Het buikje van Camille wordt steeds ronder!

Het wordt een spannende week in Diessen.  Alle voorzorgsmaatregelen zijn getroffen in afwachting van het nestje van Camille en Lennaert. De werpkist is getest en goedgekeurd door oma en tante Van d’Ouw Knip. Er zijn al wat voorspellingen gedaan wanneer het nestje geboren gaat worden….we zien het wel en houden de verschillende informatiekanalen scherp in het oog.

Moeder Caprice en zus Rebelle hebben hun keurmerk afgegeven wat betreft de werpkist.

De echo van Nova staat inmiddels ook al ingepland en ook hier worden al een aantal mensen van België tot Denemarken zenuwachtig. De papierhandel is de deur uit en heeft de Raad van Beheer de dekaangifte goedgekeurd. Het was wel even ingewikkeld met Falcon, geboren in Denemarken en genaturaliseerd tot Belg en dan weer een dekking in Nederland. Eerst moesten nog een aantal verklaringen, gezondheids-resultaten en DNA profiel worden aangeleverd!

Falcon is Nova nog niet vergeten gezien het bericht van zijn baasjes “Prins Falcon loopt nog steeds iedere dag 5 à 6 keer een rondje in de tuin en daarna naar het poortje.Elke keer hetzelfde ritueel: hij zoekt nog steeds naar zijn prinsesje -Nova””!!

Nee..saai is het nooit…en dan heb ik het alleen nog maar over de honden 🙂

Prins Falcon een paar weken geleden nog op jacht in Denemarken.

Afgelopen weekend piekte de waterstand van de verschillende rivieren en zo ook de loopsheid curve van Nova. Ze heeft een date gehad met Falcon. Ze waren heerlijk verliefd met een mooie dekking en koppeling tot gevolg. Thuis zaten een paar opgedraaide reuen. Om toch enigszins rust te creëren had ik een B&B geboekt in de buurt van Booischot.  Helemaal in de “middle of nowhere” had ik een hele boerderij en landgoed voor mij alleen met de veelbelovende naam “De parel” ter beschikking. Ik wist niet dat ik helemaal alleen was…daar kwam ik in de ochtend pas achter toen er netjes één ontbijtje klaarstond…en hadden Nova en ik misschien niet zo rustig geslapen!

Achter vier weken weten we of Nova drachtig is. Simonne en Rudy Vermaelen de eigenaars van Falcon leven intens mee en hopen we op een mooi, sportief en gezond nest. Op het moment slaapt Nova veel en doet onaardig tegen Lennaert en Cartouche. Die twee begrijpen niet waarom ze zo vervelend is en toch zo lekker ruikt. Nog een paar dagen volhouden en keert de rust weer terug aan de GrensMaas.

waar is de panda???

Waar is Mien?….

De baas van Lucky, zij is een dochtertje van Lennaert en Belle v.’t Hoage Gors, laat weten dat het heel goed met haar gaat. Hij vindt haar supermooi! Ook mocht ze al een keer mee de Zeeuwse polder in op jacht. Ze kijkt de kunst af van haar moeder en ze hebben alle vertrouwen in haar.

Vorige maand heeft er een succesvolle dekking plaatsgevonden tussen Camille van d’Ouw Knip en Lennaert. Het weer was stormachtig en zo ook hun relatie. Ze vonden elkaar duidelijk leuk want toen we nog een beetje aan het doorspreken waren het hoe, wat en waar en de honden nog bezig waren met wat speelse capriolen doken ze uit het zicht. Een hoog gilletje van Camille gaf aan dat daar al meer aan de hand was. Het was een dekking uit het boekje en de volgende dag is ze nog een keer teruggekomen. Camille is afkomstig uit Kennel v d’Ouw Knip en heeft vier baasjes, de familie Gimbrere en Van Wees en is behalve mooi een sportieve dame met enkele KNJV diploma’s op zak. Maar ook als veldwerker staat ze haar mannetje, iets wat de fokkers straks graag terugzien in het nestje …een echte allrounder met een fijn karakter!

We hopen op een verder succesvolle dracht en gezonde pups!

Maar de sneeuw kwam wat vroeg en wachtte niet tot de Kerst maar viel ruimschoots tijdens onze Drenten wandeling afdeling Zuid!  Nu hadden we het kunnen cancelen, maar er zaten al wandelaars en drentelaars in een huisje in Vaals en kreeg ik een vroeg berichtje uit Temse bij Antwerpen…”we zijn onderweg”! Heel Nederland en België kreunde en steunde onder code oranje maar in Susteren waren om 10.30 uur vijf vlokjes gevallen. Even voelde we ons Jan Sipkema en net als hem wilde we niet de boeken in gaan als  “de” organisator zonder tocht der tochten. Oké…er kwamen afmeldingen en daar hebben we alle begrip voor, want niemand moet onnodige risico’s nemen en dat kan men zelf het beste inschatten.

Jeanne en Rick hadden hun “Wienhoes” beschikbaar gesteld en toen de eerste gasten arriveerde  werd alles wonderlijk wit. Baasjes en honden waren extra opgewonden. We hadden wel al besloten de route in te korte en niet door het bos te wandelen want we wilde toch niet onder vallende bomen terecht komen.

De erwtensoep van Rick en broodjes vielen in de smaak en goedgemutst met drenten, een Weimaraner en een grote Munsterlander gingen we op weg. Nu zeggen ze dat drenten druk zijn…maar die andere twee rassen kunnen er ook wat van. Toen ik de foto’s terugkeek zag ik op elke foto bij Nova een grijsachtige wervelwind om haar heen. Tijdens de wandeling was me dat helemaal niet opgevallen…of had ik het te druk met praten!?

Nova had ik dus mee genomen. Ja,.. ze heeft nu even een streepje voor. Als sluitpost van de groep moest ik de afgedwaalde honden en mensen weer bij de kudde brengen. Cartouche en Lennaert willen altijd graag kopwerk verrichten en vooruit lopen. Die zou ik dus uit het zicht verliezen…van Nova weet ik dat ze me geen seconden uit het oog verliest ook al doet ze even haar dingetje. Zo achteraan bungelend kon ik trots constateren wat toch een fijn hondje het is, nergens bang voor, een open opgeruimd karakter en haar ogen en neus constant bezig met de omgeving en de zomen van het bos. Haar broer Boris was ook aanwezig en je ziet zeker gelijkenis…maar hij is echt een flinke reu met een imposant hoofd. Er waren verschillende reuen en lekker ruikende teefjes. Mik, het  drentje van Jeanne en Rick is loops en die was dus niet bij de groep maar haar reuk waarde wel rond. De reuen hadden het erg druk met uitzoeken wie van de dames dat geurtje bij zich droeg. En als ze dan wat te dicht bij elkaar kwamen ontstond er een staartenparade maar tot een gevecht of schermutseling is het niet gekomen. Toffe jongens!

De korte route was lang genoeg, dat wil zeggen we waren koud en de honden modderig genoeg! Een reu, Max bezit het vermogen om ondanks alle nattigheid eruit te zien alsof hij vers en geföhnd uit een hondensalon komt geen spatje te zien op zijn mooie zelf reinigende vacht. Dampend met alle mensen en honden kropen we bij de kachel in het “Wienhoes” en raakte de raampjes al snel beslagen…

Zondag gaan we dus wandelen met een hoop drentenliefhebbers maar ook wat “vreemd volk”.  Ondanks dat december een drukke maand is zijn de nodige aanmeldingen binnen gekomen uit het hele land. Ook de Belgen sturen een afvaardiging van 12 man sterk en beperkt “Wandeling Zuid” zich niet alleen tot Brabant en Limburg.

De toekomstige vrijer van Nova, die ook graag had meegewandeld, heeft even andere verplichtingen in het buitenland. Falcon is ingegaan op een uitnodiging te jagen in Denemarken en viert zijn vrijgezellenparty bij zijn fokkers. Het was even puzzelen en goed rekenen want stel je voor…net op het moment suprême zou hij elders zijn.  Nova is uitgebreid gaan kennismaken en snuffelen maar er was nog niets te merken en te zien. Ook heb ik natuurlijk twee loopsheid-detectors in huis in de persoon van Lennaert en Cartouche en die geven wel wat aan wanneer er actie verwacht wordt… maar nee, nu nog niet….pfff….de natuur!!

Ook voor de honden een sinterklaascadeau!

Deze “vrijgezel gaat pas slapen als hij al z’n zinnen heeft geblust”….dus nog even los in Denemarken tijdens de jacht…

Poeeeh!!!… het waren me een paar hectische drentendagen.. Natuurlijk raar voor een Limburger dat het steeds gaat over Drenten…maar eerlijk is eerlijk de bakermat van mijn zo geliefde hondenras is Drenthe. Het is moeilijk voor te stellen welk ras ik zou prefereren boven mijn drietal. Ze slurpen aandacht en energie, maken vuil wat net schoon is, graven een gat waar net weer een grassprietjes zijn kop opsteekt, ze hebben altijd honger en een rustige wandeling zit er niet altijd in. Altijd opletten, corrigeren en onder appèl houden…maar toch…ik zou alle vormen van armoede voelen waren ze niet om me heen en in mijn leven!

De hectiek werd veroorzaakt door het feit dat door omstandigheden ik op zoek moest naar een andere reu voor NOVA. Ik heb gebeld, gemaild en gechat van België tot Denemarken, gesproken met fokkers van de ouderdieren, alle partijen afgetast….en deze ochtend kreeg ik het verlossende mailtje van de Vereniging van Drentsche Patrijshonden dat er geen belemmeringen en onvolkomenheden zijn betreffende mijn keuze en aanvraag!

Nu kan ik het ook wereldkundig maken…het wordt een Deens/Belgisch–Belgisch/Nederlands huwelijk, gearrangeerd door een Limburger. Dit weekend gaat Nova op snuffelstage en dan maar hopen dat FALCON ook bij haar in de smaak valt.

Falcon lekker relax tijdens de reuendag met een hoog knuffelgehalte!

Tableau  bij elkaar gebracht door Falcon en nog een andere hond. Ze werkte voor 10 geweren en  7 trackers. Aan jachtpassie geen gebrek!

Jeanne, Rick, Mik en Nova

Vorig jaar hebben we voor de eerste keer een wandeling “Regio Zuid” georganiseerd. De Drentsche patrijshonden zijn in Limburg in ondertal en alle wandelingen en evenementen vinden normaal boven de grote rivieren plaats. Dat wilde we doorbreken en het bleek een groot succes te zijn. En dit jaar gaan we op herhaling. Het was wel een beetje puzzelen om niet de wandelingen en activiteiten van de Nederlandse en Belgische verengingen te doorkruisen. Die zijn nu inmiddels voor eventjes uitgewandeld en hadden we de keus of toch nog in de drukke december maand of over het jaar heen tillen. Maar ja…in het nieuwe jaar worden alweer “koude handjes” wandelingen georganiseerd en ook daar wilde we niet mee in gedrang komen. We zijn eruit!!! 10 december as. is het geworden.

We wandelen rondom en door het IJzerenbos te Susteren. Jeanne en Rick Streutjes stellen hun huis en tuin beschikbaar. Natuurlijk hebben we de route al verkend en heb ik uitgebreid de accommodatie geïnspecteerd……en goed bevonden…en drentenproof verklaard…

Het zal een gevarieerde wandeling worden en er valt wel het een en ander te vertellen over de streek en het unieke biotoop van de bosanemoon. Nu in de winter zie je dit kleine ranonkel achtige bloemetje niet, maar in het vroege voorjaar kleurt de bodem wit met af en toe een brutale veeg paars. Eigenlijk is het zo mooi dat ik het nauwelijks beschrijven kan….je moet het gewoon zien…in het voorjaar..!
15.000 jaar geleden zijn hier de gletsjers tot stilstand gekomen tijdens de overgang van Pleistoceen in Holoceen en hebben een hoge zandrug achtergelaten. Niet dat je er direct van bewust bent, of dat er  bordjes staan met uitleg over de laatste ijstijd, maar op het moment dat je je afvraagt “waarom verandert hier opeens zo drastisch de vlakke moeras-kleigrond in een zandhoop?…” dan hoef je nog maar een stap te zetten en wandel je het Holoceen binnen…..of is het nu andersom?

de bosanemoon….mooi in het voorjaar!

De boeren hebben dan wel pogingen gedaan het moeras te ontginnen maar inmiddels heeft men ingezien dat dit een uniek stukje natuur is met de groene boomkikker en een aantal hectares kalkmoeras. De natuur moet wel een beetje geholpen worden om zijn uniekheid te bewaren en ook de boeren moeten in plaats van droogleggen juist andersom denken…pappen en nathouden.. 85% van de wandeling is er gelegenheid tot losloop, er zijn wat beekjes om te “toteren” en de baasjes tot wanhoop te drijven omdat ze met zo’n stinkerd nog een lange terugreis voor de boeg hebben. Echt zwemmen zit er niet in…het zal trouwens dan ook te koud zijn.

Op de achtergrond de begroeide zandrug…de grens!

We beginnen met soep en broodjes omdat een aantal mensen van ver komen. De wandeling zelf is zo’n 7 km lang en duurt 1,5 uur. Er is ook een korte route voorzien voor die dat appriceren. Na afloop is er vlaai met koffie, thee en Jägermeister. De kosten voor de soep, belegde broodjes, vlaai en hoestdrank zijn 7,50 euro per persoon, en voor kinderen 5 euro. Vermeld bij de aanmelding of je gebruik wil maken van de versnaperingen!

Opgeven kan nog altijd bij Jeanne: jeanne56@xs4all.nl of Jeanny: jeanny.bustin@gmail.com

Dat wordt weer een feest..

Van links naar rechts..Bo, Nova, Lennaert en Django

Het gaat hier z’n gangetje…Bo komt en gaat na twee weken weer naar huis! Mik valt binnen om een dag te stoeien met het drentenroedel en neemt weer afscheid. Op het moment is Nickels hier en die blijft nog tot November. Het honden gebeuren geniet ervan en de logeetjes lopen al snel in de pas….Zelfs Nickels de wildebras claimt een plekje bij mijn voeten. Dan is er nog Django, de jonge Weimaraner van mijn broer. Nova heeft in hem een nieuw trainingsmaatje erbij! Hoewel Django pas 6 maanden is doet hij al vele oefeningen op B niveau. Maar Django moet nog gaan puberen….en dat is meestal een tijd dat de trotse baasjes slapeloze nachten krijgen over hun jachthond….maar één troost..het komt altijd goed…

Iemand die al uitgepuberd is en het goed doet dit jaar tijdens de jachtproeven is Maral. Zij is een dochter van Cartouche en heeft zelfs in punten haar grote voorbeeld Jago voorbij gestreefd. Ze maakt deel uit van de Belgische Bende uit Bundingen en heeft zo haar eigen “eigenwijze” kijk op het leven. Mooi om dan te lezen dat het zo goed met haar gaat.en dat ook de jachtpassie in haar bloed zit. .

Maral bezig met haar proef!

Puck weer een andere dochter van Cartouche zit op het moment in Frankrijk en volgt daar een workshop speuren langs de Loire. Op doorreis heeft Brigitte samen met haar het graf van Chris bezocht. Hij ligt midden in een bos begraven en het was even zoeken voor haar. Telefonisch probeerde ik haar via de 8ste boom links, 6e boom rechts, bij de boskapel verder door, een groepje vliegen-dennen…naar de juiste plek te leiden. En net toen we dachten “dit is onbegonnen werk” had ze het gevonden.

Puck bij het graf!

Ik ontving een bericht van Sieka Knol. Normaal struint ze over de dijken om ons te behoeden voor onheil, maar nu maakt ze ons deelgenoot van een ervaring “het stille jagen” samen met haar hond Quartel!

Nu de herfst zijn vruchten zo kwistig strooit en ik zo vaak met de hond in het bos aan het genieten ben van zoveel moois, vond ik het tijd om wat meer te leren over de “stille jacht”. Een reden om een workshop te gaan volgen bij iemand, die weet waar ze het over heeft.

Ik hoor u denken: de stille jacht??? Ja, de stille jacht: het verzamelen van eetbare paddenstoelen. En dan moet je wel weten wat je doet, want voor hetzelfde geld help je jezelf naar een volgende wereld.

Reden te meer om het een en ander te leren van iemand, die weet waar ze het over heeft en je de recepten al wandelend erbij cadeau doet. Het was een heerlijke leerzame wandeling in een gebied met veel potentiële prooi, maar ook meteen als waarschuwing de meest dodelijke paddenstoel, die we hier kennen. En ik heb goed opgelet….. We kregen allemaal een zakje lekkers mee naar huis, o te bestuderen en natuurlijk op te eten. Lekker huiswerk.

Weer op de thuisbasis en met de hond in het bos ben ik ook maar eens op jacht gegaan. Boekje mee en een klein mandje om de verzamelde buit in te doen. Uiteraard neem ik alleen mee wat ik denk nodig te hebben en niet meer. De dieren in het bos hebben het ook nodig als voedsel en bescheidenheid siert de mens.

Eenmaal thuis ben ik gaan snuffelen in de recepten en heb ik een heerlijke schotel met kastanjeboleten gemaakt. De kastanjeboleet is een neefje van het beroemde eekhoorntjesbrood. Jagen met mijn hond bevalt me, met geweer of deze stille variant: ik ben dankbaar met de oogst waar ik van mag genieten, al jagend en al etend na afloop.

Sieka