De laatste zaterdag van de maand is traditioneel gereserveerd voor een training in Beerse. Ooit begonnen rondom de stuiterballen uit het L-nest. Na een paar jaar zit er wat de klad in, maar toch goed te constateren dat nog eigenaars van de broers en zussen van Lennaert doen met de honden, wat in hun aard en karakter ligt, nl. de kans geven hun jachtpassie te beleven en uitleven. Lando, Loek, Libre, Lobke en Lennaert zijn nog altijd volop actief in de verschillende disciplines, en het werken met de honden wordt inmiddels regelmatig beloond!

De weg naar Beerse was een weg vol hindernissen. Op twee plekken was de A2 afgesloten. Eén afzetting was ik op voorbereid en had ik handig omzeild maar amper weer op weg richting Eindhoven doemde de 2^e blokkade op.  Eén uur vertraging was het gevolg. Nu hadden we al niet zo vroeg afgesproken maar toen ik 13.00 uur pas het terrein opdraaide was mijn humeur al in mineur stemming en letterlijk pakte zich donkere wolken samen boven het terrein.

Natuurlijk hadden we, gezien de weersverwachtingen en vertragingen, het kunnen afblazen maar we hadden een missie. Een paar maanden geleden heeft Louis onverwachts zijn Gorky verloren. Dit had niemand verwacht. Hij was niet ziek,.. alleen de avond van te voren was hij wat kortademig. In de ochtend lag hij dood in zijn verblijf. Louis heeft niets gehoord dus kunnen we wel concluderen dat hij pijnloos is ingeslapen.  Met de foto’s gemaakt tijdens drie jaar trainen in Beerse had Bjorn een mooi fotoboek samengesteld en dat hebben we Louis aangeboden. Het zonnetje liet zich zien en in plaats van vlaai hadden we deze keer spek met eieren. Snel, handig en rap zorgde Bjorn voor gevulde borden.  Het trainen zelf kwam wat minder uit de verf….de regen was toch wel spelbreker.

Toen we besloten te stoppen en op te breken werd het droog maar was onze mentor Louis al vetrokken naar een volgende verplichting. Nova en Lennaert lagen tevreden en warm achterin de auto en sliepen alsof ze 100 ganzen en 200 eenden hadden binnengebracht….