzit die overwegend het  kleurenpatroon van oma Belle heeft. 🙂

Tijl uit het nestje van Nova

Haar baas heeft heel lang een blog bijgehouden en konden we dagelijks haar avonturen volgen of in Vosselaar of de helft van het jaar in Le Magdeleine in Frankrijk.  Haar blog en de rest van de Faesroedel vormde dan ook de inspiratiebron tot mijn eigen blog.

De Faesroedel

Er is een mooi Frans liedje over een hond zoals Belle. Steeds als ik haar zag of haar naam hoorde ging ik automatisch het liedje neuriën. Het dekt de hele lading, wat zij betekent voor Simonne en Jan. Ik wens jullie veel sterkte en laat het feit dat ze niet geleden heeft en overal geliefd was en is, een troost zijn! https://www.youtube.com/watch?v=Wp8DD1kKdVg

De Novaran’s vliegen uit. Een tweetal blijft wat langer, maar het neemt niet het gevoel weg van een zomerliefde die voorbij gaat. Niet de liefde maar wel het knagende gevoel van afscheid en onomkeerbaarheid!

De tijd is omgevlogen en wat heb ik genoten van alles. De spannende aanloop, “is Nova wel of niet drachtig?”. Ik ging voor een laatste kans en opeens klopte het allemaal. Het was niet makkelijk alles georganiseerd te krijgen. Een éénvrouws huishouden met drie honden, een opgroeiende zoon en er moest ook nog brood op de plank komen. Maar met planning, vindingrijkheid, schrappen van negatieve elementen en “De Creatiespiraal” in gedachte, kom je heel ver.

Ik stond er niet helemaal alleen voor! De juiste mensen op het juiste moment boden hulp en gaven tips. De kist, de lamp, de weegschaal en de “to the point” informatie kwam vanzelf. Helemaal onwetend was ik dan ook weer niet. Opgegroeid in een dorp en een 9+ voor biologie wist ik wel wat er ging gebeuren en had al meerder bevallingen meegemaakt van allerlei boerderijdieren en mijn eigen bevalling…maar van een Drentsche Patrijshond? …dat was toch extra spannend! 😉

Nova is super! Wat een goeie prachtige moeder. Vier en een half jaar geleden heb ik haar gekozen om toch ooit eens moeder te worden. Ze hangt erg aan me en dat is al een groot voordeel maar zeker tijdens het hele traject van bevalling en verzorging. Ze was vol van vertrouwen, iedereen mocht haar pups bewonderen, was alert en aanwezig en het ontbrak de pups aan niets. Op twee vergrote tepels na zie je al niet meer dat ze recent een nest heeft gehad, zit nog altijd goed in de haren, netjes in vorm, glimt als een spiegeltje en heeft haar speelse gedrag weer opgepakt.

De aanloop van bezoek was gigantisch. Niet alleen de pupkopers maar ook andere fokkers, mensen van de Vereniging, vrienden, familie, en de “echte” snuivers. Cartouche en Lennaert genoten ook  van die aandacht. Die was in eerste instantie niet voor hen…maar die twee maken overal een feestje van en stalen de show. Het weerzien met Cartouche was voor sommige extra speciaal, de dekreu van hun nesten, de vader van hun hond, de opa van hun hond, de fokster van hem en de fokster van de vader van Cartouche.

Als ik hier mensen ga bedanken die me bijstonden met raad en daad en waar ik mee kon sparren, loop ik het risico er een paar te vergeten maar ik waag me er toch aan…..Marij, Boele Jos, Ali, Marlies, Tiny, Luc, Sandra, Keano, José, Manuela, Anita, André, Suzanne, Sjra, Hilde, Sieka, Gertie, Madelien en natuurlijk een geduldige Christian… thx <3