SuperNova!

Ik heb het idee dat het al een jaar lang onafgebroken regent…..en als het niet regent is het bedtijd of heb ik een “indooractiviteit”.
Twee weken geleden was tijdens de training met Nova het weer bar en boos, en het gevolg een fikse kou op mijn longen, een flinke griep, of was het nu omgekeerd? Twee weken lang sukkelde ik door en moest verschillende afspraken aan me voorbij laten gaan omdat het gewoon niet ging.

Deze ochtend was het niet anders. Alweer verschillende laagjes over elkaar heen getrokken om de kou en de nattigheid buiten te houden. De weg naar Posterholt was deze vroege ochtend  extra triest. Zo grijs had ik het nog nooit gezien. De wolken hadden gewoon besloten om op de weg te gaan liggen. Iedereen moet nog in een warm en behaaglijk bed hebben gelegen want Nova en ik kwamen niemand tegen, geen auto, geen wielrenner…niemand!

Stikkend in een hoestbui bedacht ik me of dit wel slim was, amper bekomen van de griep. Maar ik had al één les gemist en volgende week gaat Nova naar een show. Drie lessen achter elkaar missen …nee dat is niet wenselijk.

Maar zoals dat gaat in een auto en de verwondering toeslaat over het ontbreken van kleur. Je stiekem even op de verkeerde weghelft gaat rijden, want misschien wil ik wel emigreren naar Nieuw Zeeland.  De radio knetterhard met strakke gitaren en breekbare teksten. De bomen met hun zware regenlast zich voor me buigen, en aan de rechterkant een zandheuvel opduikt “hier neergelegd door de Maas” …..Nou  dit had ik allemaal niet willen missen.

Nog een portie koude natte sneeuw en bevroren tintelende tenen erbij ….en mijn geluk was compleet. Wat een fijne ochtend en Nova die haar dingetje deed. Aandachtig en rustig op de momenten dat het moest en gedreven en vol passie op de momenten dat het mocht.

Nog nooit gezien, een Bayerische Gebirgsschweisshund….een pittig hondje!!

Een spinger met humor!