Volg je hart…want dat klopt!

Het was me een weekje wel… dat begon vorige week zondagavond met heftige klachten…een hart dat ging protesteren, een hart dat aangaf niet meer te kunnen brengen wat het moest brengen. Het was voor mij een grote stap….eindelijk toe te geven wat al een tijdje op de loer lag. Eerst me maandagochtend maar eens netje ziek melden en vervolgens naar de dokter. Ik zag er niet slecht uit was haar oordeel en de hartfilm liet ook niets zien. Er werd bloed afgenomen en ging ik naar huis en volgde een dagdeel later een alarmerend telefoontje dat ik met spoed moest worden opgenomen en de ambulance al onderweg was. Het leek onverwachts maar mijn tas stond al klaar, had de voorraad hondenvoer aangevuld, een pan spaghetti gemaakt voor drie dagen, de koelkast rijkelijk gevuld voor Christian! Nu een week later ben ik sinds zaterdag namiddag thuis na een hartkatheterisatie en plaatsing van drie stents. De honden waren natuurlijk blij dat ik er weer was en lieten dat alle drie op hun eigen specifieke wijze zien. Cartouche wilde alleen maar tegen me aanleunen. Nova rende als een dolle door de tuin en kwam me van alles brengen en Lennaert die deed een beetje verongelijkt gereserveerd koeltjes…die wilde me even laten voelen hoe ik het in mijn hoofd had gehaald hem in de steek te laten. Daarna gebruikte hij zijn neus om elke porie en prikpunt af te tasten om erachter te komen wat er gebeurd was en hij begreep het. Over de honden werden vele bezorgde vragen gesteld door de Drentenwereld, over mij minder ;). Christian  heeft samen met de buren Fien en Ben voor ze gezorgd. Ze moeten het even alleen met de tuin doen, en ja bij thuiskomst zag ik al direct het betere graaf- en sloopwerk op één van de dolomieten paden. Tja een hondentestament is geen overbodige luxe, zeker als er meerdere zijn. Maar gelukkig….plan b ligt weer in de kast. Komende week start het revalidatietraject en het klinkt triviaal maar “pluk de dag” is het enige wat nu telt. Het voorjaar maakt het dan wat makkelijker, te genieten van een vroege zondagse voorjaarstuin en drie doldwaze drentjes!

Jippie…vrouwtje is weer thuis…Cartouche pas op!

De jeugd van tegewoordig….Opa Cartouche wordt gewoon omver gelopen!

Facebooktwitterlinkedinmail

7 thoughts on “Volg je hart…want dat klopt!

  1. Jeetje Jeanny, dat is niet niks! Je hart kan van van alles breken kennelijk, maar ik hoop dat verdere schade voorkomen is en dat je straks weer volop verder kuint met het volgen van jouw hart. Lieve groetjes, beterschap gewenst, Wilma.

  2. Dat is schrikken Jeanny, ben verheugd dat je tijdig de stap genomen hebt. Wens je een goed herstel en nog veel vreugde samen met “de Drentjes” 🍀

  3. We wilden natuurlijk niet dat jij je in het ziekenhuis je óók nog eens grote zorgen lag te maken om je wit-bruine familieleden ; maar wees ervan verzekerd dat we ons om jou nóg meer zorgen maakten. Zorg goed voor jezelf lieve Jeanny: zet jezelf nu maar eens ern lange tijd op de allereerste plaats 💋💋

  4. Meissie meissie meissie toch, fijn te horen dat je op tijd was. Spoedig herstel! Ik dacht je op vakantie was…had je auto gemist. Groetjes

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *