Een lijntje trekken voor het waterwerk en oppassen voor laagvliegende blokken.

Zonder secondant is het moeilijk trainen. Vanuit de jachtopleiding hebben we een groepje gevormd en zoeken de beste plekjes op om te oefenen. Samen met Rick en Jeanne met de Mik en Hilde, René en Nickels hebben we weer de weg gevonden naar Nieuwstadt waar ik vorig jaar geregeld met Sandra ging trainen. Vanavond was het groepje nog groter en helpen we elkaar om de oefeningen goed te volbrengen. Jeanne en René zijn de secondanten en die hebben we hard nodig. We hadden eend en konijn bij ons en lange touwen voor het waterwerk. Hoewel we pas 2 lessen gehad hebben met waterwerk en pas één met wild ging het goed.

Na de show vorige week zaterdag had Nova een klein dipje…ze was niet echt happig op het wild. Even was ik bang dat ze haar interesse helemaal kwijt was maar ze heeft zich hervonden, en hoe…als een ervaren jachthond stort ze zich in het water…gaat over…zoekt het blok en komt terug. Wat een passie…..De secondanten moesten even zoeken hoe en wat met de touwen en vlogen wat blokken over met en zonder touwen…en “plons” in het water. En toen  mocht Nova haar ding doen en de afgedreven blokken ophalen.

Ik heb hoog ingezet…misschien wel te hoog! Met zowel Lennaert en Nova heb ik me opgegeven voor de  “Standaard Jachthonden proef Beesd op 29-07-2016” georganiseerd door de Vereniging De Drentsche Patrijshond.
Dit kun je bijna niet alleen doen en heb ik een secondant nodig. Ik had Sandra gevraagd en ze had nog niet geantwoord. Inmiddels had ORWEJA zijn site opengegooid en zat heel voorjagend Nederland massaal achter de PC om in te schrijven. Ik hing in de wacht en benaderde weer Sandra….gelukkig ze reageerde, en ze ging even overleggen. Mijn vinger hing afwachtend boven de bevestigingsknop en “JA”…ze ging mee en het zou leuk worden, “gezellig”….en drukte ik snel de bevestigingsknop in.  Totdat Sandra er achter kwam dat 29 juli een vrijdag is. “Help!!” ze kan toch niet, ze moet werken en ik had al bevestigd. Je kunt niet iedereen meenemen naar een hele dag met proeven. Het moet iemand zijn die zelf weet wat het inhoudt, de proeven begrijpt en geduldig met je wacht. De honden aanvoelt en weet hoeveel adrenaline het losmaakt bij baas en hond.

Gelukkig heb ik toch zo iemand gevonden in de persoon van Karin de Wolf. Ik had mijn vraag nog niet helemaal gesteld en was nog mijn probleem aan het uittikken en kwam al de bevrijdende bevestiging. “Ik zal er zijn en Jan brengt me! ” Misschien komt het te vroeg voor Nova, maar we houden wel van een beetje uitdaging en druk. Ze heet niet voor niets Nova-Hera…Supernova!

Nickels en Hilde!

Lukt het al een beetje?

Geduldig wachten