In een vlaag van verstandsverbijstering heb ik me opgegeven voor een Sinterklaassurprise party voor Drentsche Patrijshonden.
Via faceBook ben ik lid van een “besloten groep”, met wel 461 leden, en wat is “besloten”??? want bij de groepsomschrijving staat “Alle liefhebbers van de Drentsche patrijshond zijn hier welkom”!! En wie is nu niet een liefhebber van de Drentsche patrijshond?? 🙂 …..dus iedereen is welkom!
Ergens in oktober werd het voorstel gelanceerd om voor elkaars honden een surprise te maken en dit 30 november “gezamenlijk” uit te pakken. “Tijd genoeg” dacht ik en ik gaf Lennaert op voor deze toch wel speciale party.
Alles ging digitaal, het opgeven, het lootjes trekken, de onduidelijkheden, de oplossingen, de verlanglijstjes en de adressen.
“Nog altijd tijd genoeg”, maar ik had geen rekening gehouden met groepsdruk. Steeds kreeg ik meldingen binnen van vrolijke drenten die heel blij waren dat hun pakje was gearriveerd of van voldane baasjes dat het pakje inmiddels verstuurd was. Ik probeerde nog enigszins de rust te bewaren met oneliners te posten als “er is nog tijd” maar die werden niet gelezen, genegeerd of verworpen!
Ik kreeg er slapeloze nachten door…….steeds meer berichten over gearriveerde pakjes, maar ook berichten over smachtende wachtende drenten op de deurmat met hele zielige oortjes die naar beneden hingen!
Het digitale toegewezen lootje had ik natuurlijk goed bewaard. De naam en hond kwamen me bekend voor en doorgestoken kaart of niet, toevallig was ik met die persoon en hond een week eerder FB vriendje geworden en kon ik gelukkig wat inspiratie opdoen……euuh de Sint dan!
De druk werd groter en groter en ik wilde een echte surprise maken en had 1000de ideeën maar ik had geen tijd meer volgens de laatste digitale noodkreten. Iemand uit België met een zoon van Cartouche had nog altijd niets ontvangen en ik zag al het hele doemscenario voor me dat de pakjes voor de Belgische drenten veel te laat zouden aankomen, en dan zouden de Belgen gaan reclameren en zich buitengesloten voelen en dan zou er een scheuring ontstaan en………en……..en….stress!!!!
Vandaag heb ik mezelf een plezier gedaan en de surprise ingepakt, een mooi gedicht erbij en naar het postkantoor gebracht……pffffffff…….dat lucht op. En nu kan ik rustig achteroverleunend afwachten wanneer het startsein wordt gegeven en het multi-digitale-drentissche-grensoverschrijdende-surprise-feest zich via FaceBook zal ontrollen!………………ben ik trouwens wel thuis 30 november????
ik vind het idee echt heel leuk, hopelijk volgend jaar weer en dan wil Kenzie ook graag n lootje trekken denk ik 😉